به گزارش بی بی سی در یک هفته گذشته آقای ترامپ و جمهوری‌خواهان مدافع او بارها اعتبار شکایت رسمی افشاگر اول را با این موضع زیر سوال بردند که او می‌گوید خود اطلاعات دست اولی از مکالمه آقای ترامپ با رهبر اوکراین ندارد اما از منابع کاخ‌سفید و کسانی که اطلاعات موثق دارند شنیده که چه طور آقای ترامپ در این تماس تلفنی از همتای اوکراینی خود خواسته به تحقیق درباره هانتر بایدن و جو بایدن بپردازد.

به این ترتیب با پیش آمدن افشاگر دوم که مدعی است اطلاعات دسته اولی در این باره دارد، انتظار می‌رود که دموکرات‌ها بیش از پیش بر صحت ادعای خود اصرار ورزند؛ این که آقای ترامپ از جایگاه ریاست جمهوری برای سود سیاسی خود استفاده کرده و از دول خارجی برای دخالت در انتخابات آمریکا استفاده کرده است.

اطلاعات زیادی درباره محتوای گزارش رسمی افشاگر دوم هنوز منتشر نشده مگر این که او هم یک عضو نهادهای اطلاعاتی آمریکاست.

همین موضوع خیلی زود این نظریه را در میان رسانه‌ها قوت بخشیده که آیا می‌توان میان این که هر دو افشاگر عضو نهادهای اطلاعاتی آمریکا هستند را دلیلی بر شکل‌گیری یک جنبش مخالف آقای ترامپ در میان نهادهای اطلاعاتی آمریکا تلقی کرد.

پادکست وردلی واکس روز پنجشنبه، سوم اکتبر، به بخشی از همین موضوع توجه کرد و عنوان برنامه خود را این موضوع قرار داد: "چه طور پای ایتالیا، بریتانیا و استرالیا به قضیه اوکراین باز شد؟"

این نظریه زمانی تقویت خواهد شد که به پیش‌زمینه‌های تولید تئوری توطئه مرتب با آن توجه کنیم:

آقای ترامپ در سه سال گذشته همواره به گزارش‌های نهادهای اطلاعاتی بی‌توجهی نشان داده و حتی آنها را بی‌اعتبار خوانده است

او حتی با روسای پیشین و استخوان درشت نهادهای اطلاعاتی چون سازمان سیا بارها سرشاخ شده و آنها را به مطامع جناحی متهم کرده است

تحقیقات ترامپ-روسیه که آقای ترامپ آن را توطئه دموکرات‌ها علیه خود می‌داند ابتدا از گزارشی که میان نهادهای اطلاعاتی استرالیا و آمریکا رد و بدل شد کلید خورد

نهادهای اطلاعاتی آمریکا به گزارش مامور سابق اطلاعاتی بریتانیا (کریستوفر استیل) که در آن از روابط ادعایی آقای ترامپ با روسپیان در مسکو و فیلم این رابطه‌ها در دست کرملین سخن به میان آمده بود، توجه نشان داده بودند هر چند صحه بر درستی آن نگذاشته بودند

آقای ترامپ قویا معتقد است که به دستور باراک اوباما، نهادهای اطلاعاتی آمریکا از ستاد انتخاباتی او جاسوسی می‌کردند

در کنار این پیش‌فرض‌ها دو نکته دیگر هم ممکن است تئوری "قیام اطلاعاتی‌ها" علیه آقای ترامپ را تقویت کند. اول این که نهادهای اطلاعاتی آمریکا خود را غیرسیاسی می‌خوانند و از همین رو معتقدند این آنها هستند که "خیر و صلاح" جامعه آمریکا را با چشم‌اندازی بلند‌مدت در نظر می‌گیرند و برخلاف دولت‌ها که در خدمت احزاب و منافع موقت جناحی خود هستند امور امنیتی و ملی را در قاب بزرگتر منافع ملی سبک و سنگین می‌کنند.

دوم این که، در اخبار هفته گذشته آمده بود که بیل بار، دادستان کل آمریکا برای یافتن سر منشاء اصلی تحقیقات ترامپ-روسیه با دولت‌های استرالیا، ایتالیا و بریتانیا در تماس است. آقای بار همچنین گفته برای یافتن احتمال جاسوسی از ستاد انتخاباتی آقای ترامپ در حال تحقیق است. هر دوی این قضایا می‌تواند به سرشاخ شدن وزارت دادگستری با نهادهای اطلاعاتی آمریکا به ویژه سازمان سیا تعبیر شود.

پادکست وردلی واکس روز پنجشنبه، سوم اکتبر، به بخشی از همین موضوع توجه کرد و عنوان برنامه خود را این موضوع قرار داد: "چه طور پای ایتالیا، بریتانیا و استرالیا به قضیه اوکراین باز شد؟"

این که چه طور در چند ماه گذشته ویلیار بار، دادستان کل با سفر به ایتالیا، یا تماس با لندن و سیدنی در پی یافتن سرنخ‌هایی از این تئوری‌ شده که نهادهای اطلاعاتی آمریکا و چند کشور دیگر چون استرالیا، بریتانیا و ایتالیا دست در دست هم تلاش داشتند مانع از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ شوند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.