چطور با غم زشت بودن چهره‌مان کنار بیاییم؟

خراسان در ستون مشاوره خود نوشت: دختری ۳۳ ساله ام و با این که همه می گویند خیلی خوش تیپ هستم ولی چون خواهرهایم از من زیباترند، خودم را زشت تصور می کنم و هر زن زیبایی را در کوچه و خیابان می بینم، بسیار غمگین می شوم. چه کنم؟

مشاور برای این دختر توضیح داد: مخاطب گرامی، کاش امکان دیدار حضوری با شما مقدور بود یا خودتان به جای ارسال سوال، به مشاور مراجعه می کردید. دیدار حضوری با شما برای پاسخ به مشکل تان اهمیت زیادی دارد و اطلاعات کامل تری که در یک گفت و گو به دست می آمد، تاثیرگذارتر بود. در عین حال موارد ذکر شده در زیر، احتمالا درباره شما صدق می کند.

قبل از هر موضوعی، از شما یک سوال می کنم: «فرض کنید شما آینه ای دارید که شما را زشت نشان می دهد. چه کارش می کنید؟» به احتمال زیاد در جواب می گویید که آن را دور می اندازم یا می شکنم یا به آن نگاه نمی کنم و آینه جدیدی می خرم. مقدار زیادی از نگرانی شما بابت چهره تان، احتمالا ناشی از این است که دیگران چه احساس یا نظری درباره شما دارند. شما با کمک یک روان درمانگر می توانید روی فرض های ناسازگار یعنی همان قوانین و بایدهایتان متمرکز شوید. به نظر می رسد که شما معتقدید زیبا نبودن، غیر قابل تحمل است و باید همیشه از دیگران زیباتر باشید. همین حالا باید سود و زیان این نظرات تان را بررسی کنید و از خود بپرسید که آیا این قوانین را برای افراد دیگر هم به کار می برید؟ اگر دوست تان همین حرف هایی را که درباره خود می زنید به شما بگوید، احتمالا به او می گویید: «این منصفانه نیست که ارزش خود را بر اساس ظاهر ارزیابی کنی و ... .» شما می توانید به خودتان نشان دهید که این قوانین را برای دیگران به کار نمی برید بنابراین درست بودن شان را زیر سوال ببرید.

شما باید تلاش کنید توانمندی های خود را پررنگ جلوه دهید و به نقص هایتان (اگر واقعا وجود دارد) کمتر اهمیت بدهید و سعی کنید به جای این که به خودتان به عنوان فردی ذاتا نازیبا بنگرید،به نقص های تان در قالب رفتارهای یاد گرفته شده دوران کودکی نگاه کنید که قابل تغییرند. از توانمندی ها و ویژگی های مثبت خودتان فهرستی تهیه کنید و آن را روی کارت هایی بنویسید و روزانه به آن مراجعه و مرور کنید. این کار می تواند مفید و راهگشا باشد.

درمان این گونه مشکلات، نیاز به زمان دارد و در این زمینه باید از کمک یک روان شناس بهره بگیرید. با این حال، بیشتر با افراد مهم زندگی تان که قابل اعتماد هستند، ارتباط برقرار کنید و احساس تان را به آن ها بگویید. در موقعیت های اجتماعی وارد شوید و روابط صمیمی برقرار کنید. هرقدر بتوانید تجارب تان را بیشتر در میان بگذارید و واکنش های منطقی دیگران به این ماجرا را بپذیرید، بیشتر می توانید بر این افکار غلبه کنید.