واشنگتن پست: ترامپ بی‌کفایت و دمدمی مزاج است
واشنگتن پست در مقاله خود به مناسبت کریسمس نوشت: بخش عمده دولت کشور ما به خاطر یک بودجه سمبلیک برای یک بخش غیرمهم از یک دیوار مرزی بی‌استفاده که دونالد ترامپ گفته مکزیک باید برای آن پول بدهد، تعطیل است. بازارهای مالی از بابت نگرانی نسبت به رخ دادن تصمیم‌های بدتر از سوی ترامپ و دستیارانش عصبی شده‌اند.
جیمز ماتیس، وزیر دفاع آمریکا که به عنوان عامل جلوگیری از غرق امنیت ملی آمریکا توسط ترامپ در یک پرتگاه تلقی می‌شد در اعتراض به خیال پردازی اخیر رئیس جمهوری استعفا کرد و دو ماه زودتر به او در خروج را نشان داده شد. قدرت نظامی و اقتصادی رهبری کننده جهان به دست یک فرد نابالغِ دارای مشکل با مدیریت خشم در تلاطم قرار گرفته است.
نقل قول شعر ویلیام باتلر ییتس «دومین آمدن» که تقریبا ۱۰۰ سال پیش بعد از جنگ جهانی اول نوشته تبدیل به کلیشه شده است اما توصیفی بهتر از آن نمی‌توان مطرح کرد: «همه چیز فرو می‌پاشد؛ مرکز نمی‌تواند دوام بیاورد؛ آنارشی محض در جهان سایه افکنده است ... و این پول سرسخت، سرانجام ساعتش فرا می‌رسد ...».
ما باید یک چنین افکار آخر الزمانی را تصدیق کنیم تا بتوانیم بر آنها فائق آییم. برای هزاره‌های فراوانی این فصل، فصل امید و نوسازی بوده است. زمانی از سال که در نیمکره شمالی آفتاب در روز شروع به بلندتر شدن کرده و وعده بهار به رغم وجود چند ماه فاصله با اطمینان داده شده است. در حالیکه مسیحی‌ها تولد این منجی را جشن می‌گیرند عده‌ای دیگر این مناسبت را به عنوان ورق خوردن روزگار و آمدن یک فردای درخشان‌تر گرامی می‌دارند.
بنابراین ما باید واقع‌بین باشیم اما هرگز امیدمان را از دست ندهیم. خیلی چیزها اشتباه پیش رفته‌اند اما این در اختیار ماست که مسائل را درست کنیم.
در حال حاضر این دشوار است که ویرانگری که ترامپ به بار آورده را کاملا ارزیابی کنیم. ما هیچ وقت رئیس جمهوری مثل او را نداشته‌ایم. بنابراین تاریخ یک راهنمای ضعیف است. از نظر نژادپرستی او ما می‌توانیم به دوره وودرو ویلسون نگاهی بیندازیم؛ عدم کفایت کلی او برای نگهداشتن عالی‌ترین منصب کشور ما را به یاد اندرو جانسون بیچاره می‌اندازد. شاید اندرو جانسون بی‌پروا بود. شاید ریچارد نیکسون پول پرست بود.
در یک هفته گذشته دیدیم که ترامپ همه این خصوصیت‌ها و بیشتر از آن را ابراز کرد. ترامپ بعد از یک تماس تلفنی با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه به ناگهان خروج حدود ۲۰۰۰ سرباز آمریکایی که در سوریه می‌جنگیدند را اعلام کرد. ترامپ مدعی شد داعش اساسا شکست خورده اما این یکی دیگر از دروغ‌هایش بود.
این قابل بحث است که آیا آمریکا از همان اول ملزم به فرستادن نیرو به سوریه بود یا خیر؟ اما در بین کارشناسان نظامی و سیاست خارجی این توافق کلی هست که خارج کردن ناگهانی آنها در حال حاضر غیرقابل تصور است. این سبب می‌شود که کردهای سوریه که به هم‌پیمانان آمریکا وفادار هستند تحت سیطره اردوغان و بشار اسد قرار بگیرند. این کار دل ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه و ایران را شاد می‌کند و همچون بسیاری از دیگر تصمیم‌های ترامپ چنین تصمیمی نه ناشی از تحلیل بلکه ناشی از هوا و هوس است.
جیمز ماتیس با تصمیم خنده دار ترامپ در پیش از انتخابات اخیر برای استقرار سرباز در مرز با مکزیک همراهی کرده بود – یک طرح آشکار برای تحریک شور و شوق در میان پایگاه حامیان ترامپ اما تصمیم مربوط به سوریه یک افراط بزرگتر بود و ماتیس فورا با نامه‌ای تند که در آن به شرح منافع و ارزش‌های آمریکا طبق نظر خود پرداخت و از اختلاف دیدگاه‌های ترامپ با خود خبر داد، استعفا کرد. در همین حال ترامپ که از این نامه ماتیس خشمگین بود خارج شدن رسمی ماتیس از سمتش را از ۲۸ فوریه به اول ژانویه جلو انداخت.
همچنین چند روز پیش ترامپ از توافقی که بودجه دولت را تا هشت فوریه تامین می‌کرد تخطی کرد و خواهان پنج میلیارد دلار بودجه برای دیوار موهوم خود به جای بودجه ۱.۳ میلیارد دلاری مدنظر کنگره شد.
رئیس جمهوری آشکارا در پاسخ به مفسران راست‌گرا عمل کرده بود که هشدار می‌دادند اگر او تسلیم شود پایگاه حامیانش او را نخواهند بخشید. بنابراین اکنون ما در تعطیلی مقطعی دولت قرار داریم در حالیکه پایانی برای آن تصور نمی‌شود.
شاخص‌های بازارهای مالی سقوط کرده‌اند. استیون منوچین وزیر خزانه داری آمریکا در حین تعطیلات در کابو سان لوکاس، مکزیک به سران بانک‌های بزرگ در روز یکشنبه زنگ زد و از آنها پرس و جو کرده و به آنها اطمینان داد که همه چیز درست خواهد شد اما این یک روز بعد از آن کمک کرد به اینکه بازارها یک سقوط دیگر را تجربه کنند.
در حالیکه چندین تحقیقات به خاتمه نزدیک می‌شوند. از جمله تحقیقات رابرت مولر، بازرس ویژه پرونده ارتباط کمپین ترامپ با روسیه، مطمئنا ترامپ واکنش نشان خواهد داد. من معتقدم که همه چیز پیش از آنکه بهتر شود وارد یک دوره بدتر شدن خواهد شد.
با این حال در یک مناجات مذهبی ما آمده است: «گریه و زاری ممکن است برای یک شب طول بکشد اما صبحگاهان نشاط خواهد آمد». همه ما چه معتقد باشیم چه غیر معتقد باید ایمان داشته باشیم که از این آزمون سربلند بیرون خواهیم آمد. پس در ابتدا باید یک کریسمس خیلی مبارک را داشته باشیم.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر