بیماری پارکینسون یک اختلال مغزی است که عمدتا موجب بروز مشکلاتی همراه با علائم حرکتی، نظیر لرزش یا مشکل در راه رفتن می شود. مطالعات قبلی نشان داده اند که کافئین دارای تاثیر حفاظتی علیه این بیماری است.

در حال حاضر هیچ شیوه خوبی برای تشخیص بیماری پارکینسون در مراحل اولیه وجود ندارد. بسیاری از علائم فیزیکی می توانند مشابه سایر مشکلات باشند، از اینرو تشخیص این بیماری غالبا شش ماه یا بیشتر بطول می انجامد.

مطالعه جدید شامل ۱۰۸ فرد مبتلا به بیماری پارکینسون بدون مشکلات آشکار حافظه و ۳۱ بیمار سالم همسن بدون این بیماری در قالب گروه کنترل بود.

محققان از تمامی این شرکت کنندگان به صورت ناشتا آزمایش خون گرفته و خون شان را از لحاظ میزان کافئین و ۱۱ متابولیت کافئین که کافئین را متابولیز می کنند، بررسی کردند.

هر دو گروه به طورمیانگین میزان مصرف روزانه کافئین شان مشابه بود، یعنی حدود دو فنجان قهوه در روز. اما محققان دریافتند افراد مبتلا به پارکینسون دارای میزان پایین تر کافئین و میزان کمتر ۹ متابولیت از ۱۱ متابولیت کافئین بودند.

محققان دریافتند افراد مبتلا به پارکینسون در مقایسه با گروه کنترل، میزان کافئین خون شان حدود یک سوم بود.

به گفته محققان، میزان کافئین و متابولیت های آن با شدت بیماری تغییر نمی کند. به عنوان مثال، افراد در مراحل پیشرفته تر این بیماری، دارای میزان پایین تر کافئین یا متابولیت های آن نبودند.

همچنین محققان با بررسی تغییرات ژنی مرتبط با متابولیسم کافئین به تفاوتی در این ژن ها بین گروه ها پی نبردند.

دکتر شینجی سایکی، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه پزشکی جونتندو ژاپن، در این باره می گوید: «احتمالا کافئین در روده کوچک بیمار مبتلا به پارکینسون به خوبی جذب نمی شود.»

از آنجائیکه درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد محققان برای کاهش علائم بیمار ورزش کردن را توصیه می کنند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.