تغییرات مداوم در سامانه جامع تجارت

در همین راستا محمد کیایی، مدیرعامل شرکت «نوآور ارتباط صنعت» به خبرنگار «دنیای اقتصاد» می‌گوید: مهم‌ترین مشکل ما فرآیند ثبت سفارش و تخصیص ارز توسط بانک مرکزی است که بیش از ۴۵ روز طول می‌کشد و ظرف این مدت قطعا تحولات جهانی و به دنبال آن تغییرات قیمت‌ها کار را برای واردات مواد مورد نیاز سخت می‌کند. مشکل دیگر ما تغییر مداوم قوانین در سامانه جامع تجارت است که باعث سردرگمی قطعه‌سازان می‌شود، چرا که طولانی شدن زمان ترخیص کالاها از گمرک را به همراه دارد.

تلاش برای رشد کمی و کیفی مطلوب

وی در ادامه می‌افزاید: از سال ۱۳۸۳ در ابتدا با نام کیاپژوهش صنعت کار خود را در زمینه طراحی، تولید و تامین دسته سیم انواع لوازم خانگی و خودرو با بهره‌گیری از فناوری‌های روز دنیا در عرصه داخلی آغاز کردیم و امروز دو‌شاخه، کلید مغناطیسی، سنسور دما، ترموستات و ترموفیوز از جمله محصولات تولیدی شرکت به شمار می‌رود. خوشبختانه در طول این مدت رشد کمی و کیفی مطلوبی داشته‌ایم و امروز ۶۰۰ نفر در این مجموعه مشغول به کار هستند.

مزیت قطعه ایرانی نسبت به خارجی‌ها

کیایی تصریح می‌کند: شرکت‌هایی که محصول نهایی را تولید می‌کنند، استقبال خوبی از تولیدات ما داشته‌اند اما به‌طور کلی ظرفیت قطعه‌سازان کیفیت‌محور به اندازه‌ای نیست که پاسخگوی همه نیازها باشد. بر این اساس شرکت‌ها از کشورهایی مانند چین برخی از محصولات را وارد می‌کنند. با قاطعیت اعلام می‌کنم که قطعات ما از نظر کیفی با قطعات وارداتی برابری می‌کند و از نظر قیمتی هم بسیار به صرفه‌تر است.

 ضمن اینکه تولید‌کننده برندهای داخلی چند ماه بعد از واریز پول کالای خود را از بازرگانان خارجی دریافت می‌کند اما تولید‌کننده قطعات داخلی مانند شرکت ما حتی پولمان را گاهی تا دو ماه پس از تحویل قطعه دریافت می‌کنیم. علاوه بر این ضمن ارائه خدمات پس از فروش، چنانچه شرکت‌های داخلی به سمت تغییر و تحولات محصول نهایی حرکت کنند ما قادریم همگام با آنها قطعات جدید را تولید کنیم در حالی که شرکت‌های خارجی این امکان را برای تولید‌کننده داخلی فراهم نمی‌کنند.

اهمیت یکنواختی کیفیت در تولید قطعات

کیایی خاطرنشان می‌کند: مساله اساسی در تولید قطعه لوازم خانگی تداوم کیفیت است. به‌این معنا که برخی شرکت‌ها اگر چه قطعاتی را با کیفیت بالا تولید می‌کنند اما در بخش کنترل کیفیت ضعیف عمل می‌کنند و فقدان یکنواختی کیفیت در تمام تولیدات باعث سلب اعتماد شرکت‌های تولید‌کننده لوازم خانگی به قطعه‌سازشده و همین امر باعث می‌شود شرکت‌ها راه واردات را در پیش بگیرند.

وی با اشاره به اینکه صادرات به کشورهای منطقه را به عنوان هدف آتی دنبال می‌کنیم، می‌گوید: متاسفانه زیر‌ساخت‌های لازم برای صادرات وجود ندارد و شرکت‌ها باید تلاش مضاعفی برای صادرات انجام دهند. در واقع فقدان یک دیپلماسی اقتصادی و همچنین نبود برنامه برای رفع موانع و همچنین توانمند‌سازی شرکت‌ها صادرات را با مشکلات عدیده‌ای مواجه می‌کند. امروز ضوابطی که برای صادرات وجود دارد، باعث کاهش انگیزه شرکت‌ها شده است.

صادرات قطعه آسان‌تر از صادرات محصول نهایی

مدیرعامل شرکت «نوآور ارتباط صنعت» با اشاره به اینکه صادرات قطعه به مراتب آسان‌تر از صادرات محصول نهایی برندهاست، می‌گوید: محصول نهایی برای اینکه قابلیت صادرات داشته باشد، باید توسط مشتریان نهایی کشورهای هدف شناخته شده باشد و مورد پذیرش قرار بگیرد اما ماجرای صادرات قطعه لوازم خانگی متفاوت است، چرا که نیازی به برند‌سازی در کشور مقصد ندارد. در واقع بر خلاف محصول نهایی، مشتریان ما تولید‌کنندگان هستند و جلب رضایت آنها به مراتب آسان‌تر از جامعه هدف چند میلیون نفری است.

با وجود این متاسفانه دولت در این زمینه توجه لازم را به قطعه‌سازان ندارد و در مواردی که قصد حمایت از تولید را دارد، این حمایت عمدتا مشمول تولید‌کنندگان کالای نهایی شده و قطعه‌ساز نادیده گرفته می‌شود. به‌طور نمونه زمانی که مشکل تامین ورق فولادی یا مواد پتروشیمی وجود دارد، این مشکل برای تولید‌کنندگان لوازم خانگی توسط مسوولان پیگیری می‌شود در حالی که همین مشکلات برای قطعه‌ساز وجود دارد اما مورد حمایت قرار نمی‌گیرد.