جولیان لی در اویل پرایس نوشت: اوپک کنترلی که بر بازار نفت داشت را از دست داده است. اکنون اقدامات یا توییت های سه نفر یعنی دونالد ترامپ، ولادیمیر پوتین و محمد بن سلمان است که بهای نفت را در سال ۲۰۱۹ یا پس از آن تعیین می کند. البته هر یک از آنها خواسته های متفاوتی دارند. در حالی که اوپک دست و پا می زند تا هدف مشترکی بیابد، آمریکا و عربستان و روسیه بر بازار عرضه جهانی نفت تسلط یافته اند. این سه کشور در کنار هم بیشتر از ۱۵ عضو دیگر اوپک نفت تولید می کنند. هر سه کشور تولید خود را به سطح بی سابقه ای رسانده اند و قادرند سال آینده نیز به آن بیفزایند هرچند ممکن است هر سه چنین تصمیمی نداشته باشند.

به گزارش «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: این روسیه و عربستان بودند که در اجلاس پیشین اوپک+ فشار آوردند تا محدودیت های تولیدی که از سال ۲۰۱۷ مقرر شده بودند، برطرف شوند. متعاقب آن نیز هر دو تولید خود را به رکورد بی سابقه ای رساندند. با غلبه تولیدکنندگان نفت آمریکا در تگزاس بر محدودیت های انتقال نفت از طریق خطوط لوله، تولید این کشور نیز رکوردهای جدیدی ثبت کرد. این افزایش تولیدها در کنار عقب نشینی از پیش بینی های رشد تقاضا که با اعطای معافیت های آمریکا به خریداران نفت ایران همراه شدند، شرایط نگرانی از کمبود عرضه در بازار را به نگرانی بابت عرضه مازاد تبدیل کرد. ذخایر نفتی در کشورهای توسعه یافته عضو OECD که از ابتدای سال ۲۰۱۷ روند نزولی داشت، رشد دوباره یافته است و طبق پیش بینی آژانس بین المللی انرژی احتمالا از سطح میانگین پنج سال گذشته فراتر می رود.

با کاهش بهای نفت، عربستان سعودی اعلام کرد که ماه آینده پانصد هزار بشکه از تولید خود می کاهد و به سایر کشورهای تولیدکننده نیز هشدار داد که باید یک میلیون بشکه در روز از تولید خود بکاهند. این خواسته با استقبال نه چندان گرم پوتین و البته واکنش فوری ترامپ در توییتر همراه بود.

بن سلمان برای تحقق بخشیدن به برنامه های جاه طلبانه اش به منظور متحول کردن اقتصاد عربستان و اجتناب از نارضایتی کسانی که در این مسیر آسیب می بینند، به درآمد نفت احتیاج دارد. صندوق بین المللی پول پیش بینی کرده که این کشور برای حفظ تراز بودجه خود در سال آتی به بهای ۷۳ دلاری نفت نیاز دارد. بهای نفت برنت اکنون پنج دلار پایین تر از این میزان است و عربستان نفت خود را با قیمت کمتری از آن می فروشد. تنها راه رسیدن به قیمت دلخواه برای عربستان این است که کاهش تولید را برای سومین سال پیاپی تمدید کند.

بن سلملن نسبت به پوتین و ترامپ با چالش های بیشتری مواجه خواهد بود. پوتین انگیزه ای برای محدود کردن مجدد تولید نفت کشورش ندارد. نسبت به سال ۲۰۱۶ که پوتین برای کنترل تولید به عربستان پیوست، اکنون بودجه روسیه وابستگی کمتری به نفت دارد و شرکت های روسی نیز قصد دارند از میادینی که در آنها سرمایه گذاری کرده اند، نفت استخراج کنند.

با این حال ممکن است پوتین به این نتیجه برسد که حفظ روابط خوب با ولیعهد عربستان، ارزش کمی ایثار را داشته باشد. اما نمی توان اطمینان داشت که در نشست آتی تولیدکنندگان نفت در وین، روسیه با تمدید کاهش عرضه موافقت کند. پوتین می گوید بهای ۷۰ دلاری نفت برایش بسیار مناسب است.

طبیعتا مخالفت از سوی ترامپ بیشتر خواهد بود که آن نیز در زمانی رخ می دهد که او و ولیعهد سعودی قصد دارند روابطشان را بهبود ببخشند و این در حالی است که سناتورهای آمریکایی به علت ادامه جنگ در یمن و قتل خاشقجی می خواهند ولیعهد را تنبیه کنند. اما تهدید بزرگتر نسبت به توییت های ترامپ از ناحیه آمریکا برای عربستان، تولید نفت در تگزاس است. تولیدکنندگان آمریکایی معادل مجموع تولید نیجریه در ۱۲ ماه گذشته، به حجم عرضه خود افزوده اند. به گفته وزارت انرژی آمریکا، ممکن است میزان تولید در ماه آوریل به ۱۲ میلیون بشکه در روز برسد. این شش ماه زودتر از زمان پیش بینی شده قبلی و ۱.۲ میلیون بشکه بیشتر از میزان پیش بینی شده در ژانویه است. عربستان اگر بخواهد بهای نفت را در سال ۲۰۱۹ به تعادل برساند، باید ریسک خشم ترامپ را به جان بخرد و با بی تفاوتی پوتین و رونق صنعت نفت شیل در آمریکا دست و پنجه نرم کند.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.