بانک‌ها همچنان به صنایع آلاینده وام می‌دهند
به گزارش بخش ترجمه شرکت‌ها، به نقل از سی‌ان‌ان، این مطالعه نشان داد بزرگ‌ترین وام‌دهندگان به صنعت زغال‌سنگ شامل گروه مالی میزوهو ژاپن، بارکلیز، سیتی بانک و جی پی مورگان چیس هستند. هر چهار بانک عضو اتحادیه بانکداری انتشار صفر سازمان ملل هستند و متعهد شده‌اند تا سال ۲۰۵۰ پرتفوی خود را با انتشار خالص کربن صفر هماهنگ کنند. سرمایه‌گذاران نهادی تا نوامبر ۲۰۲۱ مجموعا ۱۲۰۰ میلیارد دلار دارایی در صنعت زغال‌سنگ دارند که به نظر می‌رسد این میزان با سهام آنها در سال ۲۰۲۰ برابری می‌کند. در صدر این فهرست، بلک راک قرار داشت که ۹درصد از سهام جهانی زغال‌سنگ را در اختیار دارد. این گزارش نشان می‌دهد حدود ۱۱۰ میلیارد دلار از سهام آن در شرکت‌های تولید زغال‌سنگ است و ۳۴ میلیارد دلار نیز در شرکت‌هایی که کارخانه‌های جدید زغال‌سنگ را می‌سازند، سرمایه‌گذاری شده است. دارایی‌های بلک راک درصد کمی از ۱۰ هزار میلیارد دلار کل دارایی‌های تحت مدیریت آن را نشان می‌دهد، اما توسعه‌دهندگان صنعت زغال‌سنگ در مجموعه بلک راک، برنامه‌هایی برای پروژه‌های جدید معادل ظرفیت کل زغال‌سنگ روسیه، ژاپن، اندونزی، لهستان و آلمان دارند.
گزارشی که هفته گذشته توسط Rainforest Action Network و ۶ سازمان غیردولتی دیگر منتشر شد، نشان داد سیتی بانک، جی پی مورگان چیس، بانک آو آمریکا و ولز فارگو همگی تامین مالی ۳۰ شرکت برتر زغال‌سنگ را بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۱ افزایش دادند. بانک‌های برتر در سال ۲۰۲۱ بالغ بر ۷۴۲ میلیارد دلار به صنعت سوخت‌های فسیلی وام دادند که تنها اندکی نسبت به ۷۵۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ کمتر است. بر اساس این گزارش، جی‌پی مورگان، سیتی، ولز فارگو و بانک آو آمریکا چهار تامین‌کننده اصلی سوخت‌های فسیلی در جهان هستند که مورگان استنلی و گلدمن ساکس در جمع ۱۴ شرکت برتر قرار دارند. این ۶ بانک آمریکایی با هم ۳۱ درصد از کل بودجه سوخت‌های فسیلی را از زمان توافق‌نامه پاریس در سال ۲۰۱۵ و ۲۹ درصد از کل تامین مالی شناسایی شده در سال ۲۰۲۱ را تامین کرده‌اند. هر ۶ بانک بخشی از اتحاد Net Zero هستند. این در حالی است که هر ۶ بانک بزرگ ایالات متحده در بهار امسال با تصمیمات سرمایه‌گذاران در مورد تامین مالی شرکت‌های سوخت فسیلی در جلسات سالانه سهامداران خود مواجه خواهند شد.
سیاست‌های بانکی در مورد تامین مالی زغال‌سنگ معمولا دارای حفره‌هایی هستند که امکان ادامه تامین مالی از طریق کانال‌های متعدد را فراهم می‌کنند. بانک‌ها می‌توانند تامین مالی پروژه‌های خاص مربوط به زغال‌سنگ را محدود کنند، اما اعطای وام‌های عمومی یا معاملات برای کل شرکت را رد نمی‌کنند. برخی بانک‌ها شرکتی را که بیش از ۲۵درصد درآمد یا تولید خود را از زغال‌سنگ به دست می‌آورد، تامین مالی نمی‌کنند، اما برخی از بزرگ‌ترین توسعه‌دهندگان زغال‌سنگ در جهان، سازمان‌های عظیم و متنوعی هستند. گلنکور، یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان زغال‌سنگ در جهان، تنها ۲۴ درصد از درآمد صنعتی خود را از سوخت فسیلی در سال ۲۰۲۱ به دست آورد و بقیه درآمد آن نیز از استخراج و بازاریابی مس، روی و سایر فلزات حاصل می‌شود. بسیاری از بانک‌ها اهداف موقتی را بر اساس معیارهای شدت کربن ایجاد می‌کنند که به صورت کل انتشار کربن تقسیم بر کل واحدهای تولیدی یا فعالیت اقتصادی اندازه‌گیری می‌شود و این یک ترفند حیله‌گرانه است و به این معنا نیست که مجموع انتشار گازهای گلخانه‌ای آنها کاهش می‌یابد.
