درخشش دوگانه مسی

مس، فلزی با خواص منحصر به فرد

مس فلزی نرم است که هدایت الکتریکی و گرمایی فوق‌العاده بالایی دارد. مس در صنایع مختلف ساختمانی، پزشکی، الکترونیکی، مخابراتی، نظامی و... کارکرد دارد.

در سال ۲۰۱۸ چین با حدود ۹/ ۲ میلیون تن، شیلی با حدود ۲/ ۵ میلیون تن و ژاپن با حدود ۱/ ۶ میلیون تن تولید مس پالایش شده، مجموعا بیش از نیمی از مس پالایش شده در جهان را تولید کرده‌اند. میزان کل تولید مس در دنیا حدود ۲۵ میلیون تن است که جمهوری اسلامی ایران با تولید حدود ۲۵۰ هزار تنی، سهم یک درصدی از تولید مس جهان را در اختیار دارد. جالب است بدانید که به لحاظ میزان تولید و ذخایر مس، جمهوری اسلامی ایران در بین ۲۰ کشور برتر دنیا قرار گرفته است.

شرکت‌های ملی صنایع مس ایران (فملی) و مس شهید باهنر (فباهنر) تنها شرکت‌های بورسی حوزه صنعت مس در ایران هستند.

شرکت ملی صنایع مس ایران به لحاظ ارزش بازار در جمع ۳ شرکت بزرگ بورسی قرار دارد که ارزش بازاری حدود ۲۵۰ هزار میلیارد تومان را به خود اختصاص داده است.

شرکت مس شهید باهنر نیز از شرکت‌های با سابقه حاضر در بورس است که البته در مقایسه با فملی، مطابق گزارش ۹ ماهه سال ۹۹ سهم تنها ۲/ ۲درصد از شرکت‌های تولیدکننده مس در بورس را دارد.

پیش‌بینی سودآوری

در جدول شماره یک پیش بینی سود آوری دو شرکت‌ فعال در حوزه صنعت مس حاضر در بورس را که برگرفته از اطلاعات سایت انیگما است را مشاهده می‌کنید. ستون‌ اول بیانگر نماد شرکت است و ستون‌های بعدی شامل قیمت پایانی EPS تحلیلی و نسبت P/ E تحلیلی این شرکت‌ها در سال مالی آتی است.

آلومینیوم، سبک و پرکاربرد

آلومینیوم پس از فولاد دومین فلز پر مصرف در دنیاست. ویژگی‌های منحصر به فرد آلومینیوم از جمله مقاومت بالا در برابر زنگ‌زدگی و پوسیدگی، چگالی پایین، استحکام مناسب و امکان آلیاژ پذیری خوب این فلز را فوق‌العاده کاربردی کرده است.

صنایع خودرو، هوافضا، غذایی و مصالح ساختمانی مصرف‌کنندگان عمده آلومینیوم در دنیا هستند.

در حال حاضر (بر اساس آخرین آمار سال ۲۰۱۷) چین با تولید حدود ۳۳ میلیون تن آلومینیوم در سال، بیشترین میزان تولید و مصرف آلومینیوم جهان را به خود اختصاص داده است. هند و روسیه با ۳/ ۷ میلیون تن با اختلاف زیاد در رده‌های بعدی قرار دارند. جمهوری اسلامی ایران نیز با تولید حدود ۴۰۰ هزار تن آلومینیوم در سال، در رتبه ۲۱ این رده‌بندی قرار گرفته است. هرچند برنامه‌هایی برای افزایش ظرفیت تولید کشور و رسیدن به مرز یک میلیون تن در سال در نظر گرفته شده است.

در حال حاضر ۴ شرکت تولید‌کننده آلومینیوم در بورس و فرابورس کشور پذیرفته شده‌اند و فعالند. آلومینیوم ایران (فایرا)، نورد آلومینیوم (فنوال)، آلومتک (فالوم) و فمراد (آلومراد) که از این بین ۳ شرکت در بورس و یک شرکت نیز در بازار پایه فرابورس پذیرفته شده‌اند.

مطابق گزارش‌های ۹ ماهه ابتدایی سال ۱۳۹۹ شرکت آلومینیوم ایران(فایرا) با تولید نزدیک به ۱۴۱ هزار تن انواع شمش آلومینیوم، سهم ۴۳ درصدی را از تولید ۳۲۵ هزار تنی کل واحد‌های تولیدی آلومینیوم در کشور داشته است که با عرضه و معامله مقدار بیش از ۹۲ هزار تن از مجموع تولیدات خود در این بازه زمانی در داخل و از طریق شرکت بورس کالای ایران، سهم ۳۰ درصدی از تامین نیاز بازار مصرف آلومینیوم در داخل کشور (با توجه به ۳۱۰ هزار تن نیاز سالانه) را داشته است.

در جدول شماره‌دو از اطلاعات سایت انیگما استفاده کردیم و به دو شرکت برتر حوزه تولید آلومینیوم از نظر سودآوری در دوره مالی منتهی به ۲۹/ ۱۲/  ۱۴۰۰ با فرض افزایش ۲۷۵ درصدی برق صنایع که تاثیر زیادی بر هزینه‌های شرکت دارد پرداخته‌ایم.

قیمت‌ جهانی فلزات اساسی

همان‌طور که گفته شد یکی از مهم‌ترین عوامل سودآوری شرکت‌های حاضر در گروه فلزات اساسی نرخ فروش آن‌هاست. نرخ فروش بازارهای صادراتی همواره با توجه به قیمت‌های جهانی به دست می‌آید. بسیاری از نرخ‌های جهانی برای کالاهای اساسی و به ویژه فلزات را می‌توان در سایت بورس فلزات لندن و همچنین نشریه معروف Plats و سایر مراجع معتبر دنبال کرد. با افزایش تقاضای جهانی برای محصولات فلزی، قیمت جهانی این فلزات نیز افزایش یافته و این موضوع باعث رشد سودآوری و نهایتا قیمت سهام شرکت‌های گروه فلزات غیرآهنی می‌شود. لذا لازم است سرمایه‌گذاران نگاه ویژه‌ای به قیمت جهانی هر یک از فلزات مس، آلومینیوم، سرب، روی و دورنمای آنها داشته باشند.

در سال‌های گذشته دولت و حاکمیت اهمیت ویژه‌ای برای افزایش تولید و صادرات صنایع معدنی و فلزی کشور قائل بوده است. حجم تولیدات این صنعت بسیار بیشتر از نیازهای داخلی است و همین امر موجب اهمیت صادرات این حوزه می‌شود.

نقطه امیدبخش اینجاست که با توجه به نیاز‌های جهانی موجود در حوزه صنایع و معادن به راحتی قابلیت دور زدن تحریم‌ها وجود دارد و این امر به وضوح از گزارش‌های تولید و فروش شرکت‌ها هویداست. اگرچه با توجه به تغییرات حزبی و سیاسی شکل گرفته در جهان در صورت در پیش گرفتن سیاست‌های تعاملی خواهیم توانست با ترمیم روابط تجاری با کشورهای توسعه یافته و انتقال تکنولوژی روز دنیا به داخل موجب بازگشت ثبات اقتصادی به کشور شویم.