آن روزی که علی منصوریان در حالتی مستاصل استعفایش از هدایت استقلال در کنفرانس خبری را اعلام کرد، همه به این فکر می کردند که او چه زمانی برخواهد گشت؟

در بازگشتش شکی نبود.منصوریان هم جوان بود و هم با دانش.مجموعه ای از عوامل او را در استقلال به بن بست رساند اما مشخص بود که آن روزهای سیاه پایان کار علی منصور در فوتبال ایران نیست.

او حالا برگشته. پس از حدود یک سال دوری و زمانی که به بازسازی خود اختصاص داده بود.

تیمی که به او اعتماد کرد و نیمکتش را به منصوریان سپرد هم به شکل طعنه آمیزی جالب است. ذوب آهن. همان تیمی که منصوریان آخرین حضورش در استقلال را مقابل این تیم تجربه کرد. همان تیمی که آن روز امیر قلعه نویی را به عنوان سرمربی روی نیمکت خود می دیدید و اگر منصوریان می توانست در آن شب گرم شهریوری از سد ذوب بگذرد،دیگر کارش به جدایی از تیم محبوبش نمی رسید و چه بسا روی نیمکت بی وفای استقلال باقی می ماند.

دست روزگار اما منصوریان را از عشقش جدا کرد و شفر را به نیمکتی رساند که به نظر نمی آید به این زودی ها قرار باشد آن را ترک کند.

منصوریان حالا اما پس از چند ماه به قتلگاه خود باز می گردد. او البته چندی پیش با ذوب آهن به آزادی آمد و به پرسپولیس باخت اما حالا حریف او استقلال است. تیمی که منصوریان در آن پرورش یافته و بزرگ شده. تیمی که منصوریان از برد حماسی در دربی تا نابودی مقابل العین را روی نیمکت آن تجربه کرده. تیمی که در مقابلش قرار نیست از روی نیمکت بلند شود و به کنار خط بیاید.

واکنش ها در بازی فردا هم چندان قابل پیش بینی نیست. آیا هواداران استقلال آن روزهای سیاه را فراموش کرده اند و امشب قرار است اسطوره شان را تشویق کنند؟ آیا بزرگان استقلال نظیر سید مهدی رحمتی،خسرو حیدری و پژمان منتظری به سمت مربی سابق شان خواهند رفت؟

همه این ها امشب ساعت ۱۸:۳۰ و در نبرد داغ آزادی مشخص خواهد شد. نبردی که منصوریان پس از دو برد شیرین و ارزشمند مقابل دو حریف قدر آسیایی به آن رسیده و استقلال هم برای باقی ماندن در کورس قهرمانی چاره ای جز برد ندارد.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.