در حالی که ۱۰ بازی تا پایان فصل باقی مانده بود و رئال مادرید ۱۵ امتیاز از صدر جدول فاصله داشت، پرس به رییس ایبار، آمانیا گوروستیسا در آستانه مسابقه با این تیم گفت: «غیر از بازی سه‌شنبه (پیروزی در زمین پاری‌سن‌ژرمن در لیگ قهرمانان) ما یک فصل وحشتناک داشتیم، وحشتناک.» در جریان بازی هم که رئال به لطف گل دیرهنگام کریستیانو رونالدو به سختی به پیروزی ۲ بر یک رسید، در جایگاه مدیران ناراحت و ناراضی به نظر می‌رسید.

این فیلم با عنوان «شش رویا» که برای نخستین بار قرار است در انگلیس پخش شود، از این نظریه حمایت می‌کند که زیدان فقط به خاطر موفقیتش در لیگ قهرمانان از مربیگری رئال مادرید اخراج نشد. حتی با وجود پیروزی برابر لیورپول در فینال کیف هم مقامات باشگاه بدون اطلاع مربی فرانسوی برنامه‌هایی داشتند اما او پیش‌دستی کرد و یک هفته بعد از قهرمانی اروپا از سمتش کناره گرفت.

این مجموعه شش قسمتی از داخل رختکن شش تیم لالیگایی خبر می‌دهد و یکی از قسمت‌هایش مربوط به جنجالی است که پیرامون اخراج ادواردو بریتسو از سویا صورت گرفت در حالی که دوران نقاهت بعد از عمل جراحی سرطان را سپری می‌کرد. بعد از آنکه مشخص شد بریتسو سرطان پروستات دارد و قبل از عمل جراحی، او در یک کنفرانس خبری از همه کسانی که از او حمایت کرده بودند، تشکر کرد.

دوربین‌های «شش رویا» لحظه‌ای نیشدار را شکار کرده‌اند بین مربی و مدیر رسانه‌ای باسابقه باشگاه، خسوس گومس در هنگام بیرون آمدن از کنفرانس خبری؛ بریتسو به گومس می‌گوید: «می‌خواهم از همه تشکر کنم، حتی ویسنته دل بوسکه هم به من روحیه داد و از من حمایت کرد» گومس جواب می‌دهد: «واکنش فوق‌العاده‌ای بود.» و بریتسو هم می‌گوید: «مثل مادرم حرف می‌زنی که می‌گوید: برای کسی که عاشقت است، بمیر!»

بریتسو ۱۷ روز بعد از عمل جراحی به کار برگشت و بعد مجبور شد ۱۳۰۰ مایل از سویل تا سن سباستین را با اتومبیل طی کند چون اجازه پرواز نداشت برای اینکه در دیدار با رئال سوسیداد روی نیمکت باشد. آنها ۳ بر یک باختند و با آنکه در لیگ پنجم بودند و در مرحله بعدی لیگ قهرمانان باید به مصاف منچستریونایتد می‌رفتند، قبل از کریسمس اخراج شد. خوسه کاسترو کارمونا رییس سویا گفت: «فوتبال اینطوری است.»

«شش رویا» تلاش لیگ اسپانیا برای این است که نشان دهد لالیگا خیلی بیشتر از دو باشگاه بزرگ و معروف این کشور است. غیر از بریتسو و گوروستیسا، رییس ایبار، آندرس گواردادو، هافبک مکزیکی بتیس، کیکه کارسل مدیر ورزشی خیرونا، سائول نیگس، هافبک اتلتیکو مادرید و ایناکی ویلیامز، مهاجم اتلتیک بیلبائو نیز در فراز و نشیب‌های فصل قبل مورد توجه قرار گرفته‌اند.

ویلیامز، نخستین بازیکن بزرگ سیاهپوست اتلتیک است که از والدینی لیبریایی در بیلبائو متولد شده و فاش می‌کند که چطور هنوز درگیر مبارزه با دیدگاه‌های نژادپرستانه است. او به گروهی از بازیکنان جوان می‌گوید: «می‌خواهم ذهن مردم را باز کنم، آنها فکر می‌کنند یک بازیکن سیاه نمی‌تواند برای اتلتیک بازی کند یا یک آدم سیاه نمی‌تواند باسکی باشد. مردم هنوز هم می‌گویند: این سیاه چطور برای اتلتیک بازی می‌کند؟ نه، نه، من سیاه هستم اما باسکی هم هستم، اینجا متولد شدم، باسک را حس می‌کنم و می‌خواهم در را برای کسانی که هر روز درگیر هستند و می‌خواهند راهی برای بازی در اتلتیک پیدا کنند، باز کنم.»

در این مجموعه به حس و حال فرناندو تورس در آخرین بازی خانگی برای اتلتیکو و تاثیری که روی هم‌تیمی و دوست نزدیکش، سائول گذاشته، نیز پرداخته شده است.

هافبک تیم ملی اسپانیا یک پسر نوجوان بود وقتی تورس در دوره اول حضورش در اتلتیکو می‌درخشید. وقتی تورس در آخرین بازی پشت میکروفن رفت تا بگوید این فصل دیگر نیست، سائول گریه‌اش گرفت: «باورش سخت است که در این فصل او دیگر در تیم نیست.»

یکی از کسانی که جایش در این شش قسمت خالی است، دیگو سیمئونه است هرچند صدای فریادهای او در رختکن دربسته در نوکمپ قبل از بازی با بارسلونا در فیلم وجود دارد. او می‌غرد: «باید به روحیه همه تیم باور داشته باشیم، ۱۲ بازی مانده، ۱۲ فینال! مهم نیست که برابر چه کسی بازی می‌کنیم، ما همه یکی هستیم، ما همه یکی هستیم.» بعد با آن کت و شلوار مشکی خودش بیرون می‌آید و از راهروهای نوکمپ خودش را به زمین بازی می‌رساند.

منبع: دیلی میل / پیت جنسن

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.