مدیرعامل چادرملو درباره نبود تکنولوژی‌های نوین هشدار داد
تبدیل معادن کشور به پارکینگ ماشین‌آلات معدنی
ناصر تقی‌زاده با اشاره به این مطلب که در حال حاضر با توجه به فعالیت اکتشافی در اطراف چادرملو شواهد نشان از ذخیره‌های بالا دارد تصریح کرد: برای دسترسی به این ذخیره‌های با ارزش نیاز است تا شرکت‌های بزرگ معدنی فعال در این منطقه نظیر گل‌گهر مس و چادرملو ورود کنند. وی اعلام کرد که پیشنهاد مشخص من به ایمیدرو این است که کنسرسیومی از شرکت‌های بزرگ فارغ از بحث‌های مالکیتی تشکیل شود.
وی بر این باور است که در این باره نباید بدون آگاهی از امکانات و وضعیت زمین‌شناسی اولیه ورود کرد و در وهله نخست باید مطالعات به درستی بررسی شوند اینکه ندانیم چه اطلاعاتی ازخاک هر منطقه در اختیار است و چه منافعی در بر دارد موجبات افزایش هزینه برای سرمایه‌گذاران می‌شود. وی در این رابطه اظهار کرد: به نظر من بعد از تشکیل کنسرسیوم، یکی از شرکای بزرگ لیدر عملیات اکتشافی شود و به طور مشترک اکتشافات را از کویر مرکزی آغاز و به سمت استان سیستان و بلوچستان حرکت کنیم. وی یادآور شد: تصور بر این است که استان‌های کرمان و یزد به تنهایی دارای ذخایر غنی معدنی هستند، اما بدون تردید سیستان و بلوچستان دارای معادنی ناشناخته است و می‌توان از عملیات اکتشاف در آنجا نتیجه مطلوبی کسب کرد. وی معتقد است که این اقدام تنها از عهده همکاری بخش خصوصی و ایمیدرو قابل تحقق است، چرا که بارها جلساتی با سازمان زمین شناسی برگزار کردیم، اما نمی‌توان امیدی به آنها داشت، در حالی که توان تامین هزینه‌ها و به کارگیری نیروی متخصص را داریم.
تقی‌زاده در خصوص بهره‌برداری بهینه از معادن با روش‌های جدید نیز خاطرنشان کرد: استفاده از این روش‌ها سبب می‌شود تا ۶۰درصد ازهزینه‌های معدنکاری کاهش یابد. وی گفت: دلیل اینکه امروز پیگیر این شیوه از بهره‌برداری هستیم این است که روش‌های قدیمی که در ۵۰سال گذشته، روی معدن مس پیاده‌سازی شده همچنان بدون هیچ نوآوری و خلاقیتی الگوبرداری می‌شود.وی افزود: سه سال پیش با شرکت تیسن گروپ تفاهم‌نامه‌ای را امضا کردم که متاسفانه محقق نشد و امسال مجددا در چادرملو این موضوع را دنبال می‌کنیم. وی با اشاره به تکنولوژی تیسن‌گروپ که در کاهش هزینه‌ها بسیار پیشرو است خاطرنشان کرد: نکته اصلی اینجاست با قیمت گازوئیل هر لیتر معادل ۳۰۰ تومان، معادن در این مملکت به پارکینگ ماشین‌آلات کهنه تبدیل خواهند شد.وی عنوان کرد: این اقتصاد تحمل افزایش قیمت سوخت بالا را ندارد و ما معدنکاران باید به فکر روش‌های جدید بهره‌برداری نظیر IPCC باشند. تقی‌زاده به ادامه مذاکرات با تیسن گروپ اشاره کرد و گفت: امیدواریم از این شیوه که صرفه اقتصادی به مراتب مناسب‌تری از روش‌های قبلی و قدیمی دارد، در معدن D۱۹ استفاده کنیم. وی بر این باور است که تکنولوژی مزبور این قابلیت را دارد که در کشور بومی‌سازی شود و حتی اشکالات آن نیز مرتفع شود. وی ادامه داد: نکته حائز اهمیت این است که ۸۰درصد از این تکنولوژی قابل ساخت در داخل است و فقط نیاز به دانش فنی آن داریم. وی بر مشارکت بخش معدن با دانشگاه‌ها در بحث نوآوری و عبور از معدنکاری سنتی اشاره کرد و گفت: متاسفانه از این حیث نه ما جدی هستیم و نه دانشگاه‌ها. اگرچه برای انتقال تکنولوژی با دانشگاه صنعتی امیر کبیر قرارداد داریم، اما این اقدام نیاز به عزم ملی از سوی همه شرکت‌های فعال در این بخش از صنعت دارد.
