لشکرکشی کشورهای اسکاندیناوی برای جنگ؟/ سوئد آرایش جنگی به خود گرفت

در حالی که سوئد رسما هنوز به ناتو ملحق نشده اما به صورت فعالانه در چارچوب‌های ناتو فعالیت می‌کند.

دولت استکهلم قرار است یگانی با ۶۰۰ تا ۸۰۰ سرباز به همراه تجهیزات سنگین نظامی را به عنوانی بخشی از عملیات ناتو با عنوان « افزایش حضور در خط مقدم» اعزام کند. این گردان به صورت چرخشی شش ماهه در لتونی مستقر خواهد شد.

در گزارش یورونیوز آمده است: پس از حمله روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، سوئد در ماه مه همان سال تلاشی را برای پیوستن به ائتلاف ناتو آغاز کرد و سیاست دیرینه بی طرفی خود را کنار گذاشت.

با این حال، پیشنهاد استکهلم برای پیوستن به ناتو توسط ترکیه و مجارستان که به دنبال کسب امتیازات سیاسی از استکهلم بودند، مسدود شده است.

خبر مرتبط
نگرانی دبیرکل ناتو از جنگ با روسیه/ ممکن است چندین دهه طول بکشد

ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، گفت که کشورهای عضو این سازمان به‌دنبال جنگ با روسیه نیستند ولی همچنان باید خود را برای رویارویی احتمالی با روسیه آماده کنند که ممکن است چندین دهه طول بکشد.

طبق قوانین ناتو، همه کشورهای عضو باید قبل از پذیرش یک کشور جدید در این بلوک به توافق برسند.

 

پارلمان ترکیه روز سه‌شنبه درخواست عضویت سوئد در ناتو را تصویب کرد و بزرگترین مانع باقی مانده برای گسترش ائتلاف نظامی غربی پس از ۲۰ ماه تاخیر را برطرف کرد، اما مجارستان همچنان مخالف پیوستن سوئد به این ائتلاف است.

ناتو نیز سال گذشته میلادی به عضوی جدید برای ناتو بدل شد و این عضویت از سوی دو کشور حوزه اسکاندیناوی می‌تواند به توازن قدرت ژئوپلیتیکی را در منطقه تغییر دهد.

تدارک اسکاندیناوی برای جنگ

فارن پالسی نیز در نوشتاری با عنوان «اسکاندیناوی برای جنگ آماده می‌شود»، آورده است: «راب بوئر»، رئیس کمیته نظامی ناتو در سخنرانی خود در اکتبر ۲۰۲۳ در مجمع دایره قطب شمال در ایسلند گفته بود: افزایش رقابت و نظامی‌گری در منطقه شمالگان نگران کننده است. ما باید برای درگیری‌های نظامی که ممکن است در این منطقه رخ دهد، آماده شویم.

«راسموس برتلسن»، یکی از اندیشمندان در دانشگاه شمالگان در ترومسو گفت: این ایده سیاسی «استثناگرایی قطب شمال» پس از جنگ سرد به وجود آمد مبنی بر این که شمالگان از تحولات در سیاست جهانی مستثنی است. مشکل این است که چنین ایده‌ای هرگز معتبر نبوده است.

برتلسن ادامه داد، اندکی به دهه‌های گذشته نگاه کنید و استراتژی روسیه در قطب شمال را خواهید دید که از نزدیک برنامه جهانی آن را دنبال می‌کند. در سال ۲۰۰۷،  ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه در کنفرانس امنیتی مونیخ، قاطعانه نظم جهانی به رهبری ایالات متحده پس از جنگ سرد را رد کرد.

در همان سال، روسیه نخستین حمله سایبری خود را به استونی انجام داد و با نصب پرچم روسیه در بستر دریا در زیر قطب شمال، ادعای قلمرویی جسورانه در قطب شمال را مطرح کرد.

پوتین همچنین نظامی سازی را در اطراف کشورهای نوردیک متمرکز کرده است. از سال ۲۰۱۴، سالی که روسیه کریمه را به خود ضمیمه کرد، مسکو به طور پیوسته ناوگان شمالی متشکل از زیردریایی‌های هسته‌ای، کشتی‌ها، تاسیسات موشکی، ناوگان هوایی و ایستگاه‌های رادار را افزایش داده است. امروزه بزرگترین پایگاه نظامی روسیه در شبه جزیره «کولا» است که با نروژ و فنلاند هم مرز است و در آنجا موشک‌های مافوق صوت جدید و یک پهپاد اژدر هسته‌ای را نیز آزمایش می‌کند. اگرچه حدود ۸۰ درصد از نیروهای زمینی شمالی روسیه در اوکراین مستقر شدند، نیروهای هوایی و دریایی این کشور همچنان به وظایف خود ادامه می‌دهند.

از سال ۲۰۰۹، همکاری دفاعی شمال اروپا کشورهای دانمارک، سوئد، نروژ و ایسلند را در سیاست نظامی ملی همسو کرده است. در سال ۲۰۲۲، نروژ، فنلاند و سوئد توافقی را برای تقویت اتحاد با تمرکز بر کشورهای حوزه نوردیک اعلام کردند. امروز نروژ، سوئد، دانمارک و فنلاند در حال مذاکره در مورد اشتراک رسمی نیروهای هوایی خود هستند.

در مارس ۲۰۲۴، نروژ یک رزمایش گسترده با عنوان «واکنش نوردیک» را برای این کشورها رهبری خواهد کرد تا برنامه‌های دفاعی هماهنگ آنها را آزمایش کند.

«مایکل پل»، کارشناس ارشد سیاست امنیتی در موسسه امور بین‌الملل و امنیت آلمان گفت، تاریخ این اتحاد جدید شمال اروپا را به عنوان «یکی از بزرگترین اشتباهات پوتین» آشکار خواهد کرد.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.