فردی که متهم به تجاوز به دختران جوان بود،‌ نویسنده ۵۷ ساله‌ای است که در حوزه عرفان و فلسفه فعالیت داشته و با این بهانه که برای کتاب جدیدش به کار تحقیقی، نظرسنجی و مصاحبه نیاز دارد، به اغفال دختران جوان اقدام می‌کرد.

او با چرب‌زبانی و اغفال دختران به این بهانه که شما جوان و خوشفکر هستید و باید با شما مصاحبه کنم، با آن‌ها قرار حضوری می‌گذاشت، نیت شیطانی خود را عملی می‌کرد. 

بیشتر قربانیان در این پرونده دختران جوانی هستند که زیر ۲۵ سال دارند و البته نباید فراموش شود که این فرد واقعا نویسنده بوده و چند کتاب او نیز منتشر شده است!‌ در مواردی هم که طعمه‌ها پس از پی‌بردن به اهداف شیطانی این مرد از ادامه رابطه با او خودداری می‌کردند، او با تهدید و ارعاب و بیان اینکه فیلم‌هایی را که تهیه کرده است به خانواده‌های آن‌ها نشان می‌دهد، آن‌ها را مجبور به ادامه رابطه می‌کرد. 

پرونده این متهم دو بخش دارد که یک بخش آن در دادگاه ارشاد رسیدگی شده و متهم در دادگاه ارشاد بابت تشویق به فساد و فحشا به ۱۲ سال و ۶ ماه و بابت تهدید به دو سال و ۶ ماه حبس یعنی مجموعا به ۱۵ سال حبس محکوم شده که این محکومیت در دادگاه تجدیدنظر نیز تأیید و قطعی شده است. 

بخش دیگر پرونده او به رسیدگی به اتهام زنای به عنف اختصاص دارد که این بخش از پرونده در دادگاه انقلاب اسلامی تهران رسیدگی شده است؛ در مرتبه نخست شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی مقیسه، پس از برگزاری جلسات رسیدگی، متهم را به اعدام محکوم کرد اما شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور به تحقیقات پرونده ایراد گرفت و آن را برای تکمیل تحقیقات و محاکمه مجدد در همان شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب برگرداند.

پس از تکمیل تحقیقات موردنظر شعبه دیوان، دادگاه این فرد مجدداً با حضور شکات در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب برگزار و قاضی مقیسه بار دیگر متهم را به اتهام زنای به عنف به اعدام محکوم کرد و مجددا پرونده برای رسیدگی به اعتراض متهم، به دیوان عالی کشور رفت.

شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور این بار پس از انجام بررسی‌های خود، حکم صادره را نقض کرده و برای رسیدگی در شعبه هم‌عرض بازگردانده که قرار است رسیدگی به آن در شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب اسلامی تهران انجام شود.

نکته قابل تامل در این پرونده آن است که شکات پرونده از اینکه باید بعد از بیش از ۱۵ جلسه رسیدگی در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب و صدور حکم، دوباره آن خاطرات تلخ را به یاد بیاورند، ناراحت هستند.

شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب بر اساس ماده چهار قانون سمعی و بصری، متهم را به اعدام محکوم کرده بود که در آن آمده است: «هرکس با سوء استفاده از آثار مبتذل و مستهجن تهیه شده از دیگری، او را تهدید به افشا و انتشار آثار مزبور کند و از این طریق با او زنا کند به مجازات زنای به عنف محکوم می‌شود.»  مجازات زنای به عنف اعدام است.

جالب‌ و عجیب این است که این متهم یک سابقه کیفری مانند همین پرونده در شاهین‌شهر داشت که به سه سال حبس محکوم شد اما پس از گذراندن یکسال و نیم حبس، با رضایت شکات و آزادی مشروط از زندان آزاد شد ولی دوباره همان اعمال گذشته خود را مرتکب شده است.

حالا اگر شعبه ۲۴ دادگاه انقلاب دوباره در این پرونده حکم به اعدام صادر کند، موضوع از موارد صدور رای اصراری محسوب و برای اتخاذ تصمیم نهایی به هیئت عمومی دیوان عالی کشور ارجاع می‌شود.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.