اونای امری؛ سرمربی آرسنال شد
آرسنال در نهایت همه را غافلگیر و اونای امری را به‌عنوان سرمربی جدید انتخاب کرد. امری در دو فصل اخیر هدایت پاری سن ژرمن را بر عهده داشت و موفق شد هفت جام به دست آورد، با این حال در رسیدن به مهم‌ترین هدف باشگاه که قهرمانی لیگ قهرمانان بود، ناکام ماند.
انتقال قدرت به نفع گازیدیس
تغییرات اخیر آرسنال به معنی انتقال قدرت در این باشگاه است. ایوان گازیدیس، مدیر اجرایی باشگاه که همیشه خودش را حامی ونگر می‌دانست، سرانجام توانست از زیر سایه مربی فرانسوی خارج شود و حالا قوی‌ترین فرد در ساختار باشگاه است. پیش از این ونگر با کرونکه، سهامدار عمده باشگاه تماس مستقیم داشت و می‌توانست تصمیمات مدیریت را وتو کند.
انتخاب رائول سانلهی به‌عنوان مدیر فوتبال و اسون میسلینتات به‌عنوان مدیر نقل و انتقالات گام‌های اولیه گازیدیس برای رسیدن به ساختار مدیریتی دلخواهش بود و حالا با امری سیر تحولات کامل می‌شود.
گازیدیس که فرد محافظه‌کاری است ابتدا به دنبال انتخاب آرتتا بود که تجربه سرمربیگری ندارد، ولی در نهایت سراغ امری رفت که در کارنامه‌اش سابقه 14 ساله هدایت تیم‌هایی مثل والنسیا، سویا و پاری سن ژرمن دیده می‌شود. می‌توان گفت که باشگاه راه میانه را گرفت. امری افتخارات آنچلوتی، آلگری و انریکه را ندارد، ولی مثل آرتتا یا ویرا بی‌تجربه نیست. البته آرسنال بی‌میل نبود توخل را انتخاب کند، ولی مربی آلمانی پاری سن ژرمن را انتخاب کرد.
امری کیست؟
هواداران آرسنال وسواس زیادی روی جانشین ونگر داشتند و امری انتخابی نیست که خیال آنها را راحت کند. مهم‌ترین دستاورد دوران مربیگری او سه قهرمانی متوالی در لیگ اروپا با سویاست، ولی در پاری سن ژرمن انتظارات را برآورده نکرد. او در نخستین فصل، قهرمانی لیگ را به موناکو واگذار کرد و در بازگشت تاریخی بارسا (رمونتادا) متهم اصلی بود. او دومین فرصتی که مالکان قطری برای موفقیت در اروپا به او دادند را با ناکامی مقابل رئال مادرید از دست داد تا جدایی‌اش قطعی شود.
امری در گروه مربیانی قرار می‌گیرد که توجه زیادی به جزییات دارد. او برای تماشای ویدیو بازی‌ها ساعات زیادی صرف می‌کند و از بازیکنان تیمش هم می‌خواهد که آنالیزهای ویدیویی را در خانه تماشا کنند، تا جایی که فصل گذشته بازیکنی مثل نیمار را کلافه کرده بود. خواکین که در والنسیا با این مربی همکاری داشت یک بار به شوخی گفته بود: «امری به قدری ویدیو پخش می‌کند که من پاپ‌کورن کم می‌آورم!»
اگر ونگر علاقه زیادی به فوتبال تهاجمی داشت، امری را می‌توان محافظه‌کارتر و نتیجه‌گراتر دانست و در انتخاب تاکتیک تیمش توجه زیادی به برنامه‌های حریف دارد. وجه تشابه امری با ونگر را باید در میدان دادن به جوانان دانست و او در پاریس توانست بازیکنانی مثل رابیو، کیمپمبه و لوسلسو را به سطح بالاتری برساند، ولی در رفتار با ستارگان این تیم نرمش زیادی نشان داد، تا جایی که بازیکنان به او فشار آوردند تا به آرایش 3-3-4 برگردد و برخی از آنها در پست مورد علاقه‌شان بازی کنند. ماجرای درگیری نیمار و کاوانی بر سر ضربات ایستگاهی مشهورترین مثال از مماشات این مربی با بازیکنان است که می‌تواند در آرسنال هم برایش دردسرساز شود.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر