علیرضا علیفر یکی از گزارشگران قدیمی فوتبال ایران است که در سال های اخیر به خاطر سبک خاص گزارش ها و نقدها و اظهارنظرهایش بشدت مورد توجه رسانه ها و مخاطبان قرار گرفته است. اما بعداز رقابت های جام جهانی و در حالی که علیفر هنوز گزارشی در مسابقات باشگاهی انجام نداده خبری درباره اپلیکیشن سرهنگ علیفر باعث شد تا باردیگر نام او در رسانه ها مطرح شود. اپلیکیشن سرهنگ علیفر البته یک اپلیکیشن جدید نیست بلکه نسخه جدیدی از این اپلیکیشن با کارایی های جدید ساخته شده است. در این اپلیکیشن امکاناتی چون گزارشگرشو که در آن مخاطبان می توانند بازی ها را گزارش کنند، ارسال پیام به سرهنگ علیفر، ارسال توئیت، توی دروازه که بخش های جالب گزارش های علیفر است، کلیپ های سرهنگی و بخش های دیگری در نظر گرفته شده است.

 

-نسخه جدید اپلیکیشن «سرهنگ علیفر» به بازار آمده ، در این باره توضیح می دهید؟

 

بله نسخه جدیدی از این اپلیکیشن دوروز است که آمده است البته این اپ دو سال پیش کار ساختش آغاز شده بود.

 

-چه شد که این اپلیکیشن ساخته شد؟

 

دو سال قبل یک مهندس نرم افزار جوان به من زنگ زد و گفت که می خواهد یک اپلیکیشن درباره من درست کند. در ملاقاتی که با ایشان داشتم دیدم ایده خوبی است، به هرحال جوان ها و تمام کسانی که در کل کشور به من علاقه دارند خواهان ارتباط هستند و من نمی توانم از طریق تلفن پاسخگوی محبت همه عزیزان باشم. البته من هزینه ساخت این اپ را نداشتم اما به من گفتند که نیازی نیست من پولی بدهم و این شرکت تمام کارها را انجام می دهد و قرار شد من فقط با آن ها همکاری کنم و کلیپ ها و عکس هایی که نیاز دارند را برایشان ارسال می کنم. ضمن اینکه من اجازه دادم که این اپلیکیشن در کافه بازار در دسترس قرار بگیرد.

 

-این نسخه کامل شده قبلی است؟

 

بله در یکی دو مرحله هنوز کامل نشده بود که تکمیل شدند و الان با تکنیک و تکنولوژی به روز در تمام کشور در دسترس است و دوستان هر لحظه که بخواهند می توانند با من در تماس باشند. درباره نسخه جدید هم باید بگویم که بخش های جدیدی مثل گزارشگرشو هست که بخش جالبی است و علاقمندان می توانند بازی را گزارش کرده و برای من بفرستند تا اگر استعداد ویژه ای در میان آن ها بود معرفی شود. این کاری است که در تمام دنیا رایج است و آدم هایی که شناخته شده هستند چنین اپلیکیشن هایی را برای ارتباط با علاقمندانشان دارند.

 

-در این دو روزی که نسخه جدید آمده بازخوردها چگونه بوده است؟

 

واقعیتش این است که استقبال خیلی خوبی از آن شده است و من دیشب تا ساعت سه نصف شب داشتم پاسخ علاقمندان را می دادم. البته فکر می کنم که چون تازه این اپ آمده کمی استقبال بیش از حد است اما فکر می کنم ده پانزده روزی که بگذرد وضعیت شکل نرمال تری بگیرد.

 

-شما اولین گزارشگری هستید که چنین امکاناتی را درست کرده اید؟

 

من اولین گزارشگری هستم که به این شکل کامل با علاقمندانم و کسانی که لطف دارند در ارتباط هستم. البته این کار هزینه اش زیاد است و اگر قرار بود خود من هزینه اش را بدهم هرگز قبول نمی کردم. اما خیلی این اتفاق خوبی است چرا که مردم در خیابان یا کافی شاپ که من را می بینند می خواهند با من در تماس باشند و واقعا از طریق تلفن امکان پذیر نیست و حالا این اتفاق رخ داده است.

 

-درواقع بهتر است اینگونه بگویم که شما تنها گزارشگری هستید که با داشتن کانال تلگرامی«سربازان سرهنگ علیفر» و حالا اپلیکیشن «سرهنگ علیفر» یک مجموعه تشکیل داده اید و آرام آرام تبدیل به یک برند می شوید؟

 

شما درست می گویدد. آن کانال تلگرامی را هم دو جوان که از هواداران من بودند راه اندازی کردند و من خودم قصد چنین کاری را نداشتم.خودشان تماس گرفتند و من هم موافقت کردم و الان این کانال بهترین منبع برای رسانه ها است. چه آن رسانه هایی که به من محبت دارند چه آن ها که مخالف هستند از کانال سربازان سرهنگ علیفر می توانند به عنوان مرجع اصلی اخبار و اظهارنظرهای من استفاده کنند. موضوعی که می خواهم اینجا بگویم این است که هرکسی یک طوری سیمش به خدا وصل است و من هم سیمم به خاطر قلب و خواستم با خدا وصل است و کارهایی برایم انجام می شود که خودم نمی توانستم مخارجش را تامین کنم.

