بر این اساس، وب‌سایت‌های خبری لس‌آنجلس تایمز، شیکاگو تریبون، «نیویورک دیلی نیوز» برای کاربران اروپایی از دسترس خارج‌شده و روی صفحه اول آن‌ها توضیح جدیدی قرار داده‌شده است.

مثلاً دیلی نیوز نوشته است: ما مشغول تهیه نسخه دیجیتالی توصیه‌شده برای بازار اتحادیه اروپایی هستیم.

اما سایت‌هایی مانند «یو اس ای تودی» و NPR متنی را هنگام باز شدن صفحه اول به کاربر اروپایی نشان داده و از آن‌ها می‌خواهند تا قواعد بازدید از سایت را درزمینهٔ ردیابی دیتای بازدیدکننده تائید کنند و یا مثلاً نسخه متنی سایت را بازکرده و ببینند. یو اس ای تودی نیز سایتی را برای کاربر اروپایی تهیه‌کرده که کمتر دیتای کاربر را ردیابی می‌کند.

البته داستان بازشدن یا نشدن سایت‌های بزرگ در اروپا با اجرای قانون GDPR مربوط به سایت‌های خبری نبوده و سایر سایت‌های مهم ازجمله history.com نیز از دسترس کاربران اروپایی خارج‌شده است.

به نظر برخی از سایت‌ها به‌جای تطابق محتوای خود با قانون GDPR، ترجیح داده‌اند تا خود را در اروپا از کار بیندازند.

در قانون GDPR آمده است اگر سایتی منطبق با «مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی» جلو نرفته و دیتای کاربران اروپایی را ردیابی کند، معادل ۴ درصد از درآمد کل خود را باید به‌عنوان جریمه بپردازد.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.