ناگفته هایی ازجلسه استعفای نجفی ازشهرداری تهران
در این یادداشت امده است؛
دیروز درجلسه بررسی استعفای دکتر نجفی در صحن شورای اسلامی شهرتهران حضور داشتم.حرفهای شهردار و اعضای موافق ومخالف شورا را هم شنیدم .دکتر نجفی با محور قرار دادن بیماری جدید خود اصرار به رفتن داشت و حتی گفت دکتر معالج وی گفته حتی پس از معالجه نیاز به دوره ای طولانی برای استراحت دارد و درمقابل اعضای شورا با تکیه بر دستاوردهای دوره کوتاه مدیریت نجفی و کارآمدی وی درطول هفت ماه گذشته اصرار به رد استعفایش،داشتند و از او می خواستند مدتی به درمان خود برسد و بعدازرفع مشکل به سرکار برگردد.در جلسه دیروزحتی دونفری که بعنوان موفق استعفا سخن گفتند مضمون حرفهایشان تفاوتی با مخالفین استعفا نداشت و لابد از سر دلسوزی و رعایت جنبه عاطفی نسبت به نجفی بود که این کار سخت را پذیرا شده بودند.در نهایت همانگونه که توقع می رفت شورا با هفده رای مخالفت خود را با استعفای دکترنجفی اعلام کرد.موقع رای گیری به اتفاق شهردار و معاونین صحن شورا را ترک کردیم و در نشستی خصوصی با نجفی به بررسی چرایی و چگونگی مواجهه با این رای شورا و باید و نبایدهای ادامه کار در صورت حضور یا عدم حضور دکتر نجفی در شهرداری بودیم.
معاونین که بعضا می گفتند بخاطر ایشان این کار سخت را پذیرفته و به شهرداری امده اند تقریبا مثل اعضای شورا همه متفق القول بودند که نجفی باید بماند.نکته مهم اینکه نجفی با عبارات مختصری که معلوم بود دارد از اعلام صریح مخالفتش بر ماندن طفره می رود گفت ببینیم چه می شود!.
پریروز هم که حدود یک ساعت در بازگشت از افتتاح طرحهای منطقه هشت با دکتر نجفی صحبت کردم بنظرم رسید که باتوجه به ملاحظات فردی که دارد باید به ایشان کمک کرد به سلامتش برسد وجنبه انسانی قضیه مهمتر از سایر ابعاد مساله است.همانگونه که خود نجفی به شورا گفت درمیان معاونین و.. کسانی هستندکه می توانند این راه پرخطر را پس از او ادامه دهند.حرف درستی است.اگر چه در کشور قحطی مردان نداریم اما واقع امر هم این است که برای شهرداری دیگر مدیری در قد و قواره نجفی نداریم هر چند هر کس بیاید،دیگر، برای شورا و شهرداری ،نجفی نمی شود.
کسی که از ماههای آغازین انقلاب در سال ۱۳۵۸ خدماتش با شهید چمران گره خورد و بعد به شهید رجایی و موسوی و هاشمی و خاتمی و درنهایت به روحانی رسید.درصحبتهای دیروز نجفی درشورا دو نکته مهمتر جلوه کرد.یکی ایتکه گفت از من بهتر برادران وخواهرانی هستند که این مسولیت را بعهده بگیرند که نیم نگاهی به مساله شهردار شدن احتمالی خانم ها داشت و دیگراینکه برای بار دوم در کنار عامل بیماری به عوامل مشدده یا تشدید و تسریع کننده کناره گیری خود اشارت پنهانی نمود و البته برای اینکه رقیب احساس پیروزی نکند این عوامل را مهم ندانست!
دیروز درحلسه شورای معاونین با شهردار به عنوان نفر آخر صحبت کردم و گفتم من در طول این چند دهه در جلسات تلخی حضورداشته ام اما اقرار می کنم این جلسه یکی از تلخ ترین آنها بود.یکفیه الاشاره! به قول خواجه رند ما:یک نکته از ین معنی گفتیم و همین باشد!نکته جالب جلسه دیروز این بود که هرچه بنده خدا دکتر نجفی گفت بیمار است وحتی از پزشکش،نقل قول کرد و به پیشنهاد من که در یادداشتی به او دادم حین صحبتش گفت در اردیبهشت آماده عمل می،شود به گوش،شورا نرفت که نرفت.نجفی که من می بینم به رغم احترام به رای شورا قطعا کنار خواهد کشید و چقدر حیف شد که نتوانست تا پایان با اختاپوس فساد بجنگد و بعبارتی نگذاشتند.بسیاری از جمله من بر این اعتقادند که نجفی شاید در آخرین برگ مسولیت پذیری اش در چهار دهه سرافراز از شهرداری می رود. وی بجای هفت ماه اگر هفت سال هم می ماند با طیب خاطر می شد مطمئن بود که جای افراد نزدیک او در زندان نبود
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر