با ۴ میلیون فالوور امیر تتلو چه کنیم؟!
پروژه جدید خواننده پرحاشیه پاپ از جایی شروع شد که در استوریهای اینستاگرامش در نقش یک معلم بهداشت ظاهر شد و سعی در آموزش بهداشت فردی به مخاطبان ۴ میلیونیاش داشت. آموزشی که در نبود سواد، اشراف به موضوع و ناآگاهی با ادبیاتی زننده همراه شد و واکنش منفی اینفلوئنسرهای فعال حقوق زنان را بههمراه داشت. افرادی که تتلو را یک نابهنجار میدانستند که با ادبیاتی زنانه سعی در القای تفکرات مردسالارانهاش دارد و زن را یک موجود حقیر میداند. پس از این واکنشها، تتلو رویکرد متفاوتی را در پیش گرفت و استوریهایی گذاشت که با فحاشی همراه شد و محتوای تمام آن فحاشیها ترویج خشونت علیه زنان و تجاوز به آنها بود. در همین میان که تتلو به فحاشیهایش ادامه میداد، گروههای متفاوت دیگری در اینستاگرام و توییتر، از فعالان زنان گرفته تا کاربران عادی اینستاگرام و حتی خوانندههای رپ و پاپ، او را نقد میکردند و از کاربران میخواستند که تتلو را ریپورت کنند تا اینکه اینستاگرام صفحه تتلو را با ۴ میلیون مخاطب بست.
نکته مهم در این ماجرا مخاطبان ۴ میلیونی تتلو هستند. مخاطبانی که اکثر آنها را دهه هشتادیها تشکیل میدهند و بالاترین میزان تاثیرگذاری را از تتلو دارند. طبیعی است که این ماجرا اظهارنظرهای مختلف با دیدگاههای متفاوتی را بههمراه داشت. گروهی میگفتند نباید به تتلو و حرفهایش واکنش نشان داد و گروهی میگفتند باید او را نقد کرد و با ریپورت صفحه او را حذف؛ اما در واقع بههمان میزان که نباید شخص تتلو را جدی گرفت و به او هویت داد، نباید نسبت به خشونتی که تزریق میکند هم سکوت کرد. هرچند رویکرد حذف تتلو از فضای مجازی شاید کافی نباشد، اما نقد به رویهای که او در پیش گرفته میتواند حتی ذرهای روی مخاطبانش تاثیرگذار باشد. آنهم در شرایطی که بسیاری از مخاطبانش حرفهای او را تایید میکردند و معتقد به برتری مرد و مردسالاری و نادیدهانگاری زن بودند. مسئله دیگر این است که این نگاه و تفکر فقط برای تتلو نیست که با حذف آن، ریشهای و برای همیشه مشکل را حل کنیم.
با ۴ میلیون مخاطب چه کنیم؟
تتلو ۴ میلیون مخاطب دارد؛ ۴ میلیون نفری که تحت تاثیر مستقیم او هستند و بالطبع تفکرات او را هم پذیرفتهاند و طبق همان تفکرات زندگی میکنند. اگر رویکرد حذفی را تنها راه بدانیم، پس با این ۴ میلیون چه کنیم؟ ۴ میلیونی که هر کدام میتوانند یک تتلوی پنهان باشند. مثل همه آنهایی که در خیابان تحت عنوان خشونت کلامی و فیزیکی و در خانه تحت عنوان خشونت خانگی و تجاوز و ... مورد خشونت قرار میگیرند. در واقع باید در کنار رویکرد قهری و حذفی برای مخالفت با انتشار چنین اظهارنظرهایی در فضای مجازی، رویکرد جایگزینی برای فرهنگسازی و آموزش در این حوزه به نوجوانان و بهخصوص دهه هشتادیها بهعنوان بیشترین مخاطبان تتلو باشد. بار اولی نیست که تتلو حاشیه جدیدی ایجاد کرده و قطعا بار آخر هم نخواهد بود؛ خوانندهای که تشنه کسب هویت و چنگزدن به ریسمان هرچیز و هرکسی است تا بتواند به خواستههایش برسد. خواستههایی که به تتلو این قدرت را داده تا درباره هرچیز و هرکسی بدون کمترین آگاهی و سواد، اظهارنظر کند.
