آیا در امریکا، کانادا، هند، ژاپن یا هرکشور دیگری گفت‌وگوی ملی وجود دارد؟ قطعا خیر. جریانات سیاسی مختلف دارای دیدگاه و تفکراتی هستند که برای پیشبرد اهداف خود از هیچ تلاشی مضایقه نمی‌کنند.

ممکن است بحرانی به وجود بیاید که نیازمند کمک همگانی باشد اما اینکه گفته شود عده‌ای از بزرگان دو جریان پیش قدم شوند تا این فضا شکل بگیرد چه مقدار درست است؟ آیا این راهبرد به بدنه منتقل می‌شود؟ پاسخ من منفی است.

نکته بعدی آن است که اصولگرایان در قدرت چرا باید گفت‌وگو کنند؟ آیا اصلا این جریان اعتقادی به گفت‌وگو با رقیب سیاسی خود دارد؟ آنها معتقدند دولت عملکرد خوبی نداشته اما حاضر به پذیرش انتقاد درباره دوستان خود نیستند. اصولگرایان معتقدند همه مشکلات گردن دولت است. درواقع جریان اصولگرایی تنها یک مشکل را حاضر به پذیرش است و آن دولت است.

این جریان حاضر به عدول از سیاست‌های خود نیست بنابر این موضوع گفت‌وگوی ملی خواه یا ناخواه از دستور خارج می‌شود. اول باید مشخص شود موضوعات گفت‌وگوی ملی چیست تا شاید بعد بتوان درباره آن صحبت کرد. آن بخشی که قدرت را در دست دارد اصلا حاضر نیستند از موضع خود عدول کنند و در واقع نیازی هم به این کار نمی‌بینند.

 

 

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.