تشریح اولویت‌های اقتصادی دولت چهاردهم

ایلنا: مرتضی افقه درباره انتظارات از تیم اقتصادی دولت چهاردهم و اولویت‌های اقتصادی که باید در دستور اول کار این تیم قرار بگیرد، اظهار کرد: در شرایط فعلی به‌ویژه از یک دهه اخیر مشکلات نمود اقتصادی دارند، اما از ریشه غیراقتصادی نشات گرفتند. بنابراین معتقدم دامنه تاثیرگذاری تیم اقتصادی از جمله رئیس کل بانک مرکزی، وزیر اقتصاد، رئیس سازمان برنامه، وزرای صمت و انرژی تا زمانی که مشکل تحریم‌ها، FATF، روابط مالی و تجاری کشور حل نشود، بسیار محدود است. او تاکید کرد: قطعا قبل از اینکه وزیر اقتصاد قوی داشته باشیم به وزیر امور خارجه قوی نیاز داریم. وزیری که در مذاکرات توانمند باشد و نسبت به روابط بین‌الملل شناخت کافی داشته باشد.

افقه گفت: امروز یکی از مهم‌ترین مشکلات اقتصاد کشور ما، بحث تولید است و اساسا سیاست‌های بانک مرکزی باید طبق سیاست‌های تولیدی کشور باشد. موانع تولیدی کشور هم فراتر از یک سری از اقدامات محدودی است که در اختیار بانک مرکزی است و تولید نیاز به هماهنگی‌های تمام بخش‌ها و نهادهای اقتصادی دارد. او با بیان اینکه دولت قوی نیاز به وزرای امور خارجه و تولید قوی دارد، اظهار کرد: تولید در کشور باید افزایش پیدا کند و بانک مرکزی و وزارت اقتصاد بتوانند نسبت به میزان افزایش تولید سرمایه‌گذاری و سیاستگذاری کنند. این کارشناس اقتصادی درباره سیاست‌های دولت سیزدهم مبنی بر توسعه روابط خارجی با کشورهای همسایه و نتیجه و خروجی اجرای این سیاست‌ها افزود: دولت سیزدهم قبل از روی کار آمدن اعلام کرد که برخلاف دولت روحانی اقتصاد و تجارت کشور را به غرب گره نمی‌زند و این سیاست را هم اجرا کرد، اما این بار تجارت کشور به شرق گره خورد و از این ور بام افتادیم.

افقه ادامه داد: دولت سیزدهم طبق وعده‌ای که داده بود تلاش کرد با کشورهای همسایه و کشورهای آفریقایی ارتباطاتی برقرار کند و در پیمان‌های شانگهای و بریکس هم حضور پیدا کرد، اما همه می‌دانیم تا زمانی که تحریم برقرار است، این اقدامات بر اقتصاد کشور و زندگی مردم تاثیر قابل‌توجهی ندارد. این کارشناس اقتصادی درباره عملکرد تیم اقتصادی دولت و اینکه با توجه به عملکردها کدام عضو این تیم برای حضور در دولت چهاردهم توصیه می‌شود، اظهار کرد: به نظر من، اعضای تیم اقتصادی دولت سیزدهم این ویژگی را ندارند که برای حضور در تیم اقتصادی دولت چهاردهم توصیه شوند. وزیر اقتصاد عملکرد خوبی نداشت و با همکاری رئیس سازمان برنامه و بودجه که پیش از آن معاون وزیر اقتصاد بود، برای افزایش درآمدهای دولت، مالیات‌ها را افزایش دادند و فشار مضاعفی به مردم وارد کردند. در شرایطی که با کمبود درآمد مواجه هستیم، آنها به جای اینکه هزینه‌ها و ردیف‌های بسیار زائد و متعدد در بودجه را کاهش دهند، از طریق مالیات فشار را به سفره مردم وارد کردند.