بازار ارز چطور به ثبات می رسد؟
اولین بعد مدیریت بازار ارز بینش سیاستگذار در خصوص مدیریت بازار ارز است. بررسی تجربه مدیریت ارزی در دهه های اخیر نشان می دهد که سیاستگذار عموما به جای بازار سپاری، مکانیزم کنترل تعمدی ارز را در پیش گرفته که این خود جهشهای مقطعی ارز را منجر شده است. با وجود این تجربه ها، انتظار می رفت بینش سیاستگذار از مدیریت بازار ارز تغییر می کرد، به نظر شما مانع و بزنگاه غفلت از این سیاست بهبودی چیست؟
نرخ ارز یک قیمت نسبی است که به طور بالقوه به دو شیوه مدیریت میشود: یک حالت زمانی است که بازار بر مبنای نظام عرضه و تقاضا مدیریت شده و حالت دیگر زمانی است که بازار به شیوه دستوری از سوی سیاستگذار کنترل شود. به عنوان نمونه می توان بازار ارز را از این حیث با بازار نیروی کار مقایسه کرد. ممکن است در یک حالت سیاستگذار اتحادیههای کارگری را قبول نداشته و دستمزد را به صورت برونزا و بدون لحاظ شرایط عرضه و تقاضا تعیین کند. در چنین حالتی سیاستگذار یک سیاست برونزا را به بازاری که میتوانست بر مبنای نیروی عرضه و تقاضا مدیریت شود، تحمیل کرده است و پرداخت هزینه آن اجتناب ناپذیر است. هزینه آن نیز بهره وری نیروی کار در حین کار است، به طوری که شاید کار مفید نیروی کار از ۸ ساعت به نیم ساعت هم نرسد. در بازار ارز نیز دقیقا چنین شرایطی حاکم است؛ به طوری که اگر سیاستگذار بدون لحاظ شرایط عرضه و تقاضا، نرخ ارز را به بازار دستور دهد، هزینه آن منابعی است که صرف پایین نگه داشتن قیمت ها می شود.
مشروح این گزارش را در اقتصادنیوز با تیتر «سه ریشه تاریخی نوسان قیمت دلار/ راهکار ثبات بازار ارز» بخوانید.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
