آیا کابینه دولت دوازدهم در شرف ترمیم است؟
دولت دوازدهم که خود را به صفت تدبیر و امید مزین کرده است، حالا می رود تا شمع یک سالگی اش را خاموش کند.
سه سال فرصت باقی است تا شعارهایی که از سوی روحانی در انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری مطرح شد، جامه عمل بپوشد.
محمود واعظی ، رییس دفتر رییس جمهور اما از تصمیمات تازه خبر می دهد، تشکیل وزارتخانه های جدید و جوان شدن دولت.وی اولویت رییس جمهور را حل مسائل اقتصادی می داند.
حالا در آستانه یک سالگی دولت و همچنین طرح احتمال ترمیم کابینه از طریق تشکیل وزارتخانه های جدید و جوان آنها مورد بازخوانی قرار گیرد تا مشخص شود در یک سالی که گذشت کدام وزیران توانسته اند در عمل به این اولویت ها نمره قبولی را از آن خود کنند .
رئیس جمهور با اشاره به اینکه دولت دوازدهم، بر اساس برنامه هایی که در دوران انتخابات ریاست جمهوری به مردم ارائه شده است و نیز مبتنی بر برنامه تقدیم شده به مجلس هنگام معرفی وزرا، رسالتی بس سنگین برعهده دارد؛ تاکید داشت که این دولت باید بتواند طی دورۀ فعالیت خود، کشور را از چالش های بزرگ انباشته شده در طول چند دهه گذشته عبور داده و شرایط مساعدی را برای مقطع پایانی فعالیت خود در سال ۱۴۰۰ که مصادف با به پایان رسیدن قرن حاضر است، به‌وجود آورد.
به نظر می رسد ارائه گزارشی از سوی وزارتخانه ها در خصوص عملکرد دستگاه های اجرایی در یک سال گذشته بر اساس اولویت های ابلاغی رییس جمهور بتواند سئوالات متعدد افکار عمومی در این زمینه را پاسخ دهد.
در این مسیر بازخوانی اولویت های عمومی و تخصصی وزارتخانه ها در احکام ابلاغی رییس جمهور ضروری به نظر می‌رسد .
بر اساس احکام صادره، ۸ اولویت عمومی برای همه وزارتخانهها تعریف شده بود که عبارتند از:
۱. ارتقای سلامت نظام اداری، شفافیت مالی، بهبود دسترسی همگانی به اطلاعات، فراهم آوردن فرصت برابر، حفاظت از اموال دولتی و معیار قرار دادن قانون در همه امور.
۲. اعمال شایسته‌سالاری به عنوان تنها معیار انتـخاب همکاران و مدیریت تعارض منافع در تصمیم گیریها، واگذاری‌ها و انتصابات.
۳. ملاک قرار دادن «منشور حقوق شهروندی» در وزارتخانه و دستگاههای تابعه به ویژه در حوزه های مرتبط با حقوق عمومی.
۴. توجه به حفاظت از محیط زیست در برنامه ریزی ها و سیاستگذاریها.
۵. اولویت واگذاری فعالیتها به مردم و فراهم آوردن زمینه مشارکت هرچه بیشتر بخش خصوصی.
۶. توجه به رفع انحصارها و برقرارکردن فضای رقابتی در کنارِ تحت کنترل قراردادن و قاعده مند کردن حوزه‌های انحصاری.
۷. اعمال اولویت ویژه بر استقرار دولت الکترونیک در حوزة تحت مدیریت.
۸. به‌کارگیری هرچه بیشترجوانان، زنان و شهروندانی از اقوام و مذاهب در سطوح مدیریتی و کارشناسی در سطوح مختلف اداری.
