علی سعادت آذر طی یادداشتی درباره اینکه سرانجام روابط پرتنش واشنگتن و تهران در موضوع برجام به کجا خواهد رسید می نویسد: قوائد حقوقی اجازه خروج از برجام را نمی دهد و معادلات سیاسی اجازه دوری از آمریکا را . این نوسان تا جایی ادامه خواهد یافت که قدرت دیپلماتیک یکی از طرفین ماجرا را به یک تعادل برساند این نقطه تعادل جایی است که منافع کسب شده توسط طرفین، دیگری را آزار ندهد و مطمئن باشید محصول چانه زنی، مذاکره، نمایش قدرت و لفاظی است واین  دیگر از مسیرهای حقوقی تأمین نخواهد شد.این موضوع را طرف های باقی مانده برجام هم به خوبی می دانند پس به اعتقاد بنده " مکانیسم ماشه " دست کم درمیان مدت فعال نخواهد شد ، اظهارات فرانسه وسایر شرکای اروپایی  به اینکه مکانیسم ماشه فعال نمی شود نه از اراده آنها بلکه از ساختار پیچیده ای است که بر برجام حاکم شده است بر می آید.

 

این کارشناس در تحلیل تحولات اخیر در منطقه می نویسد: اتفاقات یک ماهه اخیر چون آتش سوزی نفتکش ها، توقیف کشتی های تجاری و نفتی، سقوط پهباد آمریکا و اعزام ناوهای جنگی در منطقه، نمایش قدرت ایران و فشارهای حداکثری آمریکا و مهمتر از همه رفت و آمدهای سیاسی دیپلمات ها همگی نشان دهنده تضاد منافع علیرغم وجود یک قائده حقوقی است.

 

سعادت آذر می افزاید: البته با همه این توضیحات باید یادآور باشم که برجام و تنش ایران و آمریکا یک تکه از پازل تضاد منافع درمیان بازیگران فعال است و پیچیدگی و به هم پیوستگی این تضاد بیشتر از آن است که در روابط دو جانبه خلاصه شود، از تنش آمریکا و چین، روابط آینده امارات و عربستان و ترکیه و زیاده خواهی های رژیم صهیونیستی گرفته تا آرزوهای روسیه در جهان شرق و منافع اروپایی ها همه در وضعیت فعلی ایجاد شده سهیمند. امثال  روسیه و چین هم تا زمانی ایران را مستحق منافع برجام خواهند دیدکه منافع خودشان تأمین شود.

 

وی در پایان نوشت: بیسمارک می گفت که معاهدات بدون شمشیر توان حفظ جان حتی یک نفر را هم ندارند. واقعیت این است که در ساختار فعلی نظام بین الملل نیز بدون قدرت، دیپلماسی فعال و عملگرایی نمی توان امید چندانی به منافع ملی بهینه داشت.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.