خرم در پاسخ به این سوال که آیا حملات اخیر برخی منتقدان دولت به وزیر خارجه کشورمان به «نزدیک شدن به زمان اعلام نظر ترامپ درباره برجام» ارتباط دارد؟، گفت: قطعا ارتباط دارد. این حملات از چند بعد صورت می گیرد؛ از یک طرف خودپسندی هایی داریم که اگر کسی گامی بردارد و به یک پیروزی برسد آن را برنمی تابیم و فکر می کنیم اگر مثلا ما انجام داده بودیم عالی بود اما اگر دیگری انجام دهد خوب نیست. این صفت فردی با امور جناحی ترکیب شده و پررنگ تر دیده می شود.

او ادامه داد: دلیل دیگر، دلیل جناحی است؛ برخی فکر می کنند نکند این موضوع به نفع دکتر روحانی یا دکتر ظریف یا اصلاح طلبان شود. موضوع دیگر هم این است که از زمان برجام، یک عده و جناح در کشور ساز مخالف می زد و سعی می کرد دستاوردهای دکتر ظریف و دکتر روحانی را یک کار بی ربط و کاری که انتهایی ندارد جلوه دهند.

خرم افزود: این تقابل به ضرر کشور تمام شد و در دو سالی که در دوره اوباما می توانستیم از مواهب برجام استفاده کنیم این کار را نکردیم. آن زمان فکر می کردیم دنیا همیشه همین طور خواهد بود اما به جایی رسید که کسی مانند ترامپ به جای اوباما آمد و همه آن موضوعات را زیر سوال برد.

[انسان از حملات یک جناح به ظریف متحیر می‌ماند؛ با این کار رستگار نمی‌شوید / فکر می‌کنند در میدان دیپلماسی باید لباس‌مان را بکنیم و وارد گود شویم / باید از توانایی‌های ظریف استفاده کنیم نه اینکه هر روز یک داستان و مقاله علیه او بنویسیم / حتی اگر عرصه تنگ شود، باز هم دیپلماسی باید در نوک پیکان ما باشد]

این تحلیلگر مسایل بین المللی گفت: عده ای به صورت فردی یا جناحی فکر می کنند از لغو تحریم ها ضرر کرده اند. عده ای هم تصور می کنند نشستن با آمریکا و مذاکره کردن، خیلی قبیح است و باید سر میز مذاکره خشن برخورد می کردند.

او ادامه داد: وجه دیگر این حملات مربوط به زمان حاضر است. برخی تصور می کنند اگر ترامپ از برجام خارج شد ما باید کابینه خود را عوض کرده و یک کابینه نظامی تشکیل دهیم. برخوردها را خشن کنیم و به جای دیپلماسی هم زور مشت و بازو را نشان دهیم؛ در حالی که در هر حال این دیپلماسی است که می تواند راهگشا باشد.

خرم با ذکر مثالی از توانایی دیپلماسی گفت: در قضیه قطعنامه ۵۹۸، ما در طول هشت سال هر کاری کردیم نتوانستیم متجاوز بودن عراق یا تعیین خسارات جنگ را به شورای امنیت و جامعه جهانی بقبولانیم. اما با اتمام جنگ، از راه دیپلماسی هر دو هدف را به دست آوردیم. در سال ۹۲، هم که فروش نفت ما به صفر نزدیک می شد، این دیپلماسی بود که مشکل را حل کرد.

او ادامه داد: حتی اگر فرض کنیم عرصه تنگ شود، باز هم دیپلماسی باید در نوک پیکان ما باشد، و هر گونه زور بازوی نظامی باید پشت سر دیپلماسی باشد. در کشور برخی اشتباه کرده و فکر می کنند باید خیلی زود پیراهن را بکنیم و وارد گود شویم. در حالی که شما با دیپلماسی می توانید از تحریم، تهدید، درگیری و حمله نظام جلوگیری کنید.

خرم گفت: موقعی که ظریف با ۶ طرف نشست و برخاست کرد، آنها از جمله آمریکا، با احترام در کنار پرچم ایران، اعلام آمادگی و همبستگی کردند. یعنی ما می توانیم حیثیت، پرستیژو آبروی کشور را از طریق دیپلماسی حفظ کنیم ولی اگر این راه بسته شود مخالفان فرصت پیدا کرده و وارد این کارزار می شوند.

او در بخش دیگری از اظهاراتش گفت: برخی فکر می کنند حالا که ترامپ ممکن است از برجام خارج شود باید در کشور شرایط ویژه اعلام کنیم و چنین و چنان کنیم. در حالی که آنها هم همین را می خواهند که ما طبل جنگ به دست بگیریم.

خرم گفت: آدم متحیر می ماند که برخی می گویند حال که ترامپ قصد خروج از برجام را دارد از فرصت استفاده کرده و دکتر ظریف و دکتر روحانی را بکوبیم. اگر روحانی ظریف را بزنیم، در واقع به کل مملکت حمله کرده ایم. این موضوعی نیست که فکر کنیم با آن رستگار می شویم.

او ادامه داد: ما اگر وزیر خارجه ای که در حال کار کردن است، از میدان به در کنیم یا رییس جمهوری را که این اعتبار را داشته که برجام را آورده و قطعنامه های لازم الاجرای شورای امنیت را لغو کند طوری که ترامپ هم قادر نیست آنها را برگرداند، بزنیم، چه سودی می کنیم؟ اگر این کارها انجام شده دستاوردش برای کل کشور است؛ ۵۰ یا صد سال دیگر اسم اشخاص را نمی آورد ولی اگر کشور در مهلکه بیفتد و صدمات اساسی از نظر امنیت ملی وو منافع بخورد، آنگاه می گویند در دوره فلان، این اتفاق افتاد.

این دیپلمات سابق کشورمان افزود: باید از توانایی های دکتر ظریف برای حل مشکلات کشور در خارج استفاده کنیم نه اینکه او را بکوبیم و هر روز یک داستان و مقاله علیه او بنویسیم. باید همه یک بدن باشیم، اگر دشمن بتواند بدنن ما را تکه تکه کند، خود به خود از دست می رویم و حتی نیازی به ضربه دشمن هم نیست.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.