این رقم ۱۵ درصد از جمعیت جهان را شامل می‌شود. اکثر معلولان جهان در سن کار هستند. شاخص‌های جدید بازار کار چالش‌های بسیاری را که افراد دارای معلولیت با آن‌ها مواجه هستند، در مقایسه با افراد بدون معلولیت، در بازار کار نشان می‌دهد.  بررسی‌ها نشان می دهد نرخ مشارکت نیروی کار افراد دارای معلولیت بسیار پایین است. در سطح جهان اول، از هر ده فرد دارای معلولیت، هفت نفر غیرفعال هستند (یعنی نه شاغل هستند و نه بیکار)، در حالی که از هر ده فرد دارای معلولیت، چهار نفر غیرفعال هستند. در حالی که نرخ بی‌تحرکی هم برای زنان و هم برای مردان دارای معلولیت بیشتر از افراد بدون معلولیت است، به‌ویژه در میان زنان دارای معلولیت بالاست.

این نشان می‌دهد که آنها به دلیل جنسیت و وضعیت ناتوانی‌شان با ضرر مضاعف در بازار کار مواجه هستند. در تمام ۶۰ کشور با داده‌های موجود، نرخ ‌عدم‌تحرک زنان دارای معلولیت نه تنها بیشتر از زنان بدون معلولیت است، بلکه از میزان مردان دارای معلولیت و بدون معلولیت نیز بیشتر است. افراد دارای معلولیت دو برابر بیشتر از افراد عادی فاقد سطح آموزشی پایه هستند. این یافته‌ها تایید می‌کند که افراد دارای معلولیت با تعداد چالش بیشتری در بحث آموزش در مراحل اولیه زندگی خود روبه‌رو هستند. این تاثیر قابل‌توجهی بر نتایج بعدی اشتغال آنها در بازار کار دارد، زیرا نرخ اشتغال هم برای افراد دارای معلولیت و هم برای افراد فاقد آن با سطح تحصیلات، افزایش می‌یابد. داده‌ها نشان می‌دهد که افراد دارای معلولیت کمتر در مشاغل با مهارت بالا کار می‌کنند. بنابراین ضروری است اطمینان حاصل شود که افراد دارای معلولیت از دسترسی برابر به آموزش برخوردار هستند و برنامه‌هایی برای رفع شکاف‌ها در صلاحیت‌ها و مهارت‌های آن‌ها وجود دارد یا خیر.  نرخ بیکاری بالاتری در میان افراد دارای معلولیت نسبت به افراد فاقد آن در بیش از نیمی از کشورهای دارای داده‌های موجود مشاهده شده است.  متوسط نرخ بیکاری آن‌ها ۶/ ۷درصد است، در حالی که برای افراد بدون معلولیت ۶ درصد است. هر دوره بیکاری، به‌ویژه دوره طولانی‌مدت، تاثیر قابل توجهی بر نتایج آینده بازار کار دارد. دوره‌های طولانی‌تر بیکاری به‌ناچار بسیاری از افراد دارای معلولیت را به سمت بی‌تحرکی سوق می‌دهد یا ممکن است آنها را مجبور به اشتغال در اقتصاد غیررسمی کند. در برخی از کشورها که نرخ بیکاری در میان افراد دارای معلولیت کمتر است، این مساله ممکن است به این دلیل باشد که به دلیل ‌عدم‌وجود سیستم‌های بیمه بیکاری یا شبکه‌های تامین اجتماعی، آن‌ها نمی‌توانند بیکار بمانند. بنابراین آنها به هر شکلی از فعالیت اقتصادی، هرچند با درآمد ناچیز یا ناکافی، متوسل می‌شوند.  حدود یک‌سوم از افراد دارای معلولیت در سن کار شاغل هستند که تقریبا نیمی از سهم افراد بدون معلولیت است. شکاف اشتغال بین افراد با و بدون معلولیت با افزایش سن افزایش می‌یابد.