این زنان قصاب نیستند
لذت سواری بر روی گوسفند و کشیدن چاقو بر گلوی این حیوان با عنوان "قربانی برای خود"؛ کسب آرامش از طریق بریدن سر حیوانات و تماشای پاشیدن خون آنها و جانی که همراه با آزار گرفته می‌شود؛ این خوی خشن و پرخاشگرانه در ویدئو و تصاویری که طی چند روز گذشته در فضای مجازی دست به دست می‌شود، توسط زنانی به تصویر کشیده شده که انجام چنین رفتارهای خشنی از طبیعت و ذات شناخته شده زنان یعنی «مهر» و «عشق» به دور است و آدمی را به این تفکر وا می‌دارد که زجر جانداری دیگر چگونه منجر به لذت یک انسان می‌شود مگر هنگامی که پای اختلالی روانی در میان باشد.
طی چند روز گذشته تصاویر و ویدئوهایی در شبکه‌های مجازی تحت عنوان "خانم‌های قصاب" منتشر شد که در آن زنانی با کلام و رفتار خشن و در خشنودی به ظاهر کاملی به ذبح حیوانات اهلی نظیر گوسفند و مرغ و حتی خرگوش و آن هم به نحو زجرآوری اقدام می‌کنند. این زنان "قصاب" نیستند بلکه "بیماران" روانی هستند
که بر خلاف حرفه قصابی، با اهدافی غیر انسانی و عقلانی اقدام به ذبح حیوانات می‌کنند و در صورت عدم برخورد به موقع و قاطعانه مسئولین، ویروس آنها مسری‌تر از کووید ۱۹ قابلیت انتشار در جامعه را دارد.
"می‌بینیش؟، تو رو هم همینجوری الان می‌کشم، همینجوری ایستاده." این جمله زنی در یکی از ویدئوهای پخش شده است که در آن پس از سر بریدن یک پرنده خطاب به گوسفندی می‌گوید که او را هم همانند همان پرنده خواهد کشت. در ادامه اما وقتی صدای گوسفند از ناملایمت‌های رفتاری زن بلند می‌شود، زن خطاب به او می‌گوید: "نه، التماس نکن".
جدای از چرایی ذبح این حیوانات و فیلم گرفتن از آن که خود مساله قابل تاملی است، آنچه در این تصاویر و ویدئوها منجر به شدت گرفتن خدشه روان می‌شود؛ حرکات و رفتارهای این زنان در تصاویر و ویدئوهای منتشر شده است که همگی مصداق بارز حیوان آزاری و به دور از شان انسانی است. کما اینکه در همین ویدئو نام برده شده، زن پیش از ذبح گوسفند، بر روی این حیوان سوار شده و به اصطلاح با آن "سوارکاری" می‌کند. از سوی دیگر اگرچه پیش از ذبح با آب دادن به حیوان سعی در رعایت اصول اسلامی ذبح را دارد اما با بیان "تو باید فدای خودم بشی" ذبح زجرآوری را انجام می‌دهد و همزمان خطاب به حیوان می‌گوید "آرام باش". گویی مشاهده خون ریخته شده حیوان لذت و آرامشی غیر عقلانی برایش دارد.
به سادگی واضح است که افراد حاضر در این تصاویر و ویدئوها از سلامت روان عادی برخوردار نیستند و هرچند نمی‌توان گفت این رفتار غیر انسانی و عقلانی در جامعه گسترش یافته اما در عین حال اگر از انتشار این ویدئوها و تصاویر به موقع جلوگیری نشود، نگرانی از تسری یافتن آن به افراد سالم نیز دور از انتظار نیست.
احتمال سادیسم در افراد مرتکب این اقدامات
دکتر حسین ابراهیمی مقدم، روانشناس و روان درمانگر، با بیان اینکه علل متفاوتی برای بروز چنین خشم‌هایی در جامعه وجود دارد، به ایسنا گفت: بعضا افرادی که دست به این اقدامات می‌زنند می‌توانند زمینه های اختلال سادیسم و لذت انجام کارهای پرخاشگرانه را در وجود خود داشته باشند گفت: دسته‌ی بعدی کسانی هستند که برای خودنمایی و عمدتا برای بالا بردن میزان فالورهای خود و کسب درآمد و یا به شهرتی هرچند منفی از طریق آنها، دست به این اقدامات می‌زنند.
وی ادامه داد: در برخی مواقع این امکان وجود دارد که افراد به دلیل ناکامی های زیادی نظیر محرومیت‌هایی در زندگی خانوادگی و یا مسایل شخصی یا بعضا محدودیت‌هایی که‌برای زنان در جامعه وجود دارد دست به این اقدامات بزنند تا اینگونه اقتدار خود را نشان داده و بگویند آنها می‌توانند برای موجودی دیگر تصمیم گیر باشند و حتی سرنوشت موجودی را تغییر دهند.