سخنگوی اتحادیه بانکداری انتشار خالص صفر سازمان ملل متحد (NZBA) گفت برنامه‌های انتقالی، برنامه‌ریزی جامع و اجرای آنها به سال‌ها زمان نیاز دارد. سخنگوی این اتحادیه گفت بسیاری از اعضای ائتلاف تنها طی چند ماه به تعهدات خود در سال ۲۰۲۱ در خصوص انتشار کربن صفر رسیده‌اند. این سخنگو افزود، اقدام فوری در این خصوص با توجه به شرایط کنونی سوخت فسیلی می‌تواند منجر به شوک‌های شدید در بازار شود که می‌تواند عمیقا بر قشر آسیب‌پذیر جهان تاثیر بگذارد. این هفته، هیات بین‌دولتی سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوایی یک هشدار جدی را صادر کرد. جهان باید تا ۲۸ سال آینده مصرف زغال‌سنگ خود را تا ۹۵ درصد کاهش دهد تا از هرج و مرج آب و هوایی جلوگیری شود. اگر انتشار کربن طی چند سال آینده به میزان قابل توجهی کاهش پیدا نکند و سیاره زمین با نرخ فعلی به گرم شدن ادامه دهد، انتظار داشته باشید که شهرهای بزرگ زیر آب رود و موج گرمای بی‌سابقه، توفان‌های وحشتناک و کمبود گسترده آب موجب انقراض یک میلیون گونه گیاهی شود. گزارش اخیر اندیشکده انرژی و اقلیمی مستقر در لندن، InfluenceMap، نشان داد ۳۰ موسسه مالی بزرگ جهان همگی متعلق به انجمن‌های صنعتی هستند که به طور مداوم برای تضعیف سیاست‌های مالی پایدار کلیدی در اتحادیه اروپا، بریتانیا و ایالات متحده لابی کرده‌اند. از طرف دیگر زغال‌سنگ همواره قدرت سیاسی را در ایالات متحده حفظ می‌کند.
ایالات متحده سومین مصرف‌کننده بزرگ زغال‌سنگ در جهان است و زمانی که ۴۰ کشور در مذاکرات بین‌المللی آب و هوا در اسکاتلند در سال ۲۰۲۱ تعهدی مبنی بر حذف تدریجی زغال‌سنگ در دهه‌های آینده امضا کردند، ایالات متحده از امضای آن خودداری کرد. حمله روسیه به اوکراین و ممنوعیت احتمالی مصرف زغال‌سنگ روسیه در اتحادیه اروپا نیز زغال‌سنگ را به کالایی بسیار سودآور تبدیل کرده است. در این هفته، قیمت زغال‌سنگ در ایالات متحده برای اولین بار در ۱۳ سال گذشته در واکنش به نگرانی از کمبود عرضه، به بالای ۱۰۰ دلار در هر تن رسید. همچنین هزینه هر تن در سال ۲۰۲۰ حدود ۵۴ دلار بود، زمانی که زغال‌سنگ روسیه حدود ۱۸ درصد از کل صادرات جهانی را به خود اختصاص می‌داد. ناتاشا یون، مبارز آب و هوا در BankTrack، یک سازمان غیردولتی متمرکز بر ردیابی بانک‌ها و فعالیت‌هایی که آنها تامین مالی می‌کنند، گفت: این می‌تواند لحظه‌ای تعیین‌کننده برای جهان باشد. ما در حال حاضر شاهد تغییر روند بازارها در پاسخ به اقدامات روسیه هستیم. من از بانک‌ها می‌خواهم منابع مالی سوخت‌های فسیلی را افزایش ندهند.
