حریری در گفت و گو با خبرنگار «انتخاب»، درباره نحوه کارکرد سازوکار ویژه مالی ایران و اروپا گفت: ماهیت آن چیزی که اروپایی ها به نام SPV مطرح کرده اند، در ملاعام اعلام نشده و آنچه ما اطلاع داریم نیز به صورت جسته و گریخته است.

او ادامه داد: اما اینکه این سازوکار چقدر در مبادلات ما تاثیر دارد، باید گفت اگر باعث شود مبادلات جهانی ما روان تر شود، یعنی دسترسی دولت و بانک مرکزی به منابع ارزی آن که حاصل از فروش نفت است، روان تر شود قاعدتاً در تعیین نرخ ارز در بازار های داخلی تاثیر عملی دارد.

حریری تاکید کرد: صرف پذیرش و اعلام این سازوکار هم از نظر روانی می‌تواند تاثیرگذار باشد.

او ادامه داد: بازار ارز ما، بازار واقعی نیست؛ بازاری است که یک عرضه کننده انحصاری به نام بانک مرکزی دارد و عده ای سفته باز در آن بازی می‌کنند؛ یعنی بازار مبتنی بر عرضه و تقاضا نیست. در نتیجه، همه عوامل واقعی یا روانی می‌تواند تاثیرات مثبت یا منفی روی این بازار بگذارد.

این فعال اقتصادی ادامه داد: این که بگوییم این سازوکار هیچ تاثیری نخواهد داشت، قابل قبول نیست و این که بگوییم صددرصد موجب تثبیت بازار ارری می شود، آن هم صحیح نیست.

او درباره تاثیر لایحه الحاق به کنوانسیون پالرمو در صورت تایید نهایی آن نیز گفت: متاسفانه تمام موضوعات اقتصادی در مملکت ما به شدت سیاسی می‌شوند؛ یعنی هم کارکردش سیاسی می شود هم اهداف آن. در نتیجه خیلی نمی شود روی آن اقدام اقتصادی مفید انجام داد و به نتیجه رسید.

او افزود: در دنیای امروز قواعدی وجود دارد که شاید ما نپسندیم، اما این ها قواعد موجود است و این قواعد را کسانی وضع می کنند که سوار کار هستند و متاسفانه به هر دلیلی ما نیستیم و سلیقه ما نیز در آن اعمال نمی شود. حال این که می‌شود با این قواعد درافتاد یا خیر، یک تصمیم گیری سیاسی است، نه اقتصادی.

حریری ادامه داد: موضوع، از نظر اقتصادی این گونه است که مثلا شما نمی توانید عضو فیفا باشید اما قواعد فیفا را برای بازی فوتبال رعایت نکنید. به همین ترتیب، نمی توانید عضو چرخه بانکداری جهانی باشیم اما قواعدی که سیاست گذاران بانکداری در دنیا وضع می کنند را رعایت نکنیم.

او ادامه داد: واقعیت این است که در دنیا، برای مبادلات بانکی یک گروه ناظر بانکی یعنی همان FATF تعریف شده که مورد وثوق عموم سیستم های بانکی دنیاست. این گروه ناظر، قواعد را برای تمام دنیا به شکل یکسان اعلام می‌کند.

او با اشاره به مذاکرات ایران با FATF در طول ۶، ۷ سال گذشته گفت: دولت چهار لایحه داده که یکی از آنها پالرمو است. اگر ما این ها را بپذیریم و به عنوان قانون در مملکت اجرا کنیم آنها ما را در زمره ی بانکداری بین المللی قبول می کنند؛ اما اگر نپذیریم، قبول نمی‌کنند.

حریری تصریح کرد: پیوستن به FATF به مفهوم این که همه مشکلات اقتصادی ما حل می شود نیست اما اگر چنین نشود، حتما به مشکلات موجودمان اضافه می شود.

او افزود: این ها واقعیت های اقتصادی است، البته تصمیم گیری در مورد آن، سیاسی است و سیاسیون مملکت باید این تصمیمات بگیرند و من نمی‌توانم بگویم که پذیرفتن آن از منظر سیاسی به نفع مملکت است یا به ضرر آن. اما از دید اقتصادی چاره ای جز پذیرفتن نداریم وگرنه ما را از چرخه بانکداری بین المللی بیرون نگه می‌دارند.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.