اگرچه حوادث کار، منجر به مرگ کارگران در سراسر دنیا می‌شود ولی حادثه مرگبار «رانا پلازا» به نقطه عطفی برای احقاق حقوق کارگران صنعت پوشاک تبدیل شد. ۲۳ آوریل سال ۲۰۱۳، خبری مبنی بر ریزش ساختمان راناپلازا در «داکا» پایتخت بنگلادش منتشر شد. در این حادثه، ۱۱۳۸ نفر جان خود را از دست داده و بیش از ۲هزار نفر زخمی شدند و جست‌وجو برای نجات احتمالی کارگران از زیر آوار و بیرون کشیدن اجساد تا یک ماه به طول انجامید. نیمی از قربانیان، زنان کارگری بودند که فرزندانشان نیز در طول روز در همان ساختمان نگهداری می‌شدند.  پس از این حادثه و در سال ۲۰۱۳، شرکت‌های خرده‌فروشی اروپایی مثل «ایندیتکس»، «اچ‌اندام» و «پریمارک» به همراه اتحادیه‌های کارگری صنعت پوشاک و انجمن صنفی کارفرمایان این کشور، مقررات حریق و ایمنی ساختمان را پذیرفتند. این یک توافقنامه بین‌المللی در صنعت پوشاک بود که برای اولین از سوی ۲۰۰ برند بین‌المللی مورد تایید قرار گرفت. این کارخانه‌ها تصمیم گرفتند هزینه‌های بازرسی مستقل را بپردازند و بودجه برگزاری کلاس‌های آموزشی در زمینه ایمنی را تامین کنند زیرا شرکت‌های نقض‌کننده با جریمه یا تحریم روبه‌رو می‌شدند. با این‌حال مدت زیادی از اجرای قانون نگذشته و حدود ۳ سال از انقضای این پیمان‌نامه می‌گذرد و این احتمال وجود دارد که دستاوردهای ایمنی این تفاهم‌نامه به‌صورت کامل از بین برود. از همین رو اتحادیه‌های کارگری صنعت پوشاک با کارفرمایان وارد مذاکره شدند تا قراردادی جدید جایگزین پیمان‌نامه منحل شده کنند.