همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد دیدار تیم ملی مقابل بحرین یک بازی سخت و دشوار از کار در آمد، اما انصافاً کسی توقع نداشت تیم ملی مقابل بحرین با شکست به خانه بازگردد و در همین شروع بازی‌ها با استرس صعود روبه‌رو شود. در مطلب زیر چند نکته از این بازی را بررسی می‌کنیم

۱- ایران کم کار در خلق موقعیت

متأسفانه در این بازی بازیکنان تیم ملی در ایجاد خلق موقعیت و ایجاد خطر روی دروازه بحرین بسیار کم کار و کم توان بودند و نتوانستند آن گونه که باید در فاز تهاجمی خلق موقعیت داشته باشند در نتیجه این ناتوانی باعث شد تا مدافعان و دروازه‌بان تیم بحرین بدون اینکه چندان به زحمت بیفتند دروازه خودشان را مقابل مهاجمان ما بسته نگاه دارند که البته با توجه به شیوه بازی تیم ملی با ویلموتس و علاقه‌ای که او به بازی تهاجمی و استفاده از عناصر هجومی دارد، این موضوع یک ضعف بزرگ برای تیم ملی به حساب می‌آید.

۲- دو تغییر در ترکیب تیم ملی

به نسبت بازی مقابل کامبوج، ویلموتس تنها دو تغییر در ترکیب تیم ملی ایجاد کرده بود و همچنان علاقه‌مند به استفاده بیشتر و همزمان از بازیکنان تهاجمی داشت، این دو تغییر او در خط دفاعی و هافبک بود که در اولی سیدمجید حسینی به جای مرتضی پورعلی‌گنجی در قلب خط دفاعی بازی می‌کرد و در دومین تغییر امید ابراهیمی نیز به جای احمد نوراللهی در میانه زمین و پست هافبک دفاعی قرار گرفته بود تا در نهایت دیگر بازیکنان همان‌هایی باشند که در بازی مقابل کامبوج بازی کرده و حریف را گلباران کرده بودند.

۳- داستان مالکیت توپ

در نیمه نخست این تیم بحرین بود که مالکیت توپ را بیشتر در اختیار داشت، اما با شروع نیمه دوم این داستان تغییر کرد به نحوی که در پایان بازی مالکیت توپ ایران ۶ درصد از حریف خود بیشتر شد و به ۵۳ درصد مقابل ۴۷ درصد مالکیت توپ بحرین رسید، اما چه سود که در نهایت این افزایش مالکیت توپ سبب شد تا بحرین برنده این بازی و با گلی که در نیمه دوم زد، بشود.

۴- عملکرد نسبتاً ضعیف سه بازیکن تیم ایران

در روزی که تقریباً بیشتر ملی‌پوشان ما بازی چندان خوبی را از خود نشان ندادند، متأسفانه سه بازیکن تیم ملی از همه ضعیف‌تر عمل کردند. در خط دفاعی مجید حسینی به غیر از پنالتی که به حریف داد (که البته بدترین عملکرد او نیز بود) روز خوبی را در قلب خط دفاعی سپری نکرد. در خط میانی کاپیتان ما یعنی احسان حاج‌صفی هم با بازی‌های خوب خودش فاصله زیادی داشت و حتی در چند صحنه در مهار توپ‌ها نیز بد عمل کرد (گلی که بحرینی‌ها از روی نقطه پنالتی زدن ابتدا از روی استپ بد و ضعیف او در میانه میدان شکل گرفت) و بالاخره در خط حمله نیز کریم انصاری فر نمایش بسیار فاصله دار و معناداری را نسبت به آنچه در بازی با کامبوج ارائه داده بود نشان داد تا به نوعی این سه بازیکن یک روز بسیار بد را سپری کرده باشد.

۵- شوت‌های در چهارچوب برابر

این مسابقه چندان از نقطه نظر ایجاد موقعیت استاندارد نبود و هر دو تیم در پایان ۹۰ دقیقه تنها سه شوت داخل چهارچوب داشتند که همین موضوع نشان می‌دهد هیچ یک از این دو تیم توانی برای خلق موقعیت و گلزنی نداشته‌اند.

۶- بازی از سر شکم سیری

از همان زمان شروع بازی مشخص شد که تیم ملی و بازیکنانش به نوعی از روی شکم سیری بازی می‌کنند و به‌رغم تجربه بالای بازیکنان ما، بیشتر آن‌ها هنوز در باد ۱۴ گل زده به تیم کامبوج هستند و فرق بازی در خانه مقابل یک تیم ضعیف با تیمی مکار و حیله‌گر مثل بحرین و آن هم در خانه حریف را در ذهن خود حلاجی نکرده‌اند که البته در این زمینه کادر فنی باید بسیار بیشتر از از آنچه تا قبل از این بازی به بازیکنان گفته بود به آن‌ها هشدار می‌داد تا اتفاقی که افتاد این‌گونه شکل نمی‌گرفت

۷- حرف آخر

این شکست هرچند تلخ بود و باعث شد تا بعد از ۹ سال مقابل بحرین بازنده شویم، اما قطعاً تلنگر خوبی برای کادر فنی و ملی‌پوشان ما برای ادامه راه خواهد بود تا حتی برای یک بازی و حتی برای دقیقه مسابقه‌ای را آسان نگیرند.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.