نکته حائز اهمیت تصاویر؛ زجر حیوانات در حین ذبح
ابراهیمی مقدم، خشم زیاد در کلام، نحوه ذبح و اطوار افراد حاضر در تصاویر را از جمله نکات حائز اهمیت در کلیپ‌های پخش شده دانست و تصریح کرد: خیلی از افراد کارشان ذبح حیوانات است اما خشمی ندارند و دنبال زجر دادن حیوان نیستند و این در حالی است که در این کلیپ‌ها شاهد زجر کشیدن حیوانات هستیم که گویی التیامی بر روی زخم افراد است.
به گفته وی، بعضا در برخی مواقع این احتمال وجود دارد افراد تحت تاثیر دارویی خاص و یا مواد روان گردان به شکنجه و اذیت و آزار حیوانات و حتی انسانها بپردازند.
مسئولیت آزار حیوان بدون عذاب وجدان حین ارتکاب
این روانشناس معتقد است که برخی افراد مرتکب چنین اقداماتی می‌توانند اختلال های شدید تر روانشناختی نظیر دسته ای از "سایکوزها" را داشته باشند و از این رو انجام چنین اقدامات‌زجر آوری را مسئولیت خود بدانند و هیچ عذاب وجدانی حین ارتکاب در آنها دیده نشود بلکه احساس می‌کنند کارشان درست است.
این استاد دانشگاه، خاطر نشان کرد: اگرچه در این کلیپ‌ها و تصاویر شاهد برقراری رابطه خارج از عرف با حیوانات نبودیم اما از جمله آثار برخی اختلالات شخصیتی نظیر اختلال "حیوان دوستی" برقراری رفتارهای غیر متعارف مثل رفتار جنسی با حیوانات است که منجر به آزار حیوان می‌شود.
لزوم ریشه یابی روانشناختی مساله برای جلوگیری از بروز این رفتارها حتی به صورت پنهانی
وی با بیان اینکه خوشبختانه تعداد این افراد در جامعه ما کم است اما یک نفر از آنها هم زیاد است، تصریح کرد: این افراد حتما باید تحت درمان روانپزشک و روانشناس قرار گیرند. برای جلوگیری از ادامه این روند علاوه بر پیگرد قانونی و انتظامی افراد، لازم است بررسی های روانشناختی کامل و دقیق بر روی آنها انجام شود چراکه اگر ریشه یابی این مسایل را به درستی انجام ندهیم و با سرپوش گذاشتن بر روی مساله بخواهیم قضیه را ختم به خیر کنیم، این احتمال وجود دارد که فردا روزی این اتفاقات در جای دیگری به صورت قارچ گونه سر درآورند که شاید در شبکه اجتماعی دیده نشوند اما در خفا و خلوت و پنهانی در بین گروه هایی انجام و اشاعه پیدا کند.
کاهش قبح مساله و اشاعه بیشتر آن با بازنشر کلیپ‌ها در فضای مجازی
به گفته این عضو تیم تخصصی مشاوره ازدواج و زوج در انجمن ازدواج و خانواده کشور، افراد جامعه ما مسائل را از طریق مشاهده یک رفتار بسیار سریع می‌آموزند و در این مسیر متاسفانه مسائل منفی و بد نیز به سرعت آموخته می‌شوند. از این رو انتشار این کلیپ ها در فضای مجازی منجر به کاهش قبح قضایا و اشاعه بیشتر و در عین حال کاهش رقت قلب شود. بنابراین در صورت عدم جلوگیری از انتشار این کلیپ‌ها امکان افزایش این افراد بیشتر است.
ابراهیمی مقدم در عین حال این را هم گفت که باید حکم ذبح حیوانات از طریق چنین شیوه‌هایی که منجر به اذیت و زجر حیوان می‌شود از صاحب نظران حوزه حقوق و علماء دین پیگیری شود که آیا انجام چنین رفتارهایی جایز است یا خیر؟.
عقده‌ها و ناکامی‌هایی که با بروز خشونت سرباز کرده و تخلیه می‌شوند
این روان درمانگر با بیان اینکه نحوه برخورد افراد در جوامع مختلف با محدودیت‌های شخصی و اجتماعی موجود متفاوت است، خاطر نشان کرد: شاید عده ای محدودیت‌های شخصی و یا اجتماعی جوامع خود را بپذیرند و زندگی خوبی داشته باشند اما برخی ممکن است مجموعه ای از عقده ها و ناکامی های خود را که با تفکرات منفی و غلط به آنها پر و بال نیز داده‌اند؛ سر لوحه کار خود قرار داده و فکر کنند برای عقده گشایی و ثابت کردن خود و نشان دادن اینکه جامعه در مورد آنها اشتباه فکر کرده، دست به رفتارهای پرخاشگرانه این چنینی و حیوان آزاری بزنند.
