نشریه نیویورک تایمز در مقاله ای می نویسد ؛ برنامه های هسته ای ایران و کره شمالی، کاملا متفاوت هستند اما اغلب در ذات و ماهیت خود با رویکردی مشابه مورد بحث قرار می گیرند.

به گزارش «انتخاب»؛ دیوید سنگر نویسنده مقاله در ادامه آورده است: در حال حاضر رئیس جمهور ایالات متحده،  از یک سو به سبب چگونگی انجام تعهدات خود در قبال توافق نامه هسته ای ایران که در سال ۲۰۱۵ منعقد شده ، تحت فشار زیادی قرار دارد . از سوی دیگر موضوع تقابل وی با پیونگ یانگ و چگونگی برخوردش با رهبر کره شمالی موقعیت را بسیار پیچیده کرده است .

سال ها، بود که ایرانیان شاهد  فعالیت های اتمی کره شمالی برای ساخت  زرادخانه  ها بودند . ایرانیان می دیدند که غرب برای متوقف کردن کره شمالی تمایلی به ریسک و ایجاد خطر ندارد . اما اخیرا کره شمالی امتیازی که ایران در ازای اعمال محدودیت بر برنامه هسته ای خود بدست آورده را مورد توجه قرار داده است . در این میان بسیار مهم است که آیا مزایای اقتصادی وعده داده شده برای توافق هسته ای  ارزش از دست دادن قابلیت های هسته ای را برای کره شمالی دارد یا خیر.

در ماه مه، حساسیت های کره شمالی نیز به طور ویژه  افزایش خواهد یافت ، چرا که این ماه مصادف است با زمانی که دونالد ترامپ  باید در مورد سرنوشت برجام تصمیم بگیرد.  دقیقا در همان تاریخ دونالد ترامپ باید به مصاف همتای خود در کره شمالی برود . مذاکره چهره به چهره با کیم جونگ اون در شرایطی رخ خواهد داد که ترامپ نسبت به توانایی خود برای متقاعد ساختن کره شمالی برای خلع سلاح هسته ای اطمینان دارد.

رابرت اس لیتواک ،  مدیر مطالعات امنیتی بین الملل در مرکز وودرو ویلسون می گوید :ترامپ همان فردی است که در جدیدترین موضع گیری خود، معامله هسته ای با ایران را بدترین معامله در  تاریخ تلقی کرده است . اکنون او باید نشان دهد که  می تواند  در پرونده ای به شدت سخت تر از پرونده ایران بهتر از دولت قبلی عمل کند یا نه.

مایک پمپئو رئیس سیا در خصوص ماکرات پیش رو بین کره شمالی و ایالات متحده گفت : با توجه به انتقاداتی که ترامپ از نحوه عملکرد دولت اوباما در جریان مذاکرات با ایران دارد، بنابراین ترامپ باید بسیار قوی تر با کیم مذاکره کند. وی افزود ؛ من معتقدم قدرت ترامپ برای مذاکره بیش از اوباما است .

اما در این جا یک موضوع بحث برانگیز مطرح می شود، کیم تصمیم گرفته برای نخستین بار وارد گفتگو شود، تصمیمی که حتی مقامات غربی را هم شگفت زده کرده است . اما اگر ترامپ تصمیم بر لغو توافق ایران بگیرد ، چه دلیلی وجود خواهد داشت که رهبر کره شمالی در مذاکرات با آمریکا حاضر شود و یا اساسا به چنین رئیس جمهوری اعتماد کند و نگران تکرار رفتاری مشابه با ایران، با خود نباشد ؟!

ترامپ باید طبق قانون، تا ۱۲ ماه مه تصمیم بگیرد که آیا به تهدید برای خروج از معامله ایران پایبند است  یا خیر. مقامات آمریکایی گفته اند که ترامپ ممکن است عقب نشینی کند، البته درصورتیکه اروپا موافقت کند تا به صورت یکجانبه محدودیت هایی علیه برنامه موشکی تهران آغاز و پروسه ای برای ایجاد محدودیت دائمی برای ایران در جهت ساختن مواد هسته ای، شروع کند.

با این وجود، بریتانیا و فرانسه  با بی اعتنایی نسبت به خواسته های آمریکا در حال ادامه مسیرند، گرچه نسبت به خواسته های یک جانبه  آمریکا که می تواند منجر به انزوای ایران شود ابراز نگرانی کرده اند .مقامات آلمانی نیز  در حال مذاکره هستند و گفته اند که تمدید مدت برجام نیازمند مذاکراتی جدید و امتیازات متفاوت است.

با این حال اگر ترامپ توافق  را تایید مجدد کند ( بر اساس خواسته بسیاری از مشاوران که بی سر و صدا خواستار انجام  این موضوع هستند)او با چالش دیگری مواجه خواهد شد.

وی در شرایطی باید با سران کره شمالی مذاکره کند که کاری به مراتب سخت تر از گفتگو با مقامات ایرانی را در پیش خواهد داشت . کافی است به این نکته دقت کنیم که پیونگ یانگ، برخلاف تهران، واقعا دارای سلاح های هسته ای است.

 درواقع بر اساس گزارش های آژانس اطلاعات جاسوسی ایالات متحده،  کره شمالی حداقل ۲۰ تا ۶۰ سلاح هسته ای مخاطره آمیز دارد . سلاح هایی که ایران هرگز آن ها را تولید نکرده است.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.