سناریوهای نتانیاهو در سفر به مسکو
المیادین گزارش داد، «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه تأکید کرد که اظهاراتش مبنی بر لزوم خروج نیروهای بیگانه از سوریه بر نابودی تروریسم در دو منطقه ادلب و شرق فرات متمرکز است که در حال حاضر در کنترل نیروهای ترک و آمریکا قرار دارند.
حال باید دید که چگونه «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی آن را اظهاراتی ضد ایرانی تفسیر کرده است؟
نتانیاهو اصرار دارد که در سفرهایش به مسکو مواضع مشترک با روسیه علیه ایران و نفوذ این کشور در خاور میانه اتخاذ کند. وی در سفر اخیر خود به مسکو که نمود دیگری از این اصرار است، تلاش کرد که خود را بسیار نزدیک‌تر از این ایران به روس‌ها نشان دهد.
این دیدار سریع از نیاز اضطراری نتانیاهو برای فرار از فشارهای داخلی مرتبط با اقدامات قضائی علیه وی در تل آویو حکایت دارد. وی در این سفر تلاش کرد تا یک تصویر ساختگی از خود برای ایفای نقش در جلوگیری از حمله ایران به مرزهای سرزمین‌های اشغالی به نمایش گذارد.
نتانیاهو می‌خواهد از ورای این تصویر ساختگی چنین وانمود کند که موافقت مسکو را با مفاهیم مورد نظر خود دریافت کرده است.
در مقابل، طرف روس حتی اشاره‌ای در راستای تأیید ادعاهای نتانیاهو نکرده است بلکه حتی تکرار عباراتی چون «ایران و متحدانش بزرگ‌ترین تهدید برای ثبات منطقه هستند» توسط نتانیاهو مفهومی تهاجمی علیه روس‌ها دارد.
مسکو و تهران با «بشار اسد» رئیس جمهوری روسیه و نیروهای او ائتلاف دارند و همین موضوع از نظر نتانیاهو ثبات منطقه را تهدید می‌کند.
بنابراین قطعا چنین ادعایی با اصول و معیارهای مسکو سازگاری ندارد و روزنامه «کامرسانت» روسیه به نقل از منابع اختصاصی خود اعلام کرد که آنها از اظهار دوستی اسرائیل و ابراز نزدیکی با روسیه در راستای جنگ علیه ایران ناراضی هستند.
اما نتانیاهو نتوانست مسکو را برای همکاری با تل آویو درباره ثبات منطقه بر اساس معیارهای وارونه خود قانع کند و حتی نتوانست موافقت پوتین را برای حمله به نیروهای ایرانی در سوریه جلب کند.
با این وجود، مطبوعات اسرائیل طبق روال معمول خود به طور مفصل به اختلاف دیگاه روس‌ها با ایران درباره سوریه و تضاد منافع آنان در این کشور پرداختند و در همین راستا اظهارات پوتین پس از سفر اخیر نتانیاهو به مسکو مبنی بر لزوم خروج تمام نیروهای بیگانه از خاک سوریه و بازپس گیری تمام نهادهای دولتی این کشور همزمان با حفظ تمامیت ارضی آن را تفسیر به رأی کردند.
پوتین سخنان خود را درباره طرح تشکیل کارگروه بین‌المللی برای برقراری ثبات نهائی در سوریه به نابودی تمام ریشه‌های تروریسم تعبیر کرد.
وی هنگامی که گفت تمام کشورهای منطقه و نیز دولت سوریه و از جمله مخالفان در این کارگروه قرار می‌گیرند، ایران و متحدانش را نیز از این گروه مستثنی ندانست.
رئیس جمهوری روسیه این موضع را به نابودی تروریسم مرتبط دانست و این موضوع با اصل موضع روسیه در قبال بحران سوریه و نیز موضع دولت سوریه در قبال این موضوع کاملا سازگار است و با همگرایی با ایران که به درخواست دولت سوریه و لزوم مبارزه با تروریسم در خاک این کشور حضور دارد، تعارض ندارد.
اظهارات رئیس جمهوری روسیه از چارچوب تفاهم‌های پیشین روسیه، ایران و سوریه و نیز از سقف روابط مرسوم بین این کشورها خارج نیست بلکه با اصرار سوریه و ایران برای آزاد سازی ادلب و تسلط مجدد در مناطق شرق فرات هم سو است.
از سوی دیگر نیز پوتین تأکید می‌کند که مقصود او از «خروج نیروهای بیگانه از سوریه» به صورت کاملا اساسی بر نیروهای حاضر در دو منطقه ادلب و شرق فرات تمرکز دارد که نام این دو منطقه در اظهارات وی نیز مطرح شده است.
دو منطقه مذکور تحت کنترل نیروهای ترکیه و آمریکا هستند و نیروهای ایرانی در آنها حضور ندارند.
بنابراین اظهارات پوتین درباره طرح تشکیل کارگروه بین المللی جدید با هدف بازگشت ثبات نهائی به سوریه و خروج نیروهای بیگانه پس از نابودی ریشه‌های تروریسم با ادعاهای نتانیاهو مبنی بر همگرائی با روس‌ها علیه ایران اختلاف ریشه‌ای و اساسی دارد.
چه بسا اظهار نظر «کسینیا سویتلووا» نماینده کنست اسرائیل از فراکسیون مخالف «اردوگاه صهیونیستی» در این زمینه دقیق باشد که گفت:«اهداف دیدار نتانیاهو از مسکو کاملا تبلیغاتی بوده است. به نظر می‌رسد که پوتین بر نقطه دیگری یعنی چگونگی ترسیم آینده نظام سیاسی امن برای سوریه همگام با ترک‌ها و ایرانی‌ها تمرکز دارد نه با همکاری متحدان نزدیک آمریکا در منطقه».
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر