برای صدرنشین لیگ ایران که دومین قهرمانی متوالی در لیگ برتر حتی از پایان لیگ هم به آنها نزدیک‌تر است، شکست ۳-۱ در آسیا مقابل السد می‌تواند بیشتر از هرچیز شبیه یک تلنگر باشد. پرسپولیس برانکو خیلی آماده است. آنها فصل پیش در گروه مرگ حضور داشتند و تا نیمه‌نهایی رسیدند، پس صعود آنها در این فصل هم قابل‌ پیش‌بینی است، اما با توجه به یک‌سری نکات که قاعده همیشه برانکو بودن، به مرد کروات نیمکت پرسپولیس اجازه تغییر ایجاد کردن را نمی‌دهد. تغییراتی که حتی اگر همان فصل پیش هم اعمال می‌شد، شاید تیمش را حتی بالاتر از نیمه‌نهایی هم می‌برد. شاید برانکو حق داشته باشد. او در فصل اول حضورش در پرسپولیس، پا به پای حریفن جلو رفت. گل خورد، چند برابر در هر بازی گل زد. امتیاز از دست، بیشتر و بیشتر امتیاز گرفت. ولی در نهایت به خاطر همان گل‌های خورده قهرمانی را از دست داد. همه چیز از همینجا شروع شد. سبک بازی کمی تغییر کرد و استفاده از دو هافبک دفاعی در دستور کار قرار گرفت. مخصوصا در روزهایی که یکی از بین فرشاد احمدزاده و وحید امیری و مسلمان مصدوم یا محروم بودند. این روند ادامه پیدا کرد. برانکو با این تغییر قهرمان شد و این فصل هم پای عقاید خودش ایستاده است. همچنان از دو هافبک دفاعی استفاده می‌کند. حتی زمانی که گل عقب است. فرقی هم نمی‌کند در تهران بازی داشته باشد یا قطر. صدرنشین لیگ باشد یا تیمی آماده برای صعود. تغییرناپذیرترین نکته در پرسپولیس این چند سال، عقاید برانکو بوده. اما آیا افراط تا این حد خوب است؟

بر هیچکس پوشیده نیست که اگر پرسپولیس امروز اینجا ایستاده و هواداران بهترین تیم تاریخ خود را می‌بینند، برانکو بیشتر از هر عامل دیگری نقش در این اتفاق داشته است. برخوردهای قاطع با بازیکنان خاطی، اعتماد به جوان‌ها و بازیکن‌سازی او در این سه فصل از نکاتی بودند که اصلا نمی‌شود به این سادگی‌ها از آنها عبور کرد. اما برخی تصمیمات برانکو اشتباه هستند. شاید خود او این را بداند. اما برانکو بودنش به او اجازه ندهد که تغییری در روندش ایجاد کند. مثلا همین استفاده از دو هافبک دفاعی حتی برای زمانی که تیم عقب است. نیمکت نشین کردن مسلمان، تعویض‌های تاثیرگذار اما دیر و ... . همه این‌ها چیزهایی است که در نتایج پرسپولیس مخصوصا در آسیا تاثیرگذار بودند. پرسپولیس در دو فصل گذشته خیلی کم تن به شکست داده. اما مراجعه به شکست‌های تیم برانکو و مرور اتفاقات بازی مشخص می‌کند، گاهی وقت‌ها لجاجت پروفسور کار دست خودش و تیمش داده است. مثل دربی ۳-۲ فصل پیش و الان هم دیدار شب گذشته مقابل السد. دیداری که فقط نیاز به چند تصمیم متفاوت از برانکو داشت. برانکویی که قهرمان شدن اصلا بیشتر از ‹‹برانکو›› بون برایش مهم نیست!

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.