در بخش ابتدایی این مقاله می خوانیم؛ چین به سرعت در حال حرکت به سمت رشد و اتوماسیون است. تولیدات چین به سمتی در حرکت است که پروژه چین ۲۰۲۵ نیز موفق شود.شاید بتوان چنین استنباط کرد که پکن تمامی تلاش خود را برای پیروز شدن به کار بسته است.

این روزها چین در حال پردازش یک توان رقابتی جدی برای مبارزه با فناوری های قدرتمند ایالات متحده  است و به نظر می رسد در این راه نیز موفق خواهد شد. حتی اگر رئیس جمهورایالات متحده؛ دونالد  ترامپ  نیز یک  جنگ تجاری را علیه این کشور شروع کند یا تلاش کند پروژه چینی ها را متوقف کند. شاید ساده ترین شاهد برای این ادعا را بتوان وفور کارخانه های کوچک و بزرگ در اطراف شهرهای مختلف چین دانست.

وجود این کارخانه ها نشان می دهد که چشم انداز پکن از رسیدن به عبارت « Made in China » در سال ۲۰۲۵  به عنوان یک برنامه ریزی بلندپروازانه دولتی چندان دور از دسترس نیست. به ویژه به این دلیل که شرکت های چینی به شکل کامل اقدام به  بازسازی صنایع خود برای رقابت در زمینه هایی مانند اتوماسیون، ریزپردازنده ها و ماشین های خودران کرده اند و از همه مهم تر دیگر از سوی  رهبران ارشد حزب کمونیست تحت فشار قرار نمی گیرد.

بنابراین پربیراه نیست اگر بگوییم که دولت ترامپ، اشتباه نمی کند که با پروژه چین۲۰۲۵  و البته قدرت های تکنولوژیک پکن وارد مقابله شود. رویکرد رو به رشد چین، مزایای ناعادلانه ای را برای شرکت های مختلف این حوزه در ایالات متحده به ارمغان می آورد و می تواند در ادامه روابط تجاری جهانی این کشور نیز موثر باشد.

بخشی از تلاش های دولت چین در حوزه تولید و برای رقابت در این عرصه توسط شرکت های محلی مثل "دونگوانگ منتچ"  که در حوزه فیببرهای نوری و مغناطیسی فعالیت می کنند تضمین می شود، اگرچه برخی از این شرکت های محلی نیز نگرانی هایی در خصوص آینده خود دارند، اما دولت محلی به دنبال راهکارهایی برای حفظ و رونق بخشی به این کسب و کارها است.

از سوی دیگر بخش دوم موفقیت دولت چین را می توان مرهون شبکه رو به رشد کارآفرینان بخش خصوصی، دانشگاهیان و سیاستمداران محلی دانست که به طور فزاینده ای با هم  تعامل و همکاری می کنند تا کارخانجات چین و آینده آن را تعمیر و نوسازی کنند.

در این میان برخی شهرهای پیشرفته تر مثل گوانگجو، شانگهای و پکن وارد مرحله تمام صنعتی و اتوماسیون کامل شده اند.با همه این ها می توان به آینده بدبین بود و گفت ممکن است مدرنیزاسیون  چین در سال ۲۰۲۵ رخ ندهد. در حقیقت، ممکن است حتی تا سال ها پس از ۲۰۲۵ نیز با مشکلاتی رو به رو شود اما نمی توانیم انکار کنیم که چین بالاخره به این مرحله می رسد.

در ادامه مقاله نیویورک تایمز به نقل قولی  از ژانگ گویون، مدیر موسسه هوش مصنوعی رباتیک دونگدوانگ پرداخته شده که می گوید: "اگر پروژه چین ۲۰۲۵ را به مثابه یک ماشین در نظر بگیریم اکنون ساخت موتور این ماشین آغاز شده است و حتی در حال حرکت است.پروژه حرکت شهرهای صنعتی به سمت پیشرفت از سال ۲۰۱۵ آغاز شده است  خوشبختانه سیاست های دولت نیز به ما جهتی مشخص داده است."

شهر هشت میلیون نفری دونگوانگ برای سال های متمادی قطب تولید کفش، اسباب بازی و قطعات الکترونیکی  بوده که اتفاقا بخش عمده آن نیز به ایالات متحده و اروپا صادر می شد. شهری که اکنون به سرعت در حال رباتیک و مدرنیزه شدن است.

روشن نیست که چقدر طول می کشد تا بقیه  نقاط چین مثال دونگوانگ باشد.اما چین برای رسیدن به نقطه شکست ایالات متحده به این دگرگونی شدید نیاز دارد. جالب است بدانید دونگوانگ در شرایطی، این روزها تبدیل به نماد تحول و رشد  تبدیل شده که در سال ۲۰۰۸ اسیر یک بحران مالی شدید شد و ضربه خورد.

اما اکنون بازار کار منطقه پررونق شده و درآمد متوسط ​​کارگران طی دهه گذشته ۴ برابر شده است.شاید علت این افزایش دستمزدها را بتوان کار سنگین در خطوط تولید و مونتاژ دانست که اتفاقا کارهایی خسته کننده نیز هستند. بر همین اساس است که اغلب شرکت های منطقه و دولت قول نوسازی و تجهیز سیستم ها را داده اند.

پیش از اینکه پروژه ۲۰۲۵ چین مطرح شود، کارخانه های منطقه دونگدوانگ سیاست و ابتکار "جایگزین کردن روبات با انسان"را آغاز کردند و برای این پروژه نیز حدود ۳۰ میلیون دلار هزینه صرف شده است.

با توجه به شرایط مذکور چین برای موفقیت در نبرد با ترامپ هیچ چیزی کم ندارد و محله صنعتی مذکور تنها بخشی از تلاش های دولت چین برای پیروزی است. باید دید در نهایت کفه ترازو به سمت کدام یک از ۲ کشور چین و ایالات متحده سنگین تر خواهد شد.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.