مدیرعامل صنعتی و معدنی چادرملو بر سودده بودن شرکت‌های بزرگ معدنی و فولادی زنجیره ارزش تاکید کرد و گفت: در این راستا باید به دنبال کمبودهای موجود در زنجیره باشیم. همان‌طور که می‌دانیم پاکستان، قطر و عمان در تولید شمش موفق عمل می‌کنند بنابراین نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که آنها متوقف شوند پس ما باید به دنبال ارتقای صنعت باشیم. وی با اشاره به این مثال که صنعت فولاد مانند کارخانه‌های ماکارونی شده گفت: یک نفر کارخانه ماکارونی احداث کرده و بقیه از روی آن الگوبرداری کرده‌اند، در حال حاضرهمه ما رو به ساخت کارخانه‌های تولید شمش آورده‌ایم. وی با تاکید بر نیاز صنعت کشور به نوآوری گفت: با این تفاسیر بهتر است که بر تولید فولاد آلیاژی کار کنیم و خود را یک پله بالاتر از سایر تولیدکنندگان شمش در منطقه قرار دهیم.
وی افزود: سرمایه‌گذاری‌ها نباید در شمش خلاصه شود، به طوری که در چادرملو نیز با گرفتن مشاور در حال تغییراتی هستیم تا بتوانیم بعد از تولید شمش، تولید فولاد آلیاژی را نیز در خطوط تولید اضافه کنیم.
وی بر این باور است که نقش انجمن فولاد و ایمیدرو در فرآیند‌های مطالعاتی بسیار اثرگذار است و ضروری است برای تقویت صنایع پایین‌دستی با ارزش افزوده بالاتر کارگروه مطالعاتی در این باره تشکیل دهند.
تقی‌زاده بر توسعه متوازن در تمام سطح کشور تاکید داشته و تصریح کرد: شرکت‌های بزرگ بخشی از بار توسعه مملکت را به دوش می‌کشند اما در این باره دولت و حاکمیت و سهامداران این شرکت‌های بزرگ معدنی باید موضوع توسعه متوازن در کشور را مدنظر داشته باشند. وی ادامه داد: توسعه در برخی مناطق کشور اگرچه مسبب رشد و آبادانی بوده اما بر فرهنگ و آداب و رسوم محلی اثر داشته، بعضی شهرها را به لحاظ توسعه بیش از حد صنعتی تحت‌الشعاع قرار داده است. از سوی دیگر در مناطقی که توسعه نیافته‌اند، مردم از بیکاری و فقر در بحران قرار دارند، این در حالی است که اجرای عدالت بر این است که با دیدگاه ملی هر نوع سرمایه‌گذاری صورت پذیرد.
وی گفت: راهکار اجرای عدالت اجتماعی در این زمینه این است که مشوق‌هایی موثر به شرکت‌های بزرگ داده شود تا آنها نیز به سمت سرمایه‌گذاری مناطق محروم متمایل شوند. وی در پایان تاکید کرد: حاشیه سود در صورت‌های مالی شرکت‌های بزرگ تامین‌کننده و مصرف‌کننده در زنجیره ارزش نشان از این دارد که همه در بازی برد- برد مشارکت دارند.