از تتلو تیتر سیاسی درنیاورید!
قسمتی از نقدها هم به این برمیگشت که چون بیبیسی به تتلو تریبون داده، برایش این توهم ایجاد شده که میتواند درباره همهچیز حرف بزند و خودش را صاحبنظر بداند. در واقع این گروه معتقد بودند که دادن تریبون به تتلو اشتباه است و به او هویت و جایگاهی میدهد که «اشتباهی» است. با این حال از مصاحبه بیبیسی با تتلو به خیلی چیزها میشود رسید. در قسمتی از این مصاحبه از تتلو پرسیده شد که چرا از برخی جریانهای سیاسی حمایت کردی، که در جواب گفت من هم برای اینطرف خواندم هم آنطرف ولی در نهایت به چیزی که خواستم نرسیدم. همین جواب کوتاه نشان میدهد که برای تتلو جناحهای سیاسی و اطلاحطلب و اصولگرا بودن مهم نیست و رویهاش این است که همه چیز را امتحان کند تا به خواستهاش برسد. خواستهاش چیست؟ کنسرت صدهزار نفری در ایران. در قسمت دیگری هم بهشوخی گفت که احتمالا باید از احمدینژاد هم حمایت کنم و برخی رسانهها تیتر زدند «حمایت تتلو از احمدینژاد!» اشتباه اما اینجاست که از تتلو، تیتر سیاسی درمیآورند.
ناکامیهای تتلو
در قسمت دیگری از این مصاحبه بحث حجاب بود، برای پرداختن به این موضوع باید کمی قبلتر را بررسی کرد و ریشهایتر نگاه کرد. بررسی سیر آهنگهایی که تتلو خوانده فراز و نشیب زندگی او را به خوبی نشان میدهد. تتلو در خانوادهای بزرگ شده که شواهد نشان میدهد پر از آسیب بوده است؛ بیشترین کینه تتلو از پدرش است که در کودکی او مصرفکننده بوده و عامل اصلی ناکامیاش را پدرش میداند و مادرش که حجاب مناسبی نداشته است. علاوه بر این تمام همدورهایهای تتلو با اینکه از لحاظ حرفهای در سطح پایینتری نسبت به او هستند، به جایی رسیدهاند و درآمد خوبی از کارشان دارند ولی تتلو به جایی که میخواسته نرسیده است. مجموعه ناکامیهایی که تتلو را به جایی رسانده که برای دیدهشدن دست به هر کاری بزند. از اظهارنظر درباره حجاب تا تجاوز به آتنا و طرفداری از برخی سیاسیون و ... . در واقع تتلوی فعلی در جایی ایستاده که همه را مقصر ناکامیهایش میداند.
در واقع تتلو میخواهد تمام نابهنجاریهایش را گردن دیگران بیندازد و از خودش سلب مسئولیت کند. بعد از حاشیههای اخیرش هم خیلیها گفتند او مشکل روانی دارد و نباید جدیاش گرفت اما مسئله این است که تتلو این حرفها را در تنهایی و جمع ۴،۵ نفرهای نزده که بشود این حرفها را زد. تتلو این حرفها را برای ۴ میلیون مخاطب زده و از این جهت میتواند فرد خطرناکی باشد؛ زیرا خشونت را تزریق میکند و تاثیرگذاری بالایی دارد. در حالی که آن مصاحبه اما برای مخاطب عام این تصور را بهوجود آورد که تتلو بسیار آسیبدیده است و حس ترحم نسبت به او برانگیخته شد و او را در جایگاهی پذیرفتند که درباره همهچیز حرف بزند و آنها هم بپذیرند و همانندسازی کنند.
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.
ارسال نظر