واشنگتن پست در مطلبی به قلم پاول والدمن نوشت: رئیس جمهور دونالد ترامپ در اظهاراتی بیان کرد که آمریکا از توافق هسته ای موسوم به برجام خارج می شود و تحریم های شدیدی علیه ایران اعمال می کند. ( توافقی که در سال ۲۰۱۵ توسط آمریکا، چین، روسیه، بریتانیا، فرانسه، آلمان و اتحادیه اروپا برای محدود کردن برنامه هسته ای منعقد شد.)

 در ادامه این مطلب می خوانیم: تصمیم دونالد ترامپ عمیقا ناآگاهانه، غیرمنطقی و مغایر با منافع ایالات متحده آمریکا است. این تصمیم بیشتر مبتنی بر دلائل شخصی و فاقد برنامه ای برای آینده است. دونالد ترامپ در اظهارات خود مبنی بر تحمیل مجدد تحریم ها و در نهایت ترک توافق هسته ای ایران گفت: «اگر اجازه دهیم این توافق پابرجا بماند به زودی منطقه خاورمیانه با مسابقه تسلیحاتی روبرو خواهد شد.»

نویسنده بر این تاکید دارد که گویا ما با خروج از برجام می توانیم ایران را برای همیشه از دستیابی به سلاح هسته ای دور نگه داریم در حالی که دقیقا این مخالف آن چیزی است که اکنون در حال رخ دادن است. در برجام ایران بر اساس سیستم بازرسی جامع، فعالیت های آن تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دارد. آژانس بین المللی انرژی اتمی بارها اعلام کرده که ایران به تعهدات خود در توافق هسته ای پای بند بوده است.

نویسنده بر این تاکید کرد که دونالد ترامپ امید واقعی خود را زمانی آشکار کرد که گفت: «ما نمی توانیم تحت ساختار پوسیده این توافق جلوی دستیابی ایران به بمب هسته ای را بگیریم». اما با فروپاشی برجام، بازرسان آژانس مجبور به ترک ایران خواهند شد و این کشور آزادی بیشتری برای تعقیب سلاح هسته ای پیدا می کند که این دقیقا در تضاد با ادعای ترامپ است که درصدد جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای است.

در حال حاضر این ممکن است که ایران درصدد ساخت سلاح هسته ای نباشد اما آن ها با بازرسی های انجام شده نمی توانند این کار را انجام دهند ولی بدون بازرسی حتما آن ها می توانند به این هدف دست پیدا کنند. پرسش این است که اگر هدف ما واقعا ممانعت ایران از دستیابی به سلاح هسته ای است چگونه خروج از توافق می تواند به تحصیل این هدف کمک کند؟

اکنون دونالد ترامپ فکر می کند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ وی در زمان های مختلف بر این تاکید کرده بود که در آینده نزدیک شاهد یک توافق بهتر هستیم. به این معنا که در آن ایران هر چیزی که می خواهیم را به ما می دهد و ما هیچ چیز به آن ها نمی دهیم. بنابراین امروز وی در اظهاراتش بر این تاکید کرد که ایرانی ها خواهان ایجاد یک توافق جدید و پایدار هستند. اما در واقع هیچ کسی بر این عقیده نیست که ایران خوهان مذاکره برای ایجاد یک توافق نامه جدید برای راضی کردن ترامپ ، بریتانیا، فرانسه، روسیه، چین، آلمان و اتحادیه اروپا باشد.

بنابراین خروج ما از توافق مبتنی بر چه چیزی است؟ آیا دونالد ترامپ دارای ایده ای است؟ یک نفر این نقش را ایفا می کند آن هم جان بولتون مشاور امنیت ملی است. اکنون که حامیان برجام مانند مک مستر و رکس تیلرسون برکنار شده اند وی می تواند برنامه های خود علیه ایران را پیش ببرد. وی در مارس ۲۰۱۵م. در یادداشتی در نیویورک تایمز تحت عنوان « توقف بمب ایران، بمب ایران» استدلال کرد: « حقیقتا تنها آنچه که لازم است علیه ایران انجام شود اقدام نظامی همانند حمله اسرائیل به راکتور اسیراک در عراق ( ۱۹۸۱) و تخریب راکتور سوریه در سال ۲۰۰۷ ( که توسط کره شمالی ساخته شده بود) است. اکنون زمان به شدت کوتاه است اما یک حمله می تواند هنوز همراه با موفقیت باشد. اگر چنین حمله ای صورت بگیرد برنامه هسته ای ایران ۳ تا ۵ سال عقب می افتد.»

این در حالی است که دونالد ترامپ خروج توافق هسته ای را به محدودیت های هسته ای ۱۰ ساله توجیه کرد. به این ترتیب نیاز است که ما چند سوال را مطرح کنیم: پس از خروج آمریکا از برجام چه اتفاقی ممکن است رخ دهد؟ آیا این اقدام منتهی به یک ایرانی می شود که هیچ برنامه ای هسته ای ندارد؟ آیا راهی وجود دارد که به غیر از ایجاد بهانه برای راه اندازی حمله نظامی به این کشور یا تلاش برای سرنگونی، اطمینان خاطر پیدا کنیم؟ استراتژی اینجا دقیقا چیست؟ اگر کسی می داند خیلی دوست داریم بشنویم.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.