دولت بدهی‌های خود را بپردازد
بارها اعلام کرده‌ایم که تخصیص ارز دولتی اشتباه محض دیگری است که مانع از رشد صنعت پخش و حتی تولید دارو در کشور می‌شود، اما به بهانه اینکه بیمه‌ها ممکن است هزینه دارو را نپردازند یا بسیاری از مردم بیمه نباشند مبنای قیمت دارو از ارز دولتی به آزاد تغییر جهت نیافته که آسیب‌های بزرگی برای جامعه ایجاد کرده که قاچاق و کمبود دارو از اثرات این سیاست هستند.
بر این اساس مطالبات، مارجین پایین و دستوری برخورد کردن با پخش موضوعاتی است که ما با آنها روبه‌رو هستیم. نکته تاسف‌بار آن است که اگر شرکت‌های پخش یک روز مالیات خود را به دولت نپردازند با جریمه‌های سنگینی روبه‌رو می‌شوند و این در حالی است که باید با التماس و خواهش مطالبات خود را از بیمارستان‌هایی که اکثر آنها دولتی هستند دریافت کنند.
نکته اینکه در کشوری که نرخ بهره تا این میزان بالاست و دسترسی به سرمایه به‌سختی صورت می‌پذیرد از دولت و شرکت‌های دولتی خواهشمندیم مطالبات شرکت‌های پخش را به‌موقع در اختیار آنها قرار دهند و این در حالی است که به‌رغم بدهی‌های کلانی بیش از ۴هزار میلیارد تومان توسط دولت به شرکت‌های پخش متاسفانه دولت و شرکت‌های دولتی پاسخگوی پخش نیز نیستند و عملا استراتژی و برنامه‌ای برای بازگرداندن این بدهی‌ها اعلام نمی‌کنند.
نکته دوم آنکه در بحث مالیات و تامین اجتماعی شرکت‌های پخش هرروز چالش جدیدی ایجاد می‌کنند و شفافیت هم در این حوزه صورت نمی‌گیرد و به نظر می‌رسد این عدم شفافیت به خودی خود شرایط را برای مداخلات بیشتر فراهم کرده است. موضوع دیگر مداخلات حوزه دولتی در امور اجرایی است. ما دارای مراودات کالایی با طرف‌های تجاری هستیم و صرفا یک خدمات ارائه نمی‌کنیم و باید پول کالای خود را دریافت کنیم. در حالی که اگر قرار است کسی در موضوع مداخله‌ای صورت دهد باید کلیه وجوه را باهم مشاهده کند و به این نکته دقت کند تصمیمی که می‌گیرد آیا به صلاح نظام سلامت کشور است، سپس در آن مداخله کند.
