دلایل افزایش قیمت مسکن در شهرک‌های اقماری
هجوم افرادی که در طول این تورم و افزایش قیمت از بازار خرید مسکن جا مانده‌اند باعث افزایش قیمت‌ها در شهرک‌های اقماری شد. به طور مثال در شهر جدید پردیس در شرق تهران این افزایش قیمت بیشتر به چشم آمد.
خیلی از این شهرک‌ها برای جمعیت فعلی‌شان آماده نبودند و زیرساخت‌های مناسب نداشتند و این توان را نداشتند که این همه جمعیت را در خودشان ببینند، ولی شرایط باعث شده بود که این تعداد جمعیت آنجا مشغول زندگی بشوند. دولت شاید کاری که انجام داد فقط این بود که کمی شرایط زندگی را در این شهرها بهتر کرد، مثلا خطوط مترو را تا این شهرک‌ها پیش برد یا فروشگاه‌های زنجیره‌ای مربوط به شهرداری‌ها را به سمت آنها هدایت کرد. برای این افراد، امکان زندگی در شهرهای بزرگ وجود ندارد. وقتی خط فقر را سازمان برنامه و بودجه و دولت تعیین می‌کنند، به نظر شما کسانی که درآمدشان پایین‌تر از این خط است، باید کجا زندگی کنند. بگذارید برای درک بهتر سختی شرایط خرید خانه برای قشر آسیب‌پذیر، وضعیت مسکن در تهران و دو شهر نزدیک به آن یکی در غرب و یکی در شرق یعنی شهرهای جدید پردیس و پرند در هشت ماهه ابتدای سال ۱۴۰۰ را مقایسه کنیم، میانگین تورم ماهانه مسکن در شهر جدید پردیس در ۸ ماه ابتدای سال جاری در حالی معادل ۸/ ۲درصد است که این میزان در بازار مسکن شهر جدید پرند معادل ۶/ ۰درصد است. میانگین تورم ماهانه مسکن تهران در سال ۱۴۰۰ نیز ۷/ ۰درصد است. این موضوع نشان‌دهنده سرعت ۴ برابری قیمت مسکن در شهر جدید پردیس نسبت به تهران و سرعت بیش از ۴ برابری رشد قیمت نسبت به شهر جدید پرند است. در این ۸ ماه میانگین قیمت هر مترمربع مسکن در پردیس به ۱۰ میلیون و۴۰۰ هزار تومان و میانگین قیمت هر مترمربع مسکن در پرند در همین بازه زمانی به ۶میلیون و۱۰۰هزار تومان افزایش یافت. به زبان ساده یک آپارتمان ۱۰۰ متری در شهر جدید پردیس حدودا یک میلیارد تومان و همین آپارتمان در پرند حدود ششصد میلیون تومان است. با پایه حقوق حدود چهار میلیون تومانی و مخارج روزمره پس از چند سال می‌شود صاحب خانه شد. با این اوصاف تامین مسکن استیجاری هم سخت است چه برسد به خانه‌دار شدن.