 

-از جام جهانی بگویید. کیفیت مسابقات برای شما راضی کننده بود؟

 

از نظر کیفیت این جام جهانی در مقایسه با جام های جهانی مثلا ۱۹۷۴ و ۱۹۷۸ قابل مقایسه نبود. مثل فوتبال ایران که این تیم امروزمان در مقایسه با تیم ما در دهه ۵۰ ، شبیه یک کاریکاتور کمدی است. فوتبال دنیا هم پسرفت کرده است و از نظر کیفیت این فوتبال با فوتبالی که هلند و آژاکس در دهه هفتاد بازی می کردند خیلی متفاوت است. من عاشق فوتبال هلند در دهه هفتاد هستم و مقایسه تیم ملی هلند که در جام جهانی قبلی سوم و در جام جهانی ۲۰۱۰ نایب قهرمان شد با تیمی که در جام های ۷۴ و ۷۸ نایب قهرمان شد خیلی مسایل را برای ما روشن خواهد کرد. اما به هرجهت جام جهانی و جام ملت های اروپا بالاترین سطح فوتبالی و ویترین فوتبالی جهان است و جام ملت های اروپا نیز حتی سطحش از جام جهانی هم بالاتر است.

 

-پس باید بگوییم که به نظر شما فوتبال ایران هم مثل فوتبال جهان افت کرده است؟

 

بله فوتبال ایران درست برعکس سینمایش شده است. سینمای ایران در دهه ۵۰ براساس فیلمفارسی و آبگوشت و آوازهای فردین بود اما الان سینمایمان رشد کرده و فیلم های با کیفیتی می بینیم. فوتبال ما شرایطش کاملا برعکس سینمایمان است و فوتبال ایران از آن فوتبال با فوق ستاره های بزرگش رسیده به این فوتبال که در مقابل آن کاریکاتوری کمدی به حساب می اید.

 

-با این وصف می توان فهمید که از عملکرد تیم ملی در جام جهانی هم راضی نیستید؟

 

ببینید درباره تیم ملی دوبحث مطرح است یکی نتیجه که عوام و علاقمندان عام برایشان اهمیت دارند. این گروه از مخاطبان نه کارشناسی می داند ومی خواهد بداند و از مدتی قبل از جام جهانی تخمه و میوه و آجیلش را خریده است. برای این مخاطبان فرقی ندارد چه بازیکنی و چه مربی باشد و تیم چگونه بازی می کند. مهم نیست تیم ملی مراکش را چگونه می بردو آیا باید به مراکش ۴ بر یک می باخته و یک بر صفر برده است؟ اما کارشناسی نگاه کردن متفاوت است و خیلی فرق می کند. من به شخصه از فوتبال ایران در ده سال گذشته راضی نیستم.

 

-بیشتر توضیح می دهید که چرا؟

 

فوتبال به ستاره هایش زنده است و فوتبال بدون ستاره را باید ریخت دور. در این مقطع زمانی فوتبال ایران نه کم ستاره که بدون ستاره است. تیم ملی ایران در سال ها و دهه های قبل را ببینید، علی پروین، پرویزقلیچ خانی، ناصر حجازی ، احمدرضا عابدزاده و... هرکدامشان برای خودشان اسطوره ای در ورزش ایران هستند. شاید اگر از نظر نتیجه نگاه کنیم به عنوان یک تیم آسیایی یک برد، یک مساوی و یک باخت با اسپانیا، پرتغال و مراکش نتیجه بدی نیست اما از نظر فنی عملکرد تیم ملی خوب نبود. من دلم برای فوتبال می سوزد و به نظرم امثال ما باید تخصصی نگاه کنیم و در فکر بهبود فوتبالمان باشیم.

 

-گفتید فوتبال بی ستاره را باید ریخت دور؟ یعنی معتقدید در فوتبال ما امروز ستاره ای وجود ندارد؟

 

ستاره به آن معنایی که من می گویم نه! بازهم می گویم که فوتبال بدون ستاره محکوم به مرگ است. تیم های اروپایی و برزیل و آرژانتین ستاره های زیادی دارند اما برخی تیم ها را فقط یک ستاره زنده نگه داشته است. محمدصلاح است که نام فوتبال مصر را در دنیا زنده نگه داشته است.

 

-اما حتما می دانید که بازیکنان تیم ملی و هوادارانشان به خصوص در فضای مجازی خودشان را در حد ستاره ها می دانند؟

 

ممکن است من هم خودم را فوق ستاره گزارشگران بدانم و بگویم محبوب ترین و بهترین هستم اما نظر مردم مهم است. فوتبالیست های ما خیلی محترم و عزیزند اما خودشان فکر می کنند بزرگ هستند و در حال حاضر ما حتی یک ستاره هم نداریم.

 

-در جام جهانی چند گزارش انجام دادید؟

 

من دو بازی را گزارش کردم...

 

-این به خاطر تعداد بیشتر گزارشگران در این مسابقات بود؟

 

این چیزی را که می گویم دقیق بنویسید لطفا! من علیرضا علیفر ، ۲۵ سال و یک ربع قرن است که گزارشگر تلویزیون مملکت هستم و ماندگاری در این مدت زمان در حالی که استعدادهای جدید و گزارشگران جوان دمی آیند کار سختی است که برای من بزرگترین افتخار است. ضمن اینکه من سرهنگ بازنشسته هستم و در دانشکده افسری تربیت شدم و یادگرفتم که تابع قوانین و مدیران خودم باشم . اگر مدیران صلاح بدانند دو تا بازی را به من بدهند حتما صلاح این بوده و مشکلی ندارم. یک ضرب المثل قدیمی است که می گوید فیل مرده و زنده اش یک قیمت است. نمی خواهم از خودم تعریف کنم اما من سرهنگ علیفر هستم، با ۲۵ سال تجربه گزارشگری و مدرک آ مربیگری و ... من جایگاهم در جامعه فوتبال ایران یک جایگاه به خصوص است و بازهم می گویم فیل مرده و زنده اش یک قیمت است.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.