اولویتهایی تخصصی وزارتخانههای اقتصادی
ذیل این احکام برای هر وزارتخانه، اولویتهای تخصصی نیز تعریف شده بود. آنچه در جداول زیر میخوانید اولویتهایی است که در پیوست احکام آقایان آذری جهرمی، مسعود کرباسیان،علی ربیعی، محمود حجتی، عباس آخوندی، محمد شریعتمداری، بیژن زنگنه و رضا اردکانیان وزرای کشور، ارتباطات و فناوری اطلاعات، امور اقتصادی و دارایی، تعاون، کار و امور اجتماعی، جهاد کشاورزی، راه و شهرسازی، صنعت، معدن و تجارت، نفت و نیرو آمده است.
|
اولویت های تخصصی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات
|
|
اولویت های تخصصی ۱. ایجاد تحول در اشتغالزایی کسب‌و‌کارهای مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات. ۲. توسعه کمی و کیفی دسترسی به فضای مجازی همراه با ایمن‌سازی و ممانعت از سوءاستفاده‌ها و اقدامات مخرب موازین دینی، اخلاقی، سیاسی و حقوق شهروندی. ۳. افزایش کیفیت ارائه و دسترسی مردم به خدمات شبکه ملی اطلاعات و ارتقای جایگاه ایران در جهان و بین کشورهای منطقه. ۴. مشارکت مؤثر در شکل‌گیری و تقویت دولت الکترونیک. ۵. تنظیم مقررات مناسب و مشوق فعالیت‌های اقتصادی مولد و زمینه‌سازی برای افزایش سهم بخش خصوصی در صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات. ۶. گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات برای خدمت به سایر بخش‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور. ۷. ایجاد خط ارتباطی رزرو برای شرایطی که خطوط اصلی کشور با مشکل مواجه می شوند. ۸. بهبود و توسعه همکاری های بین المللی با شرکت های پیشروی خارجی و الزام شرکت های خارجی فعال در کشور به راه اندازی مراکز نوآوری و تعریف پروژه های تحقیق و توسعه در کشور. |
|
اولویت های تخصصی وزارت امور اقتصادی و دارایی |
|
اولویت های تخصصی ۱. مشارکت مؤثر در اصلاح نظام بانکی و ارتقای کارآمدی بانک‌های دولتی. ۲. رفع موانع جذب سرمایه خارجی با اولویت سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی صادرات محور. ۳. بهبود ملموس در نظام مالیاتی با تاکید بر گسترش پایه و ارتقای عدالت مالیاتی. ۴. جدیت در خصوصی‌سازی با محور قراردادن سیاستهای کلی اصل ۴۴ قانون اساسی و اعمال اصلاحات در انحرافات ایجاد شده در اجرای این سیاستها. ۵. مبارزه با پولشویی و اعمال شفافیت هرچه بیشتر در رعایت ضوابط بین المللی در این زمینه به‌منظور رفع موانع توسعه ارتباطات با نظام بانکی جهانی. ۶. افزایش ارتقای نظام مدیریتی بنگاههای واگذار شده در چارچوب سهام عدالت. ۷. ایجاد بهبود اساسی در نظام حکمرانی شرکتی در شرکتهای دولتی و بنگاههای واگذار شده در چارچوب سهام عدالت. ۸. ارتقای ملموس در شاخص های کسب و کار و بهبود شرایط برای توسعه توانمندی های بخش خصوصی. ۹. ایجاد تحول اساسی نرم‌افزاری در نظام خزانه داری کشور به‌منظور افزایش کارایی و هماهنگی هرچه بیشتر بین خزانه و سازمان برنامه و بودجه کشور. ۱۰. بهبود نظام تنظیم گری در بخش های مختلف اقتصادی بر پایه ارتقاء مشارکت غیردولتی و افزایش رقابت در بازارها و قاعده مند ساختن انحصارات.
