آیا لگو میتواند جذابترین تولیدکننده اسباببازی جهان باقی بماند؟
نیلز کریستیانسن، مدیرعامل لگو میگوید: «ما شناختهشدهترین برند دنیا هستیم و بنابراین باید خیلی مراقب این شهرت باشیم.»
وقتی بزرگترین تولیدکننده اسباببازی دنیا باشی، شهرتت به مسحور کردن مشتریانت – پیر و جوان – بستگی دارد. آقای کریستیانسن همچنین معتقد است حفظ این شهرت به ساخت میلیاردها قطعه پلاستیکی لگو به شیوهای که بیشتر با زمین سازگار باشد، بستگی خواهد داشت.
لگو کارش را با پلاستیک شروع نکرده بود. بنیانگذارش، اوله کرک کریستیانسن، این شرکت را در سال ۱۹۳۲ با ساخت اسباببازیهای چوبی تاسیس کرد. او آجرهای پلاستیکی را در سال ۱۹۵۸ ثبت کرد و یک سال بعد از آن هم از دنیا رفت. ۲ سال بعد که انبار اسباببازیهای چوبی او در آتش سوخت، شرکت لگو تصمیم گرفت فقط کار با آجرهای پلاستیکی را ادامه دهد.
شرکت لگو در سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ که وارد شاخههای متعدد مثل لباس کودک و عروسک شد، تقریبا به آستانه فروپاشی رسید. یورگن ویگ ناداستورپ که در سال ۲۰۰۴ مدیر عامل شد، پارک تفریحی لگو را فروخت و تمرکز شرکت را به آجرها و مینیفیگورهایش برگرداند. تحت مدیریت کریستیانسن که در سال ۲۰۱۷ وارد کار شد، لگو به رشدش ادامه داده، در حالی که بیشتر رقبا با مدهای همواره در حال تغییر کسب و کار اسباببازی دست به گریبان بودهاند. در ۲۰ سال گذشته، درآمد شرکت لگو ۱۰ برابر شده و در سال ۲۰۲۳ به ۹.۷ میلیارد دلار رسیده است. یک دهه پیش، این شرکت بزرگترین تولیدکننده اسباببازی دنیا از نظر درآمد معرفی شد. امروز، فروش لگو از مجموع فروش دو رقیب اصلیاش، یعنی متل و هزبرو بیشتر است. در سال ۲۰۲۳ لگو ۱۴۷ فروشگاه جدید در سراسر دنیا افتتاح کرد و تعداد کل آنها را به ۱۰۳۱ رساند. همچنین کارخانههایی را در آمریکا و ویتنام ساخت.
فروش شرکت در نیمه نخست سال ۲۰۲۴ بیش از ۱۳درصد نسبت به سال قبل افزایش یافت و این در حالی بود که بازار جهانی اسباببازی با رکود مواجه بود. اما آیا این تولیدکننده اسباببازی میتواند روند موفقیتش را حفظ کند؟ کریستیانسن میگوید: «ما باید اعتبارمان را برای کودکان و بزرگسالان حفظ کنیم.» ستهای جدید لگو همچنان وارد بازار میشوند. همچنین شرکت بیش از ۱۴۰ ست پیچیده تولید میکند که بعضی از آنها هزاران تکه هستند تا نظر طرفداران بزرگسال لگو هم حفظ شود. آنها در حال حاضر یک پنجم فروش شرکت را تشکیل میدهند.
یکی از بزرگترین چالشهای لگو، پیدا کردن یک جایگزین سبز برای آجرهای پلاستیکی است که تاکنون موفقیت زیادی نداشته است. با همه اینها کریستیانسن قصد دارد تا سال ۲۰۳۲ کلیه آجرها را از مواد پایدار بسازد. همچنین میخواهد تا همین سال رد پای کربن لگو را ۳۷ درصد کاهش دهد.
منبع: Economist