نگرانی از ایجاد خوی پرخاشگرانه در زنان
این روانشناس و مشاور خانواده نسبت به بروز رفتارهای خشن و حیوان آزاری توسط زنان ابراز نگرانی کرد و گفت: اگرچه بروز چنین رفتارهایی در ساحت مردان نیز غیر قابل پذیرش است اما از آنجایی که از زنان لطافت، عشق و مهر و عواطف بیشتری انتظار می‌رود، جای این دارد نگران جامعه‌ای شویم که زنان آن با چنین خوی پرخاشگرانه‌ای، تربیت فرزندان آینده خود را بر عهده دارند.
رفتارهایی برای امتیاز گرفتن در جهت اثبات خود
این استاد دانشگاه همچنین این را هم گفت که بعضا افراد درصددند با بروز چنین رفتارهای خشنی به عنوان فردی متفاوت و شاخص شناخته شوند تا اینگونه به نوعی گروهی تشکیل داده و به اصطلاح برای خود "برو و بیایی" دست و پا کنند، به طوری که این رفتارها برایشان حالت های امتیاز گرفتن برای اثبات خود دارد.
نگرانی از تماشای کلیپ‌ها و بیدار شدن خوی "سبعیت" و خشونت در افرادی که زمینه آن را دارند
وی با تاکید بر لزوم ریشه یابی روانشناختی مسایل این چنینی، درباره آثار روانشناختی تماشای این کلیپ‌ها و تصاویر، خاطر نشان کرد: ممکن است با تماشای این تصاویر خوی سبعیت و پرخاشگری و خشونت در افراد ایجاد و قبح قضایا از بین رفته و به نوعی عادی سازی اتفاق افتد. این احتمال وجود دارد در بین کسانی که ریشه های اختلالات روانی دارند، علیرغم اینکه تا کنون به این قضایا نظیر ذبح حیوانات فکر هم نکرده بودند اما چنین افکاری در آنها نیز ایجاد شود و حتی افراد بیمار دیگر مدلهای خطرناک تری از ذبح را بروز دهند. در بین افراد عادی نیز به دلیل اشاعه خوی پرخاشگری امکان ایجاد حالت بی تفاوتی نسبت به انواع خشونت‌ها ایجاد شود.
این روانشناس با بیان اینکه مخاطبین متفاوت رفتارهای متفاوتی هنگام مشاهده چنین کلیپ هایی از خود نشان می‌دهند، درباره علت استقبال برخی افراد از این کلیمپ‌ها توضیح داد: همیشه عده‌ای هستند که با توجه به روحیه زخم خورده و شخصیت غیر نرمال خود و حس های منفی درونشان از مسائل منفی استقبال می‌کنند و حتی عده ای در ضمیر ناخود آگاه خود تمایل برای انجام رفتارهای از این دست را دارند اما شرایطی برای بروز این رفتارها را نداشته و از این رو از تماشای این کلیپ‌ها استقبال می‌کنند. دلیل استقبال برخی دیگر نیز وجود روحیه پرخاشگری و سادیسم و آزارگری است.
کاهش رنج و عادی شدن آن با استمرار بازنشر و مشاهده کلیپ‌ها
به گفته ابراهیمی مقدم، در افراد دارای اختلال روانی "سایکوتیک" این امکان وجود دارد که با دیدن این صحنه ها درک عمیق عاقلانه نداشته و احساس کنند صحنه ای را می‌بینند که مشاهده آن مشکلی ندارد. این در حالی است که اگرچه افراد دارای سلامت روان با دیدن این تصاویر مسلما رنجیده و احساس روانی بدی پیدا می‌کنند اما همین افراد هم اگر این صحنه را ببینند ممکن است به تدریج از میزان رنجششان کم شده و این تصاویر برایشان عادی شود، بنابراین لازم است سریعا نسبت به تحت درمان قراردادن این افراد اقدام شود.
این عضو تیم تخصصی مشاوره ازدواج و زوج در انجمن ازدواج و خانواده کشور، در پایان سخنان خود یادآور شد: در اوایل پاندمی کووید ۱۹ در کشور، کلیپ های متفاوتی به ویژه از کشوری خارجی پخش می‌شد که دارای مضامینی نظیر کشتن حیوانات و یا کندن پوست حیوانات زنده و حتی سوزاندن حیوانات بود که علت آن را کرونا بیان می‌کردند. در همان زمان هم شاهد بودیم که واکنش عده ای نسبت به خوردن و کشتن و تکه تکه کردن حیوانات از افراد عادی متفاوت بود. آن موارد زنگ خطری بودند و ما از آن زمان باید از انتشار این کلیپ‌ها جلوگیری می‌کردیم تا اتفاقات کنونی رخ ندهد. اکنون نیز اگر جلوی این رفتارها و کلیپ‌ها را نگیریم شاید حتی شاهد کشتن انسانها در وضعیت بدتر نیز باشیم.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