|
|
اولویت های تخصصی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی |
|
۱. اجرای سیاستهای فعال بازار کار، مشوق‌های بیمه‌ای، ارتقای مهارت و تمرکز بر قابلیت‌های منطقه‌ای در رسته‌های کسب‌وکار متناسب برای ایجاد اشتغال‌های انبوه و اجرای برنامه‌های اشتغال عمومی به عنوان مهمترین وظیفة وزارتخانه. ۲. اصلاح وضعیت مالی صندوق های بازنشستگی در جهت تقویت خوداتکایی و کاهش اتکا به بودجه عمومی از طریق اعمال اصلاحات ساختاری، تغییر در نظام بنگاهداری و ترکیب سرمایه‌گذاری‌ها و اصلاحات در حکمرانی صندوق ها. ۳. ارتقای شفافیت درآمدها، هزینه‌ها، سرمایه‌گذاری‌ها و سایر فعالیت‌های سازمان تأمین اجتماعی. ۴. توجه به معیشت کارگران و افزایش توانمندی آنها. ۵. ساماندهی بخش تعاون با تأکید بر کاهش ناکارآمدی در بنگاههای تعاونی، ادغام تعاونی‌ها و ایجاد تعاونی‌های فراگیر منطقه‌ای و ملی با تکیه بر اقتصاد و صرفه‌مقیاس و بهره‌گیری از تجارب تعاونی‌های بزرگ و موفق بین‌المللی. ۶. اصلاح عملکرد بیمه‌های درمان در مسیر هدفمند کردن، کاهش هزینه‌ها و نقش‌آفرینی بیمه‌ها در زمینه ارتقای بهداشت و پیشگیری و ممانعت از تحمیل هزینه‌های درمان نامتعارف بر شهروندان. ۷. اجرای الگوی ارائه‌شده در برنامه و خط‌مشی دولت دوازدهم برای رفع فقر مطلق و کاهش آسیب‌های اجتماعی. ۸. اجرای نظام تأمین اجتماعی چندلایه. ۹. توجه ویژه در ارائه خدمات به معلولین و کودکان بی سرپرست یا بدسرپرست. ۱۰. واگذاری بنگاههای اقتصادی به بخش خصوصی. |
|
اولویت های تخصصی وزارت جهاد کشاورزی |
|
۱. توجه جدی به محدودیت منابع آب و صرفه‌جویی در آب مصرفی کشاورزی، افزایش بهره‌وری آب در تولید محصولات و همکاری با وزارت نیرو در تعادل‌بخشی به سفره‌های آب زیرزمینی. ۲. توجه به تقویت کشت گلخانه‌ای در تولید محصولات کشاورزی. ۳. کاهش قابل توجه آثار بودجه‌ای ایفای نقش دولت در تضمین خرید محصولات کشاورزی. ۴. محور قرار دادن تأمین امنیت غذایی و سلامت تغذیه در سیاستگذاریهای بخش. ۵. ایجاد تغییرات اساسی در سازوکار مبادله محصولات بخش به منظور به‌حداقل رساندن واسطه‌گری غیرضرور و بهره‌مندی هرچه بیشتر کشاورزان. ۶. به‌حداقل رساندن رشد مصرف انرژی در بخش کشاورزی با افزایش بهره‌وری انرژی. ۷. پیاده‌سازی الگوی مناسب کشت و هدایت نمودن حمایتها از تولیدکنندگان به رعایت این الگو. ۸. تولید پایدار محصولات راهبردی، افزایش تولید در واحد سطح و تولید محصولات سالم. ۹. اقتصادی نمودن اندازه واحدهای تولیدی کشاورزی از طریق افزایش حاشیه سود کشاورزان، ساماندهی نهاده‌ها و تنظیم بازار کالاهای کشاورزی و گسترش زنجیره ارزش در بخش. ۱۰. حفاظت از جنگلها، مراتع، خاک و اراضی کشاورزی و اقدام مؤثر برای مقابله با بیابان‌گستری و پدیده گرد و غبار. ۱۱. پایدارسازی کشاورزی ایران بر مبنای ظرفیت‌های واقعی آب و خاک، کمک به بهبود مدیریت منابع آبی، ممانعت از فرسایش خاک و تحقق اهداف محیط‌زیستی دولت. ۱۲. کاستن از مصرف کود و سموم شیمیایی در کشاورزی به‌منظور ارتقای سلامت عمومی و کاستن از هزینه‌های فزاینده بخش بهداشت و درمان. ۱۳. امکان‌سنجی و توسعه کشت فراسرزمینی. ۱۴. تشویق به تولید محصولات ارگانیک. ۱۵. هماهنگی های لازم با وزارت صنعت، معدن و تجارت برای تأمین مواد غذایی مورد نیاز در بازار و توجه ویژه به معیشت و کاهش فشار تورم بر مردم.
