در صورت‌جلسه مدیران عامل کارخانه‌های سیمان آمده است: برای بررسی مشکلات و مسائل صنعت سیمان و ارائه راه‌حل‌های مناسب و عملیاتی در جهت برون‌رفت از وضعیت کنونی و جلوگیری از توقف کارخانه‌ها و بروز تنش‌های کارگری جلسه هم‌اندیشی با حضور کلیه مدیران عامل شرکت‌های تولیدکننده سیمان و کارشناسان ذی‌ربط در ۱۵ فروردین ۱۴۰۰ در محل انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان و با رعایت پروتکل‌های بهداشت تشکیل شد. با توجه به افزایش چشم‌گیر کلیه عوامل تشکیل ‌دهنده قیمت تمام شده در سال ۱۳۹۹ و... مقرر شد از ۲۱ فروردین ۱۴۰۰ قیمت هر تن سیمان فله تیپ دو تحویل درب کارخانه (بدون ارزش افزوده) به مبلغ ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار ریال افزایش یابد. بدیهی است قیمت سایر انواع سیمان متناسب با قیمت فوق و هزینه‌های مرتبط با بسته‌بندی تعیین خواهد شد.

همچنین مدیران عامل متعهد می‌شوند ضمن تامین کامل نیاز مناطق تحت پوشش کارخانه‌های خود نسبت به رفع کمبود احتمالی سیمان در سایر مناطق که توسط انجمن سیمان اعلام می‌شود، بدون وقفه و با هماهنگی دبیر کارگروه منطقه موردنظر اقدام کنند.

محمدرضا احسان‌فر، عضو هیات‌مدیره انجمن کارفرمایی تولیدکنندگان صنعت سیمان در این خصوص به «دنیای‌اقتصاد» گفت: موافقت صورت گرفته هنوز به قطعیت کامل نرسیده است و باید به تایید دستگاه‌های ذی‌ربط مانند سازمان حمایت برسد.

وی می‌افزاید: واقعیت این است با تصمیماتی که در طول دهه گذشته گرفته شده است، این صنعت را در مسیر نابودی قرار داده‌اند. چگونه کارخانه‌ای که هزینه سرمایه‌گذاری آن ۱۵۰ میلیون دلار  معادل حدود ۳ هزار میلیارد تومان است باید بیش از ۱۰۰ سال منتظر بازگشت اصل سرمایه باشد؟! قطعا این اتفاق معنایی جز قرار گرفتن در مسیر نادرست ندارد.

احسان‌فر ادامه می‌دهد: چنانچه صنعت سیمان بخواهد بر اساس نرخ تورمی‌که بانک مرکزی برای بخش تولید محاسبه کرده قیمت‌ها را افزایش دهد، باید حدود ۳۴۴ درصد افزایش قیمت داشته باشیم و اگر بخواهیم بر اساس شاخص ارز قیمت‌ها را افزایش دهیم باید حدود ۲ هزار درصد قیمت‌ها افزایش یابد؛ چرا که حدود ۱۰ سال قیمت‌ها را ثابت نگه داشته‌اند.

وی می‌گوید: تصمیمات در درون انجمن و با حضور مدیران عامل گرفته شده و خواسته ما از مسوولان محترم این است که یا فرمول یک به ۳۰ قیمت فولاد لحاظ شود یا ۸۰ درصد نرخ صادرات فوب بندرعباس در نظر گرفته شود. هر کدام که اعمال شود، تقریبا به همین عدد ۶۳ درصد می‌رسد که در واقع سیمان از ۲۲۰ هزار تومان به ۳۶۰ هزار تومان رسیده است. سال‌هاست سیمان بدون هیچ دلیلی در گروه قابل کنترل و مشمول قیمت‌گذاری قرار گرفته است و نتیجه اینکه امروز ماهانه ۱۲هزار میلیارد تومان به خاطر این سرکوب قیمتی وارد بخش واسطه‌گری می‌شود.