مدیرعامل سرمایهگذاری دارویی تامین اعلام کرد
افزایش سرمایه ۵/ ۲ برابری تیپیکو در اردیبهشت
رشد سهم سود تیپیکو از سبد سود دارو
به گفته پویا فرهت تا پایان سال ۱۳۹۶ تیپیکو سهم بازاری ۴۴درصدی را از جهت فروش و در میان شرکتهای بورسی دارویی در اختیار داشت و سهم آن از سبد سود ۲۱درصد بود. از پایان سال ۹۶ و با حضور مدیریت جدید و هدفگذاریهای صورت گرفته، این روند تغییر کرد و سهم بازار به ۴۹درصد و سهم سود به بالای ۵۴درصد افزایشیافته است.
به گفته وی در سال جاری ازآنجاکه مقدار زیادی از عملکرد هلدینگ به ارز ترجیحی بستگی دارد، پیشبینی از وضعیت فروش و سود سختتر شده است؛ اما اگر شرایط کنونی ادامه یابد ۲۶ تا ۲۷ هزار میلیارد تومان فروش برای سال ۱۴۰۰ پیشبینی میشود. با این حال ممکن است این روند تغییر هم بکند، زیرا هماکنون نیز بهتدریج ارز دولتی از روی برخی اقلام دارویی برداشته شده و به ارز نیمایی تبدیل میشود که نشان میدهد همتی برای تغییر روند تخصیص ارز دولتی ایجادشده است که در این صورت انتظار میرود این موضوع روی سودآوری و فروش شرکتهای دارویی نیز تاثیری بسزا بگذارد.
البته مدیرعامل در کنار وظیفه و حساسیتهای افزایش و سودآوری مجموعه کلان تیپیکو بهشدت روی کوالیتی و کیفیت دارو، ارتقای خطوط GMP و رشد صنعت و مسوولیتهای اجتماعی تیپیکو هم حساس است و به همین منظور اشاره میکند که سال گذشته نخستین رویداد نوآوری و ایدهپردازی در صنعت دارو (با عنوان اختصاری تیپینو) را هم برگزار کرده و قصد مجموعه این بوده که از دانش جاری و ساری این صنعت نهایت بهره را برای افزایش بهرهوری تیپیکو و بهروز شدن صنعت داروسازی ببرد.
اینک تیپیکو دارای ۴۳۵میلیارد تومان سرمایه ثبتی است، اما در اواسط اردیبهشت سالجاری (یعنی ۱۴۰۰) این شرکت افزایش سرمایه خواهد داشت که این موضوع سرمایه شرکت را به هزار و ۱۰۰میلیارد تومان خواهد رساند و اتفاقی خوشایند برای سهامداران مجموعه رخ خواهد داد.
زیرمجموعههای این هلدینگ از بُعد صادراتی نیز در برخی حوزهها بسیار خوب عمل کردهاند؛ بهعنوانمثال شرکت تماد که تولیدکننده مواد اولیه دارویی است یکی از شرکتهای مهم صادرکننده مواد اولیه دارویی نیز محسوب میشود و مقدار زیادی از داروهای مخدر چین و هند را هم تامین میکند. بهطورکلی باید گفت شرکتهای زیرمجموعه تیپیکو به ۵۰ کشور جهان محصولات خود را صادر میکنند.
۳ تریلیون تومان سرمایهگذاری جدید
این مجموعه در سال گذشته ۳۸۰ میلیارد تومان طرح بازسازی، نوسازی و توسعه تولید داشته و برای سال ۱۴۰۰ نیز ۳ هزار میلیارد تومان برای ایجاد سایتهای جدید، نوسازی و استانداردسازی شرکتهای داروساز زیرمجموعه را تصویب کرده است. به گفته فرهت این طرحها امسال و سال آینده عملی میشوند و ایجاد سایتهای جدید و بازسازی سایتهای قدیمیتر جزو این برنامهها است. درعینحال افزایش سرمایههای مناسبی هم در سال گذشته و امسال داشته که منابع مالی موردنیاز را برای طرحهای توسعهای ایجاد خواهد کرد.
وی با بیان اینکه سهامداران حرفهای این شرکت که صنعت را میشناسند رضایتی بالا از عملکرد مجموعه تیپیکو دارند افزود: واقعیت آن است که در مجموعه نهادهای وابسته به دولت معمولا تصمیمات سیاسی نیز اثرگذار است، اما خوشبختانه در چند سال گذشته تصمیمات مجموعه گروه دارویی تامین (تیپیکو)، حرفهای و برای رشد و ارتقای این بنگاه اقتصادی بوده است. بنابراین هدف مدیران این مجموعه آن است که سودی پایدار برای سهامداران ایجاد شود. فرهت میافزاید: سود سینوسی از دید ما سودی مناسب نیست و زیرمجموعههای این شرکت از سال گذشته برای اولین بار تماما گزارش مقبول دریافت کردهاند. حتی یک گزارش مشروط نیز نداریم و زیان در هیچ شرکتی شناسایی نمیشود و وضعیت شرکتها در صنعت نسبت به رقبا وضعیتی بسیار مناسب است.
