حرکت شرکت‌ها به سمت کالاهای دیجیتالی و سبز
به گزارش بخش ترجمه شرکت‌ها، به نقل از ماینینگ ویکلی، از دیدگاه تحلیلگران، گستره زیادی از کالاها از رشد تقاضای بالا در یک افق ۲۰ ساله بهره خواهند گرفت و این اتفاق می‌تواند تعداد کالاهای آتی را در آینده به دوبرابر افزایش دهد که از آن قبیل کالاها می‌توان به مس، نیکل، آلومینیوم، لیتیوم، کبالت، قلع، خاک‌های نادر، ضایعات فلزی و فولادهای سبز اشاره کرد. از یکسو خصوصا گام انتقال دیجیتالی روی شدت مصرف انرژی موثر خواهد بود و از سوی دیگر بهره‌وری بالاتر خواهد رفت. همچنین تقاضای مستقیم برای فلزات مصرفی در ساخت محصولات دیجیتالی مانند قلع و مس افزایش خواهد داشت. تحلیلگران اضافه می‌کنند که تقاضا برای فولادهای سبز و کیفی به‌رغم احتمال بالای سختگیرانه‌تر شدن خط مشی‌های کربن‌زدایی در افق ۱۰ تا ۲۰ ساله، بسیار شدید افزایش خواهد داشت. فولاد سبز یا فولاد خنثی کربن، با استفاده از هیدروژن سبز به‌دست آمده از منابع انرژی تجدید‌پذیر به جای سوخت‌های فسیلی یا به عنوان جایگزینی برای تزریق زغال سنگ پودر شده (PCI)، یا به عنوان احیاکننده جایگزین برای تولید آهن با فرآیند احیای مستقیم آهن (DRI) تولید می‌شود. همچنین آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی کرده که فرآیند احیای مستقیم آهن به روش هیدروژن تولید شده از طریق الکترولیز از اوایل سال ۲۰۳۰ اتفاق می‌افتد.
با توجه به اینکه انتقالات سبز و دیجیتالی شدن در سال‌های آتی شتاب خواهد گرفت، این امر موجب افزایش تقاضا برای تعدادی از کالاها از جمله مس برای انتقال سبز، نیکل، لیتیوم و کبالت برای انتقال سبز در باتری برای خودروی برقی، قلع برای دیجیتالی شدن و تقاضای مصرف‌کننده و آلومینیوم برای انتقال سبز خواهد شد. کارشناسان اشاره می‌کنند در حالی که بخش‌های معدنی لیتیوم و کبالت سریعا در سال‌های آتی توسعه خواهد یافت و بازار این محصولات رشد و گسترش پیدا خواهد کرد، اما مطالعات وسیع برای بهبود هرچه بیشتر در کاهش هزینه‌ها و قابلیت پایداری باتری‌ها موجب توسعه و تکامل سریع در ساختار شیمیایی انواع باتری‌ها شده است و برای بعضی از مواد به مخاطره افتاده و تقاضا برای آن کاهش خواهد یافت. کارشناسان اضافه می‌کنند این وضعیت برای کبالت ایجاد خواهد شد. بسیاری از دست‌اندرکاران این صنعت در طول زنجیره تولید و عرضه باتری می‌خواهند کبالت را از زنجیره تولید به دلیل عدم پایداری و ریسک زیست محیطی آن حذف یا خارج کنند.
اما برخی از این فلزات به واسطه تمرکز در تولید در نقاط مهم ژئوپلیتیکی یا به دلیل موضوعات پایداری، کنار می‌روند که این مورد در کبالت و خاک‌های نادر نیز صدق می‌کند. قراضه فلزات نیز چشم‌انداز تقاضای روشنی در سال‌های آتی دارند، چون بازیافت شده و در کوره‌های قوس‌الکتریک (EAF) مصرف می‌شوند، از این رو میزان تقاضا برای آن افزایش پیدا می‌کند و در ۱۰ سال آتی شاهد این اتفاق خواهیم بود. ابداعاتی چون دیجیتالیزه کردن و کربن‌زدایی در بخش زیرساختی مانند طرح جدید زیرساختار چین و در کنار آن کربن‌زدایی نیازمند فولادی باکیفیت بالا و سبک‌تر با کربن کمتر است. تا سال ۲۰۳۰ تقاضا برای ضایعات فولادی نیز بالا خواهد رفت که به دلیل آلایندگی کمتر در کوره‌های EAF ظرفیت این کوره‌ها بسیار افزایش پیدا خواهد کرد.
