البدیل گزارش داد، سفر رئیس جمهور ایران به هند به دنبال تلاشهای اسرائیل و آمریکا  برای سیطره بر منطقه جنوب اسیا صورت گرفت؛ تلاشی که در سفر نتانیاهو به هند و امضای قراردادهای مربوط به انرژی و امنیت الکترونیکی نمودار شده و در حالی که تل آویو از سالها پیش تمایل شدیدی به تقویت همکاری های نظامی و اقتصادی با دهلی نو داشت، در این سفر، براساس قراردادهایی اسرائیل به تامین کننده اصلی تجهیزات نظامی هند تبدیل شد.

با وجود نزدیکی بین اسرائیل و هند، تحلیلگران معتقدند که این نزدیکی به همان سرعتی که حاصل شده، از بین می رود و تنها در چارچوب منافع دو طرف است؛ منفعت هند در شرایط حاضر آن است که از تجهیزات نظامی پیشرفته اسرائیل بهره مند شود و در همین راستا نزدیکی اخیر بین این دو محقق شده است. اما واقعیت آن است که روابط بین هند و اسرائیل به شدت پیچیده بوده و موانع بسیاری بر سر راه نزدیکی بین آنهاست؛ همچنانکه این مساله در روابط تجاری سه میلیارد دلاری بین هند و اسرائیل نمود می یابد که قسمت اعظم ان مربوط به تجارت سلاح است؛ آنچه که تل آویو را در ردیف۳۹ شرکای تجاری هند قرار داده است؛ این در حالی است که تجارت هند با ایران به بیش از ۷.۲میلیارد دلار در سال می رسد و از چند دهه پیش وجود داشته است، به نحوی که هند یکی از خریداران اصلی نفت و گاز ایران به شمار می رود و حتی پس از تحریمهای بین المللی علیه ایران در بین سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶روابط تجاری اش با این کشور را حفظ کرد.

در مقابل، عده ای دیگر از تحلیلگران بر این عقیده اند که هند سیاست میانه و بی طرفی را در روابط بین المللی اش اتخاذ کرده و رئیس جمهور این کشور تلاش می کند در راستای خدمت به منافع اقتصادی و ژئوپلتیک کشورش به صورت مستقل با بسیاری از کشورهای دنیا ارتباط داشته باشد؛ برای مثال، با وجود رابطه با اسرائیل، نخست وزیر هند به تازگی با محمود عباس دیدار نموده و در مورد راه حلی دائمی برای مساله فلسطین صحبت کردند.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.