نور ستارگان درخشان این منطقه در صورت‌فلکی جبار که ۸۰۰ سال‌نوری با ما فاصله دارد، الگوی سحابی تاریکی را آشکار کرده که متناسب با طرحش، «سحابی سر جادوگر» نام‌گذاری شده است. در این نمای تلسکوپی چنین به نظر می‌رسد که جادوگر به ستاره درخشان این منطقه یعنی رجل‌الجبار (بتا-جبار) خیره شده است؛ گویی به جام جهان‌بین خود نگاه می‌کند.

 

 

 

این سحابی که در فهرست اجرام غیرستاره‌ای کهکشان با نام «IC ۲۱۱۸» شناخته می‌شود، نزدیک به ۵۰ سال‌نوری وسعت دارد و ذرات غبار میان‌ستاره‌ای درون آن، پرتوهای درخشان ستاره رجل‌الجبار را بازتاب می‌کنند. این سحابی و توده‌های غباری که اطراف رجل‌الجبار را فرا گرفته‌اند، به رنگ آبی دیده می‌شوند. این پدیده دو دلیل دارد؛ نخست، این‌که ستاره رجل‌الجبار، ابرغول جوان داغی است که بیشتر انرژی تابشی خود را در طیف آبی نور مرئی می‌تاباند و هرچه نور آبی بیشتر باشد، انتظار می‌رود سهم بازتابش آن هم بیشتر باشد. دوم، این‌که ذرات غبار این منطقه نور آبی را بیشتر از دیگر پرتوهای قرمز پراکنده می‌کنند و این به آبی‌تر دیده شدن این سحابی کمک می‌کند.

پدیده مشابهی سبب می‌شود که پرتوهای آبی نور مرئی خورشید در جو زمین پراکنده شود و ما تصور کنیم که آسمان، آبی رنگ است؛ صدالبته در جو زمین، این مولکول‌های نیتروژن و اکسیژن هستند که این پراکندگی را ایجاد می‌کنند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.