کرونا و صنعت دارو
مدیرعامل تیپیکو با بیان اینکه کرونا در مقاطعی در ابتدای شیوع بیماری شرکتهای باربری، هواپیمایی، کشتیرانی و ... را با مشکل روبهرو کرده و شرکتها برای تامین مواد با مشکل روبهرو شدند گفت: این مشکلات بهویژه به دلیل همزمانی با تحریم باعث شد روند جابهجایی منابع و پول با سختیهایی روبهرو شود. به گفته وی البته کرونا روی شرکتهای مختلف اثرات مثبت و منفی داشته است. بهعنوان مثال با کاهش میزان جراحیها در این دوره، شرکتهایی که اقلام بیمارستانی مرتبط با اتاق عمل و ... را تولید میکردند و شرکتهای تولیدکننده آنتیبیوتیک با کاهش تقاضا روبهرو شدند، اما در مقابل وضعیت شرکتهایی را هم بهتر کرده است، بهویژه شرکتهایی که محصولات مورداستفاده برای کرونا را تولید میکردند؛ محصولاتی که مستقیما برای درمان بیماری استفاده میشوند یا محصولاتی مانند انواع ویتامینها و ...
تحریم شرایط را سخت کرد
وی با تشریح اثرات تحریمها روی فعالیت تیپیکو و صنعت دارو گفت: در ابتدای تحریمها برخی شرکتهای خارجی و داخلی حاضر به ادامه همکاری نشدند؛ درحالیکه اقلام مهمی را تولید میکردند، بنابراین مجبور به تغییر خرید از شرکتها و منابع دیگر شدیم و این در حالی است که در حوزه دارو بهراحتی هم نمیتوان از یک تامینکننده به تامینکنندهای دیگر تغییر مسیر داد و این نیازمند مکانیزمی خاص است که زمانبر بوده و پروسه آسانی نیست.
به گفته مدیرعامل تیپیکو، بقیه مشکلات نیز همگی به مشکلات مالی در شرایط تحریم مربوط است. شرکتها توانایی استفاده از ابزار السی را در دوره تحریم ندارند و همه خریدها را بهصورت نقدی انجام میدهند و جنس هم چند ماه بعد تحویل میشود درنتیجه هزینهها افزایش مییابند. بهعلاوه انتقال ارز بهحساب تامینکنندههای خارجی با چند بار دستبهدست شدن و تحمل هزینههای بیشتر روبهرو است یا ارزهایی پرداخت میشود که چندان ارتباطی با نیاز شرکتها ندارند.
وی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلاتی که تحریمها ایجاد کردهاند آن است که شرکتها مجبورند دپو و ذخیره مواد را افزایش دهند که این باعث خواب بالای سرمایه شرکتها برای مدتی طولانی میشود.
صنعت دارو یک صنعت پیشرو است
صنعت داروی ایران در مقایسه با سایر صنایع صنعتی پیشرو است زیرا هم صنعتی با قدمت بالا است و هم محصولات «هایتک» در ایران تولید میشوند. به عقیده فرهت ازآنجاکه ما عضو سازمان تجارت جهانی نیستیم، بنابراین بسیاری از محدودیتهایی که برای شرکتهای عضو وجود دارد در مورد ایران رعایت نمیشود؛ اینکه گهگاه شنیده میشود ایران در تولید دارویی خاص دومین تولیدکننده برتر دنیا است به دلیل آن است که این دارو با محدودیتهایی در سازمان تجارت جهانی و معاهدههای جهانی روبهرو است و چون ایران عضو این سازمان و معاهدهها نیست آن را تولید میکند. بنابراین همین برای ما مزیت رقابتی ایجاد میکند و میتواند مزیتهای رقابتی برای صادرات هم ایجاد کند با این حال باید گفت که ما از این مزیتها تاکنون استفادهای درست نکردهایم!
وی با بیان اینکه در یک و نیم دهه گذشته تعداد کارخانههای تولید دارو بسته به مقاطع زمانی و ثبات ارزی سه برابر شده افزود: اما اکنون توجیه اقتصادی برای سرمایهگذاری در این صنعت وجود ندارد. برای راهاندازی یک کارخانه کوچک داروسازی لااقل به ۱۰میلیون دلار سرمایه با تجهیزات هندی و چینی نیاز داریم که یک خط تولید دارو را در بر بگیرد. بنابراین با ارز ۴۲۰۰ تومانی سرمایهگذاری ۳۰۰ میلیارد تومانی چنین شرکتی حداکثر میتواند ۱۰۰ میلیارد تومان فروش در یک سال را تجربه کند که این، رقمی بسیار کم است.
به گفته فرهت بازار یک موجود زنده است و نمیتوان به شکل دستوری و حاکمیتی آن را کنترل کرد. اگر همه موارد مانند قیمت دارو، ثبات آییننامهها و قوانین و دستورالعملها منطقی و کارآ باشند، بنابراین سرمایهگذاری نیز به سمت این حوزه حرکت خواهد کرد؛ زیرا تنها در این صورت است که سرمایهگذاری سودآور خواهد شد، در غیر این صورت ورود به این حوزه در این شرایط ممکن نیست، زیرا وضعیت فروش و سود و بازگشت سرمایه در حال حاضر از یکسو و بیثباتی در حوزه قوانین و دستورالعملها در طرف دیگر مشکلات زیادی را ایجاد کرده و میکند.