|
|
اولویت های تخصصی وزارت راه و شهرسازی |
|
حمل و نقل: ۱. ایجاد تحول در سرمایه گذاری در صنعت حمل‌و‌نقل ریلی. ۲. تحقق برونگرایی در حوزه حمل‌و‌نقل با بهره گیری از موقعیت ممتاز جغرافیایی کشور و اتصال به کشورهای همجوار. ۳. توجه به برقی کردن راه‌آهن. ۴. جلب مشارکت بخش خصوصی و جذب سرمایه‌گذاری خارجی در تأمین زیرساخت‌های حمل‌و‌نقل. ۵. ادامة نوسازی ناوگان هوائی. ۶. تشویق به سرمایه گذاری بخش خصوصی و خارجی در توسعة آزادراهها و بزرگراهها. ۷. توسعه کریدورهای تجاری و ترانزیت کشور با محوریت حمل‌و‌نقل ریلی و هوایی. ۸. جلب مشارکت بخش خصوصی و جذب سرمایه‌گذاری خارجی در تأمین زیرساخت‌های حمل‌و‌نقل و توسعه ناوگان با تاکید بر حمل‌و‌نقل ترکیبی. ۹. توسعه بنادر به‌منظور تقویت توان تجاری کشور. مسکن: ۱۰. برنامه‌ریزی مؤثر برای ایجاد تحرک در بخش مسکن. ۱۱. ایجاد تحول برای توسعه سرمایه گذاری در بافت های فرسوده به‌عنوان مهمترین اولویت بخش مسکن. ۱۲. سیاستگذاری مناسب برای تقویت سرمایه گذاری به‌منظور تسهیل برخورداری مسکن اولی¬ها و زوجهای جوان. ۱۳. تلاش برای تحقق رشد بالاتر سرمایه گذاری در مسکن روستایی. ۱۴. طراحی سازوکارهای پایدار برای تأمین مالی سرمایه گذاری در بخش مسکن. |
|
اولویت های تخصصی وزارت صنعت، معدن و تجارت |
|
۱. برنامه‌ریزی برای توسعه اشتغال مولد در بخش‌های تولیدی و خدماتی. ۲. توانمندسازی بخش خصوصی و ارتقاء فضای رقابتی و امنیت سرمایه‌گذاری در محیط کسب و کار. ۳. همکاری در اصلاح و اجرای قوانین و مقررات مرتبط با جلب و تشویق سرمایه‌گذاری خارجی. ۴. کاهش انحصارات در بخش خصوصی و عمومی و تنظیم مقررات در موارد غیررقابتی. ۵. حمایت از تولید داخلی به صورت هدفمند و زماندار. ۶. مقررات زدایی به منظور تسهیل شروع و فعالیت کسب و‌کارهای خصوصی. ۷. اجرای استراتژی صنعتی مبتنی بر مشارکت صادرات‌محور در زنجیرۀ تولید جهانی. ۸. مشارکت مؤثر در برنامه های صرفه جویی در مصرف انرژی. ۹. تنظیم قاعده مند و پیش بینی‌پذیر بازار محصولات اساسی. ۱۰. توانمندسازی شرکتهای تجاری. ۱۱. دگرگونی اساسی در نظام خرده‌فروشی و واسطه‌گری با