علت ناباروری مردان چیست؟

ناباروری در مردان ریشه ژنتیکی دارد و پسران ناباروری را از والدین خود دریافت می کنند.

به گزارش دنیای اقتصاد به نقل از بهداشت نیوز، دلایل ناباروری مردان هنوز تا حد زیادی نامشخص است، اما تیمی از دانشمندان دانشگاه نیوکاسل، مکانیسم های ژنتیکی را در طول فرآیند تولید مثل بررسی کرده و دریافتند که جهش در فرآیند تکثیر دی ان ای والدین به ناباروری مردان کمک می کند.

 جوریس ولتمن (Joris Veltman) رئیس مؤسسه علوم زیستی نیوکاسل می ‌گوید: در حال حاضر ما علت اصلی عقیم شدن را در اکثر مردان نابارور نمی‌ دانیم و امیدواریم این تحقیق درصد مردانی را که می ‌توانیم برایشان درمانی ارائه کنیم، افزایش دهد. درک چگونگی ناباروری مردان می تواند به ایجاد درمان های هدفمند برای اصلاح این مشکل کمک کند.

ولتمن در این رابطه توضیح می‌دهد: اگر بتوانیم تشخیص ژنتیکی داشته باشیم، می ‌توانیم مشکلات ناباروری مردان را بهتر درک کنیم و موضوع فوق به درک این تناقض که چرا برخی از مردان نابارور هنوز اسپرم تولید می‌کنند، کمک خواهد کرد. این مساله می ‌تواند برای تولید مثل موفقیت آمیز موثر باشد.

طی این مطالعات، محققان نمونه دی ان ای ۱۸۵ مرد نابارور و والدینشان را جمع آوری کردند. آنها نمونه ها را از نظر جهش های تغییر دهنده پروتئین که به طور بالقوه ارتباطی با فنوتیپ ناباروری مردانه دارند، تجزیه و تحلیل کردند.

این تیم ۲۹ مورد از ۱۴۵ جهش نادر در ژن‌هایی را یافتند که بر مکانیسم‌های سلولی درگیر در فرآیندهای تولید مثل مانند رشد سلول‌های اسپرم مردان نابارور، تأثیر می‌ گذارند. علاوه بر این محققان یک ژن جهش یافته به نام RBM۵ را در چند مرد نابارور شناسایی کردند. مطالعات حیوانی نشان می دهد که RBM۵ به ناباروری مردان کمک می کند. یک نسخه جهش‌ یافته از این ژن نیز در پیوند پیش از mRNA در سلول‌های زایای نر نقش دارد. 

داشتن جهش باعث شکل غالب ناباروری می شود که به احتمال ۵۰ درصد مردان ناباروری خود را به پسرانشان منتقل می کند. 

 این یک تغییر درک واقعی از علل ناباروری مردان است. دکتر ولتمن می‌ گوید: اکثر مطالعات ژنتیکی به علل ارثی مغلوب ناباروری می ‌پردازند، به‌ طوری ‌که هر دو والدین ناقل جهش در یک ژن هستند و ناباروری زمانی رخ می ‌دهد که پسر هر دو نسخه جهش‌ یافته را از والدین خود دریافت کند و در نتیجه باروری آنها با مشکل مواجه شود.

شرح کامل این پژوهش و یافته‌های حاصل از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Communications منتشر شده است.