«توماس فریدمن» در تحلیل خود آورده است: هیچکس به اندازه ترامپ و "بنیامین نتانیاهو" به رابطه آمریکا - اسراییل آسیب نرسانده است. اگر شما یک یهودی آمریکایی هستید و تصمیم دارید به دونالد ترامپ رای دهید چون فکر می کنید او طرفدار اسراییل است، بدجوری احمق هستید.

 

وی افزود: ترامپ به نفع نخست وزیر کنونی اسراییل هم خیلی حرف زده و هم خیلی کار کرده و مورد تحسین افکار عمومی اسراییل واقع شده است. شکی نیست. اما فراموش نکنیم. همه فکر پشت سر همه اینها،‌ انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است.

 

این تحلیلگر آمریکایی ادامه داد: ترامپ در واقع با مجسم کردن کلیت حزب جمهوریخواه به عنوان "طرفدار اسراییل" و مجسم کردن کلیت حزب دموکرات به عنوان "ضد اسراییل"، شانس انتخاباتی خود را برای انتخاب شدن مجدد بالا می برد. ترامپ دارد با هماهنگی بنیامین نتانیاهو چیز تازه ای خلق می کند که تا پیش از این هیچکدام از روسای جمهوری آمریکا و نخست وزیران اسراییل آن را انجام نداده بودند.

 

فریدمن افزود: این دو دارند، "حمایت از اسراییل" را به عنوان یک "اهرم" در وادی سیاست آمریکا تثبیت می کنند. اما هر دو سخت در اشتباه هستند. اسراییل اگر می خواهد منافع خود را در درازمدت حفظ کند، هیچ چیزی برای آن خطرناکتر از این نیست که بیاید و در صحنه سیاست ‌آمریکا یک "پارتیزان( هواخواه)" باشد. همین هواخواهی تا به حال پشتیبان مهم حیاتی سیاسی، نظامی و اقتصادی اسراییل در جهان بوده است.

نویسنده کتاب «جهان مسطح» تصریح کرد: "دوره گولد"‌ سفیر سابق راستگرای اسراییل در سازمان ملل متحد هم به همین نکته اشاره داشت و به اسراییل هشدار می داد، "شما به دموکراتها دسترسی دارید. به جمهوریخواهان هم دسترسی دارید. اما هیچوقت گرفتار بازی هواداری سیاسی در عالم سیاست آمریکا نمی شوید".

 

فریدمن با اشاره به اینکه ترامپ در کارزار انتخاباتی خود تلاش می کند چهره حزب دموکرات را مخدوش کند، افزود: عده ای از زنان کنگره هم بشدت از در دشمنی با اسراییل در آمده اند. از طرفی، نتانیاهو هم از سر اکراه تن به تقاضای ترامپ داد و جلوی سفر دو تن از این زنان شامل "ایلهان عمر" و "رشیده طلیب" به اسراییل و کرانه باختری را گرفت.

 

به تاکید سرمقاله نویس نیویورک تایمز، این مشی جدید ترامپ و نتانیاهو جزیی از یک پروسه است که در درازمدت ضربه ای نیرومند بر منافع اسراییل و حمایت هایی که در آمریکا از او می شود وارد خواهد آورد. البته نتانیاهو بعدا" نرم شد و برای طلیب ویزا صادر کرد. طلیب یک معاند فلسطینی است و می خواهد برای دیدار مادربزرگ ۹۰ ساله خود به کرانه باختری برود.

فریدمن ادامه داد: اسراییل از او تعهد کتبی گرفته که در مدت حضور در کرانه باختری، اسراییل را بایکوت نکند. طلیب اول موافقت کرد اما بعدا گفت که یک چنین شرطی را قبول نمی کند. چرا اسراییل اینقدر از سفر یک تازه ورود به کنگره آمریکا به اسراییل ترسیده که چنین شرطی را پیش پای او می گذارد؟ دیگر خیلی دیر شده است. آن آسیبی که این "اهرم"‌ بودن اسراییل در صحنه سیاست آمریکا پیش بینی می شود به آمریکا وارد می آورد، وارد شده است. کار انجام شده  و ترامپ و "بی بی" (نتانیاهو) مقصر هستند.