بهره گیری از فعالیت های دانش‌بنیان. ۱۲. ارتقای بنگاههای خرد به کوچک و توسعة بنگاههای کوچک و متوسط. ۱۳. تلاش برای تحقق رشد بیش از ۱۵ درصد در صادرات غیرنفتی طی سالهای دولت دوازدهم. ۱۴. توسعه تجارت و انعقاد پیمانها و قراردادهای دو یا چند جانبه برای دسترسی به بازارهای صادراتی. ۱۵. ارتقای سهم و نقش فعالیت های معدنی در تولید ناخالص داخلی. ۱۶. توسعه فناوری و نوآوری در سطح بنگاه های اقتصادی و افزایش رقابت پذیری از طریق ارتقاء همکاری های بین المللی میان شرکت های داخلی با شرکت های پیشروی خارجی. ۱۷. تشویق و توسعه ورود شرکت های داخلی در زنجیره تأمین شرکت های خارجی بزرگ فعال در ایران. ۱۸. هماهنگی لازم با وزارت جهاد کشاورزی برای تأمین مواد غذایی مورد نیاز جامعه و در نظر گرفتن اولویت منافع مردم و کاهش فشار به مردم.
|
|
اولویت های تخصصی وزارت نفت |
|
۱. ایجاد تحول در بخش بالادستی نفت از طریق توسعه سرمایه‌گذاری به‌ویژه سرمایه گذاری خارجی به‌منظور توسعه میادین نفت همراه با افزایش ضریب بازیافت از طریق بکارگیری فناوریهای نوین. ۲. اقدامات لازم برای بهره برداری کامل از تمام میادین مشترک نفت و گاز کشور. ۳. تحول در بخش پایین‌دستی گاز و نیل به ارزش‌افزوده و مشارکت حداکثری بخش خصوصی. ۴. جلب مشارکت بخش خصوصی و سرمایه‌گذار خارجی در پتروشیمی‌ها. ۵. نوسازی صنعت نفت و گاز و بازطراحی ساختار حاکمیتی و شرکتی بر پایه اقتضائات و روندهای جهانی با هدف افزایش بازده صنعت در چارچوب سیاستهای کلی اصل ۴۴ قانون اساسی. ۶. مشارکت در برنامه های مهار رشد مصرف گاز از طریق افزایش بهره‌وری با هدف تقویتِ نقش ایران در بازار جهانی گاز. ۷. همکاری و هماهنگی با صنعت برق به منظور استفاده هرچه کاراتر از منابع در زنجیرۀ ارزش تولید انرژی کشور. ۸. مشارکت مؤثر در تهیه برنامه کنترل و بهینه‌سازی رشد مصرف حامل های انرژی به‌منظور صیانت از سرمایه های کشور و جلوگیری از هدررفت منابع و تخریب محیط زیست. ۹. جلوگیری از سوزاندن گازهای همراه نفت در مشعل ها. ۱۰. فعال شدن بندر جاسک برای صادرات نفت. ۱۱. تلاش برای ایفای نقش در بازار جهانی LNG.
