بر همین اساس، مصاحبه‌ای را که با این عالم دینی در تاریخ ۱۴ اسفند ۹۷ داشته است، بازخوانی می‌کند.

آن‌چه می‌خوانید، گفت‌وگو با آیت‌الله مهدی فیض قمی فرزند آیت‌الله محمد فیض، در هفتادمین سال رحلت این عالم دینی است.

آیت‌اللّه العظمی حاج آقا میرزا محمد فیض، فرزند ادیب نامی میرزا علی اکبر فیض (قدس سره) یکی از اعاظم فقها و از اکابر علمای طراز اول در قرن چهاردهم هجری است، وی در سال ۱۲۹۳ ه. ق در قم متولد شد و در سال ۱۳۱۷ ه. ق به نجف اشرف عزیمت و پس از بهره‌گیری کافی از دروس بزرگان نجف، جهت سیر دقایق افکار حضرت آیت الله میرزا محمدتقی شیرازی (میرزای دوم) به سامرا هجرت کرد و یکی از مدرسین نامی آن حوزه قرار گرفت.

ایشان پس از عمری تلاش و کوشش در راه خدا، در دهه آخر جمادی الاول سال ۱۳۷۰ ه. ق، در حال نماز وقتی دست‌ها را به دعا برداشته بود، و «الهی عاملنا بفضلک» را می‌گفت، دار فانی را وداع گفت. آیت الله بروجردی بر پیکر او نماز خواند و در ایوان طلایی صحن عتیق مدفون شد. همچنین عزاداری سراسری در کشور اقامه شد از جمله در تهران از سوی دربار در مسجد شاه ۱۵ اسفند ۱۳۲۹ ه. ش مجلس ترحیمی برگزار شد. در این مجلس ترحیم وقتی علی رزم‌آرا، نخست وزیر وقت، برای شرکت وارد صحن مسجد شده بود، نزدیک حوض ناگهان هدف گلوله‌های تیر فداییان اسلام قرار گرفت.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.