این پژوهش علمی که از سوی"مرکز تحقیقات مدلسازی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان" انجام و در تاریخ ۱۶ فروردین ماه منتشر شده همچنین بیانگر آن است که این اقدام توانسته تعداد افراد بستری در بیمارستانها را حدوداً ۴۰ تا ۵۰ درصد کاهش دهد.

در این پژوهش آمده است: شاید باور این اعداد کمی سخت باشد که اثرات یک مداخله اجتماعی تا بدین حد سنگین و جدی است، ولی بر اساس خروجی مدل‌های دینامیک در صورت تاخیر در اجرای چنین مداخالتی در زمان مقرر، قطعاً ابعاد موج اپیدمی در اسفند ۹۸ و بهار ۹۹ به شدت سنگین تر می بود و به دلیل محدودیت های قابل ملاحظه در امکان ارایه خدمت به انبوه بیماران، نارضایتی عمومی و مرگ در اثر کمبودن امکانات بیمارستانی و فرسودگی پرسنل به شدت افزایش می یافت.

به شکلی که در اوج اپیدمی تعداد افراد نیازمند به تخت بستری بین حداقل ۱۰ هزار (و تا ۳۵ هزار نفر) در روز بالا می رفت.

در بخش پایانی و نتیجه نهایی این پژوهش تاکید شده است: با این محاسبات به سادگی می توان تصور کرد که اگر مراکز آموزشی در سطح کشور و یا سایر مداخلات با سرعت انجام نمی گرفت، امکان

چند برابر بودن موج فعلی اپیدمی کاملاً قابل توجیه و تصور بود.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.