برنده جایزه پولیتزر افزود: احمق نباشیم. نتانیاهو با همدستی جمهوریخواهان سنا می تواند هر زمان دلش بخواهد در کنگره مخاطب داشته باشد، اما هیچوقت در هیچ دانشگاه و خوابگاه دانشجویی بزرگ ‌آمریکا نمی تواند سخنرانی کند، مگر آنکه پلیس در صفوفی انبوه از او محافظت کند چون به محض حضور او در این مکان، تظاهرات عظیمی به راه خواهد افتاد.  

 

فریدمن نوشت: امروز نامزدهای برجسته دموکرات ریاست جمهوری نظیر "الیزابت وارن" و "برنی سندرز" از رفتار و عملکرد دولت اسراییل و اشغال دامنه دار کرانه باختری ناراحت هستند. ابراز این نارضایتی ها امروز علنی است. الیزابت وارن که چندی است سفرهای انتخاباتی خود را شروع کرده به دو فعال ضد اشغالگری یهود در پاسخ به استعلامشان گفته که از مبارزات آنها حمایت می کند. اما مقصر کیست؟ ترامپ دارد همه حزب دموکرات را با همه تنفر از اسراییل یکی می کند. همه پشتیبانی از نتانیاهو را با عشق به اسراییل یکی می کند.

 

تحلیلگر مسایل جهانی تصریح کرد: این در حالیست که نتانیاهو رهبر افراطی ترین و راستگراترین دولتی است که اسراییل تا به حال به خود دیده است. ضمن آنکه او سه پرونده فساد در دادگاه دارد و اولویت اول و آخر او انتخاب مجدد است تا بلکه بتواند به جایگاهی برسد که "کنست" (پارلمان اسراییل) بر قوه قضاییه هم احاطه داشته باشد تا قضیه پرونده قضایی او ماستمالی شود و برود. اگر آن اتفاق بیافتد، آیا کنیسه ها، دانشگاهها و دوستان اسراییل از خود این سئوال را نخواهند پرسید: "چرا باید حامی یک چنین اسراییلی باشم؟" آن موقع تمام جامعه طرفدار اسراییل و هر کنیسه و هر فدراسیون یهودیان از هم پاشیده خواهد شد.

 

فریدمن نوشت:‌ از آن گذشته، ترامپ با انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به "بیت المقدس"، فقط منافع شهرک نشیان یهودی را ارتقا داد نه آمریکا را. ترامپ با این کار چراغ سبزی به اسراییل نشان داد تا "کرانه باختری" را هم ملحق به خود کند.

 

اگر نتانیاهو همچنان نخست وزیر باقی بماند، که بعید هم نیست، آن موقع اسراییل به آن سمت پیش خواهد رفت که یا یک سرزمین دو ملیتی عرب و یهود خواهد بود و یا یک کشوری که به طور سیستماتیک بخش رو به رشد جمعیتش را از حقوق دمکراتیک حق رای محروم خواهد کرد.

 

سرمقاله نویس روزنامه نیویورک تایمز افزود: هیچکدام از اینها نه تنها دموکراسی یهود نخواهند بود بلکه شخصیت سیاسی دولت یهود را هم بکلی مخدوش خواهند کرد. البته متذکر می شوم که من موافق بایکوت، سلب سرمایه گذاری و تحریم اسراییل نیستم. اینها جنبش هایی است که ایلهان عمر و رشیده طلیب آن را پیشنهاد داده اند تا جلوی امکان تشکیل دو دولت را بگیرند.

 

فریدمن نوشت: من شخصا"‌ هم اسراییلی ها را دوست دارم و هم فلسطینیان را و هم اعراب را. اما خداوند مرا از شر بعضی از دوستان آمریکایی این اقوام حفظ کند. خیلی از نیت آمریکایی های کاسه داغتر از آش از چالش با این مشکل، فقط بهره برداری شخصی، ارتقا جایگاه سیاسی، جمع آوری پول و بی حیثیت کردن رقبا است.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.