|
|
اولویت های تخصصی وزارت نیرو |
|
۱. تدوین و ازائه گزارش ملی آب مبتنی بر داده های قابل اعتماد، علل پیدایش وضعیت فعلی منابع آب کشور ، چشم انداز آینده و راهکارهای تعدیل مشکلات و حرکت های اصلاحی را مشخص سازد. ۲. نهایی کردن تدوین و تصویب قانون جامع آب کشور با مشارکت همه ذینفعان. ۳. گذر از مدیریت تامین و عرضه به مدیریت توامان عرضه و تقاضا در هر دو بخش آب و انرژی. ۴. اصلاح نظام تامین مالی برنامه ها و طرح های بخش آب با اولویت دادن به اجرای طرح های مدیریت تقاضا، ارتقای بهره وری آب موجود و کاهش میزان مصرف آب تا سطح 60 درصد آب های تجدید پذیر کشور. ۵. اصلاحات ساختاری در مدیریت حوزه های آبریز به منزله واحد اصلی مدیریت یکپارچه منابع آب. ۶. تجهیز شبکه تولید، جمع اوری و پردازی آمار و اطلاعات پایه منابع و مصارف آب به عنوان پیش نیاز برنامه های ضروری و آموزش نیروی انسانی مناسب برای بهره برداری از این شبکه. ۷. به اشتراک گذاشتن داده های پایه منابع آب به نحوی که همه ذینفعان بخش آب به داده های یکسان، معتبر، کافی و تقویت کننده ظرفیت های برنامه ریزی دسترسی داشته باشند. ۸ . تخصیص حقابه محیط زیستی رودخانه ها، تالاب ها و دریاچه ها. ۹. اجرای طرح تعادل بخشی به منظور پایدار سازی منابع آب زیرزمینی . ۱۰. اعمال عملکرد شورای عالی به نحوی که در چایگاه هماهنگ کننده فرابخشی نقش موثر در کاهش مصرف و پایدارسازی منابع آب ایفا کند. ۱۱. تنظیم برنامه ملی و هماهنگی برابخشی برای کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی . ۱۲. زمینه سازی و اجرای طرح های بازچرخانی آب و استفاده از فاضلاب در کشور . ۱۳. بازنگری در سازه های در حال طراجی و ساخت هر دو بخش آب و انرژی ، برمبنای تغییرات اقلیمی ، داده های معتبر، توجیه اقتصادی و ارزیابی آثار محیط زیستی آنها. ۱۴. محدود کردن مصارف آب در بخش های مختلف به توان اکولوژیک حوزه های آبریز. ۱۵. توسعه مدیریت منابع آب و انرژی مبتنی بر دانش های میان رشته ای و گذار از نگاه صرفا بروکراتیک و فنی به مدیریت این دو منبع حیاتی. ۱۶. طراحی و اجرای نظام های بهره برداری منابع آب مبتنی بر مشارکت موثر ذینفعان - بالاخص بخش کشاورزی به منظور تضمین مدیریت مشارکتی معطوف به کاهش مصرف آب و پایدارسازی منابع آب . ۱۷. تضمین اثربخش ملاحظات محیط زیستی و اجتماعی در کلیه پروژه های آب و انرژی ۱۸. هماهنگی لازم با وزارت جهاد کشاورزی برای اثربخش ساختن فناوری های نوین آبیاری در کاهش مصرف آب و نه صرفا ارتقای بهره وری آب و توسعه کشت. ۱۹. تقویت دیپلماسی آب با کشورهای همسایه در حوزه های آبریز مشترک و تامین حقابه های کشور با همکاری وزارت امور خارجه. ۲۰. برنامه ریزی و طراحی برای استفاده از ظرفیت آب مجازی با ملاحظه امنیت غذایی و تعامل با دستگاه های ذیربط در این زمینه. ۲۱. توسعه انرژی های نوین خورشیدی، بادی ، زمین گرمایی توام با تضمین پایداری تامین مالی و توسعه آن ها. ۲۲. بهینه سازی مصرف انرژی از سطح نیروگاه ها تا محل مصرف در همه انواع مشترکین. ۲۳. کاهش آلایندگی نیروگاه ها و تطابق با اهداف زیست محیطی. ۲۴. پایدار سازی مالی بخش انرژی و فراهم شدن زمینه های رونق در اقتصاد انرژی. ۲۵. اعمال اصلاحات لازم در ساختار سازمانی وزارت نیروبرای متناسب سازی با ماموریت های آن در شرایط خاص منابع آب و انرژی، تغییر اقلیم و الزامات دانش، فناوری و رویکردهای مدیریتی جدید در صنعت آب و انرژی. |
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر