گفتگوی ملی؛ پیشنهادی که مورد استقبال بود اما فراموش شد!
«گفتگوی ملی»، پیشنهادی آرمانی که بعد از اعتراضات دی ماه ۹۶ مطرح شد و مورد استقبال بسیاری از سیاسیون دو جناح قرار گرفت اما آن روزها گذشت و چون کسی گامی برای عملیاتی کردن آن برنداشت، کم کم می رفت که مثل سایر موضوعات موسمی به فراموشی سپرده شود اما اظهارات اخیر محمدرضا باهنر موضوع «گفتگوی ملی» را به مرکز توجه رسانه ها تبدیل کرد.
سید رضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز به خبرآنلاین گفت: گفتگو برای هر چیزی خوب است. یکی از آن موارد، می تواند انتخابات باشد. انتخابات اسفندماه ۹۸ برگزار می شود اما تا وقتی در مورد مسائل روزمره‌مان به هم‌دیگر اعتماد نداریم، چرا منتظر نتیجه‌اش در انتخابات هستیم؟ باید از الان شروع به رفع اشکالات کنیم که یکی از نتایجش دلگرمی مردم برای حضور در انتخابات خواهد بود. تا وقتی که حاضر نباشیم با یکدیگر گفتگو کنیم، یقینا در انتخابات هم شرکت فعال نخواهیم داشت.
مشروح گفتگو را در ادامه بخوانید:
به نظر شما بحث گفتگوی ملی که عارف و باهنر مطرح کردند تا چه اندازه موثر است؟
انسان به خصلت ناطق بودن آراسته است که باید در مورد مسائل زندگی با یکدیگر گفت و گو داشته باشد. در این گفت و گو باید سه نکته را رعایت کرد. صداقت، اطلاعات و خیرخواهی؛ سیاست هم از این قائده مستثنی نیست. صرف نشستن و حرف زدن، فایده‌ای ندارد. در این حرف باید اطلاعات، آگاهی و قصد خیر داشته و با صراحت حرف بزنیم.
امروز، کشور درگیر مسائل گرانی، نظارت و همچنین مسائلی است که به نام تحریم از خارج از کشور تهدید می شود. در موضوع اخیر، مذاکره با بیگانه یک مطلب است و مذاکره با چه کسی هم مطلبی دیگر است.
چرا انقدر به هم تهمت می‌زنیم و توهین می‌کنیم؟ اگر گرانی در کشور هست، چه کسی عامل است؟ چرا برای بیگانه فرش قرمز پهن می‌کنیم اما برای خودی هیچکاری نمی کنیم؟ چرا حاضر نیستیم برای رونق تولید از نقدینگی‌مان استفاده کنیم؟ چرا امکانات را از خودمان دریغ می‌کنیم؟ چرا اعتماد در جامعه‌مان از بین رفته؟ برای مثال، شایعه می‌شود که مثلا پنجشنبه شب بنزین سهمیه‌بندی می‌شود، چرا مردم با بی‌توجهی به اطلاعیه‌ها، صف می‌ایستند؟
باید بنشینیم و راجع به عیب‌هایمان با صراحت صحبت کنیم و آن را کاهش دهیم.
این گفتگوها چه تاثیری می تواند بر انتخابات بگذارد؟
گفتگو برای هر چیزی خوب است. یکی از آن موارد، می تواند انتخابات باشد. انتخابات اسفندماه ۹۸ برگزار می شود اما تا وقتی در مورد مسائل روزمره‌مان به هم‌دیگر اعتماد نداریم، چرا منتظر نتیجه انتخابات هستیم؟ باید از الان شروع به رفع اشکالات کنیم که یکی از نتایجش دلگرمی مردم برای حضور در انتخابات خواهد بود. تا وقتی که حاضر نباشیم با یکدیگر گفتگو کنیم، یقینا در انتخابات هم شرکت فعال نخواهیم داشت.
دامنه این گفتگوها وسیع‌تر خواهد شد یا نه، رغبتی به این کار وجود ندارد؟
بعضی‌ها از این همه تقابل خسته شده‌اند و دل نمی‌دهند، مدام می‌پرسند که گفتگو چه فایده‌ای دارد؟ در عوض این حرف، آقایان با یکدیگر کنار بیایند و صحبت کنند. اگر رودربایستی را کنار بگذاریم و با هم صحبت کنیم، میل به گفتگو توسعه پیدا خواهد کرد.
نگاه تندروهای دو جریان اصولگرا و اصلاح‌طلب نسبت به این قضیه چیست؟
متاسفانه آن چه در جامعه دیده می‌شود، گسست اعتماد است. این گسست هم از طرف مسئولان و هم از طرف ملت است. گسست به همراه خود خستگی می‌آورد. در نتیجه فرصت برای تاثیر تهدیدات دشمن فراهم می شود.
می‌توان به این گفتگوها امید داشت یا خیر؟
نمی‌توان گفت که منفی است اما به هر حال باید جدی باشیم و به سمت رفع اشکالات برویم. به طور مثال، مسئله گرانی کاغذ در روزنامه‌ها مطرح است. چرا مسئولان با هم گفت و گو نمی‌کنند که ببینند مقصر کیست و راه حل چه می‌تواند باشد؟ عیب خودمان را باید خودمان برطرف کنیم.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر