کدام شهر‌های ایران در طول جنگ بیشترین آسیب را دیدند؟

باشگاه خبرنگاران جوان : رژیم بعثی عراق در طول هشت سال دفاع مقدس بار‌ها مناطق مسکونی را بمباران و نابود کرد.

هنگامی که صدام در سال ۵۹ به ایران حمله کرد علاوه بر مناطق مرزی، شهر‌ها و مناطق مسکونی در سایر نقاط کشورمان را هم مورد حمله قرار داد. این حملات برخی از بهترین و آبادترین شهر‌های آن روز ایران اسلامی را به شهر‌هایی جنگ زده و تخریب شده تبدیل کرد.

نفت شهر

تنها شهر نفتی استان کرمانشاه در روز نخست جنگ به تصرف دشمن درآمد و تا پایان جنگ اشغال شده باقی ماند. وقتی جنگ تمام شد دیگر چیزی به اسم نفت شهر وجود نداشت، این شهر کاملا نابود شده بود و هنوز هم دیگر وجود ندارد.

موسیان

این شهر فقط ۶ کیلومتر با مرز عراق فاصله داشت، اما ۱۷ روز در برابر ارتش عراق مقاومت کرد و بعد از اشغال ارتش بعثی در این شهر کوچک و روستاهای اطرافش را با بلدوزر و مواد منفجره تخریب کرد. وقتی در سال ۶۱ این منطقه پس گرفته شد ایرانی‌ها دوباره شهر را ساختند، اما سرنوشت دیگری در انتظار این شهر بود، نتیجه هم شد ویرانی دوباره این شهر در یورش تیر ماه ۶۷ دشمن.

دزفول

طی هشت سال جنگ دزفول بیش از ۳۰۰۰ دفعه بمب باران شد ۱۷۲ بار با موشک‌های اسکاد بی و بیش از ۲۵۰۰ بار با توپ و حدود ۳۰۰ بار توسط هواپیماها، شاید همین هم باعث شد که مردم ایران دزفول را به عنوان نماد مقاومت بشناسند.

قصر شیرین

دو ماه پیش از آغاز رسمی جنگ دشمن اولی حملات را با قصرشیرین انجام داد و از آن روز شهر و اطراف آن را به صورت مستمر بمباران کرد بالاخره در روز سوم مهر، این شهر طی دو سال اشغال به طور کلی نابود شد به طوری که جز چند دیوار را دو مسجد چیزی از آن باقی نماند.

حالا قصرشیرین دوباره ساخته شده، اما هیچ شباهتی به آن شهر قدیمی ندارد.

گیلانغرب

اولین شکست رسمی صدام در برابر ایران در شهر گیلانغرب اتفاق افتاد مردم در برابر ارتش دشمن ایستادند و نیرو‌های متجاوز را تا ۱۰ کیلومتری شهر به عقب راندند. این شکست آنقدر برای عراق گران تمام شد که رژیم بعث ۱۵۰ بار این شهر را بمباران کرد و حاصل آن هم شد ویرانی گسترده شهر و تمام روستا‌های اطراف شهر.

سوسنگرد

سوسنگرد در طول سال نخست جنگ ۳ بار محاصره شد و یک بار به هم اشغال دشمن بعثی درآمد و هر بار هم با فداکاری و رشادت رزمندگان ایرانی آزاد شد، زخم‌های جنگ هنوز هم چهره سوسنگرد دیده می‌شود.

مهران

مهران نخستین شهری بود که به تصرف نیرو‌های بعثی درآمد. درست دو روز پیش از آغاز رسمی جنگ. مهران ۳ سال در اشغال دشمن بعثی عراق باقی ماند تا عاقبت در عملیات‌های والفجر ۳ و والفجر ۵ آزاد شد. اما بعد دوباره به دست دشمن افتاد تا باز در عملیات کربلای یک آزاد شد، اما این پایان کار نبود مهران دوباره اشغال شد. نتیجه همه این نبرد‌ها چیزی نبود جز ویرانی کامل شهر.

خرمشهر

علی رغم مقاومت افسانه‌ای نیرو‌های ارتش و مردم، خرمشهر بعد از ۳۴ روز سقوط کرد. در روز‌هایی که نبرد کوچه به کوچه و خانه به خانه ادامه داشت، دشمن برای تصرف مهم‌ترین هدف جنگ هر کاری کرد. ارتش بعثی عراق برای بازپس گرفتن این شهر از عواملی همچون آتش سنگین توپخانه،  لشکر زرهی و تخریب زیرساخت‌ها استفاده کرد. بعد‌ها وقتی ایرانی‌ها خرمشهر را پس گرفته‌اند از آن شهر زیبا چیزی باقی نمانده بود.

دهلران

این شهر طی سال‌های دفاع مقدس عملیات‌های والفجر یک، والفجر ۶، نصر ۳، والفجر مقدماتی، عاشورای ۳ و محرم را به خود دید یعنی طی ۸ سال ۴ عملیات بزرگ و ده‌ها درگیری بزرگ و کوچک را تجربه کرد. درگیری‌هایی که به تخریب گسترده شهر منجر شد. سال‌ها بعد از جنگ، مردم دهلران هنوز با کابوس‌های هولناک روبه رو بودند میدان‌های مین در اطراف شهر قرار داشت و بمب‌های شیمیایی دشمن همه زمین‌ها را آلوده کرده بود.

آبادان

پیش از جنگ آبادان یکی از زیباترین شهر‌های منطقه بود و یکی از بزرگترین پالایشگاه دنیا را داشت و پر از شور و زندگی بود. رژیم بعث تمام توان خود را برای تسخیر مدرن‌ترین شهر نفتی خاورمیانه گذاشت، اما مقاومت مردم آبادان و نیرو‌های نظامی باعث شد تا شهر ۳۴۹ روز در محاصره کامل بماند و سقوط نکند، در پایان این نبرد سخت، آبادان دیگر آبادان گذشته نبود.