کیهان: چرا از وزیر بهداشت دفاع می کنیم؟/ او در خط مقدم است

روزنامه کیهان به مطلبی از روزنامه اعتماد که حمایت اصولگرایان از وزیربهداشت را زیر سوال برده بود واکنش نشان داد.

به نوشته کیهان،روزنامه اعتماد (به مدیرمسئولی الیاس حضرتی) نوشت: هستند فعالانی که نه‌تنها با این انتقادات وجه اشتراکی ندارند؛ بلکه ناکارآمدی‌های موجود را نشأت گرفته از احتکار و مسائلی از این دست بیان می‌کنند. این تعارض منافع‌ها اما تمام آنچه گذشته، نیست، در این میان اصولگرایان بیش از گذشته به حمایت از سعید نمکی برخاسته‌اند و او را «وزیر جهادی» معرفی می‌کنند؛ حال آنکه طیف حامی دولت و البته اصلاح طلبان با استناد به اظهارات گذشته‌اش درباره قرنطینه و عدم پذیرش هزینه و ریسک این مهم به او انتقاد دارند. البته که آنها هم همواره از تلاش‌های وزیر و مجموعه کادر درمانی کشور تقدیر کرده و می‌کنند.

اینکه چطور اصولگرایان آن هم قشر نزدیک به تندروهای این جریان به یک باره سعید نمکی را به وزیری جهادی تبدیل کرده و روند انتقادها به او را تا حدودی قابل توجه متوقف کرده‌اند، امری است نامشخص ولی در سوی دیگر میدان نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس نوک پیکان انتقاداتشان را به سمت او و وزارتخانه متبوع‌اش چرخانده‌اند.

واقعیتی که روزنامه اعتماد به آن نپرداخته، تفاوت نگاه معطوف به منافع و مصالح ملی با نگاه باندی و قبیله‌ای است. واقعیت این است که وقتی چالشی جدی (مانند ویروس کرونا) گریبانگیر یک کشور می‌شود، شرط اول موفقیت، پشتیبانی از مدیران میدانی و خط مقدم در کنار نقدهای دلسوزانه و سازنده است. نقطه مقابل این کار، همان خطی است که رسانه‌های انگلیسی و آمریکایی با آلوده به دلارهای سعودی انجام می‌دهند. منفی‌بافی و سیاه‌نمایی و ترویج بی‌اعتمادی به مدافعان سلامت در خط مقدم مواجهه با ویروس کرونا.

نکته جالب دیگر این است که برخی مدعیان اصلاح‌طلبی با نگاه کاسبکارانه مدعی بودند دولت روحانی رحم اجاره‌ای آنهاست و حداکثر سهم‌خواهی را نیز پس از پیروزی‌های سیاسی و انتخاباتی از دولت انجام دادند. اما وقتی پای کارآمدی و کارنامه و پاسخگویی به گلایه‌های مردم پیش آمد، همین‌ها پشت دولت را خالی کرده و در کنار رسانه‌های ضدانقلاب که کاری جز سیاه‌نمایی و منفی‌بافی مطلق و جنگ با امید و اعتماد مردم ندارند، ایستادند.

بدین ترتیب، سهم‌خواهی و مسئولیت‌ناپذیری و فرار از پاسخگویی، چهره‌ای غیرقابل اعتماد و فاقد اخلاق، از برخی افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی ساخته و در میان مدت، آنها را در نقطه مقابل منافع و مصالح ملی جانمایی می‌کند.