به گزارش خبرانلاین حال و هوای جشن و شادی از پیروزی لیست امید دو ماه بیشتر دوام نیاورد و کم کم صدای سازهای ناکوک از درون این لیست بلند شد. برخی راهشان را جدا کردند و برخی هم که در ظاهر با این فراکسیون بودند، در میدان عمل در تیم دیگری بازی کردند. حالا بیش از دو سال است که از عمر فراکسیون امید می گذرد و دایره انتقادات نسبت به این فراکسیون افزایش پیدا کرده؛ تمام حرف منتقدان این است که فراکسیونی که اصلاح طلبان آن را تشکیل دادن‎اند، نتوانسته به مطالبات جامعه پاسخ دهد.

در جریان رای اعتماد به کابینه دوازدهم انتقادات به این فراکسیون بار دیگر به صدر اخبار رسانه های اصلاح طلب بازگشت و احزاب اصلاح طلب در بیان این انتقادات هم‌صدا شدند. دلیل انتقادها حول دو محور چرخید، نخست «رای نیاوردن وزیری که اصلاح طلب ترین گزینه در میان 18 وزیر بود» یعنی حبیب الله بیطرف و دیگری «رای آوردن وزیری که تمایل به وزیر نشدنش در میان اصلاح طلبان بیشتر بود» یعنی محمدجواد آذری جهرمی.

دو ماهی از این ماجرا گذشت. دولت باید وزیر علوم را که از لیست 14 مرداد جا مانده بود، به مجلس معرفی می کرد. وزیر نیرو هم که در رای اعتماد قبل نتوانست از سد بهارستان عبور کند به همراه وزیر علوم معرفی شد. این بار اما مشکل، وزیر نیرو نبود، چون همه بر سر اردکانیان اتفاق نظر داشتند. این بار "غلامی" شد سر منشا بحث ها و دوگانگی ها در میان اعضای فراکسیون امید. از یکسو 142 تشکل دانشجویی علیه وزیر علوم پیشنهادی به نمایندگان مجلس نامه نوشتند و از آنها خواستند تا به این گزینه رای داده نشود از سوی دیگر برخی اعضا تمام قد از این وزیر حمایت کردند تا این گزینه راهی ساختمان وزرات علوم شود. نهایتا روز رای اعتماد به وزیر علوم، فراکسیون امید فرمان «آتش به اختیار» صادر کرد و غلامی وزیر شد. اما این موضوع انتقادات را نسبت به فراکسیون امید به اوج می رساند.

صدای منتقدان آنقدر بلند بود که صدای اعضای فراکسیون امید به گوش نرسید؛ حالا آنها از اتفاقاتی می گویند که زیر سقف هرمی شکل بهارستان رخ داد اما از چشم دیگران مخفی ماند.

انتظار اکثریت؛ واقعیت اقلیت

وقتی صحبت از انتقادات به عملکرد فراکسیون امید به میان آمد بهرام پارسایی سخنگوی فراکسیون امید گفت: مشکل عمده فراکسیون امید این است که لیست اعضای فراکسیون شفاف منتشر نمی شود. تعداد اصلی اعضای فراکسیون اگر مشخص شود جامعه به همان اندازه ظرفیت فراکسیون از آن انتظار دارد. شاید هنوز برخی بر اساس همان 160 الی 170 نفری که با لیست امید به مجلس آمده اند از فراکسیون امید انتظار دارند، درحالی که واقعیت چیز دیگری است. همه آن افراد به تعهد اولیه خود که بر اساس آن به مجلس آمدند پایبند نماندند.

او به خبرآنلاین گفت: ما سه هفته پیش در شورای مرکزی فراکسیون تصویب کردیم که لیست اعضای فراکسیون منتشر شود اما هنوز منتشر نشده است. البته علت تا به امروز این بود که می گفتند اجازه دهیم بعد از رای اعتماد به دو وزیر لیست را منتشر کنیم.

فرمان آتش به اختیار در سیبل انتقادات

در جریان انتقاداتی که به فراکسیون امید شد، فرمان «آتش به اختیار»ی که در روز رای اعتماد به وزیر علوم صادر شد، بیشترین انتقادات را به دنبال داشت. بهرام پارسایی پذیرفت که این فرمان، یک رفتار غیر تشکیلاتی بوده و به خبرآنلاین گفت: در مورد آقای اردکانیان حمایت فراکسیون اعلام شد اما در مورد آقای غلامی، اکثریت اعضا نسبت به معرفی این گزینه نگرانی هایی داشتند. اما بعدا جلساتی که انجام شد و گفت و گوهایی که به صورت فرادا یا جمعی با وزیر داشتند برخی، تغییر نظر دادند. نهایتا روز قبل از رای گیری نتوانستیم به یک انسجام برسیم. برخی دوستان قانع شدند که وزارتخانه علوم بیشتر از این بدون وزیر نماند و از سوی دیگر اعلام حمایت احزاب اصلاح طلب در بیرون مجلس هم باعث شد تا برخی برای رای آوری غلامی تلاش کنند.

او ادامه داد: از سوی دیگر تعدادی از اعضای فراکسیون از جمله خود من اعتقاد داشتیم که مطالبات دانشجویان در درجه نخست قرار دارد و ما باید به آنها توجه کنیم. از آنجایی که بزرگترین سرمایه اجتماعی ما دانشجویان و دانشگاهیان هستند؛ معتقد بودیم باید نظر آنها ارجحیت داشته باشد. از سوی دیگر این سوال مطرح بود که چرا آقای روحانی باید گزینه 21 خود را به مجلس معرفی کند. لذا یک دو دستگی به وجود آمد که منجر به صدور فرمان آتش به اختیار شد.

او در پاسخ به این سوال که آیا این فرمان آتش به اختیار، عدم موضع روشن و یک کار غیر تشکیلاتی نیست؟، گفت: به نظرم این موضوع درست است اما ما زمانی می توانیم به سمت تشکیلاتی عمل کردن پیش برویم که ابتدا وضعیت اعضای فراکسیون مشخص و شفاف شود. معتقدم در مسائل سیاسی و موضوعات مهم باید مواضع روشن باشد. به ویژه در مواردی که جامعه نسبت به آن حساس است. مانند بحث وزارت علوم. به هر حال این تصمیم گرفته شد و ما هم به نظر جمع احترام گذاشتیم.

«امید» منفعل نبود؛ برخی در زمین رقیب بازی کردند

احمد مازنی از دیگر اعضای شورای مرکزی فراکسیون امید، در پاسخ به انتقاداتی که نسبت به فراکسیون امید به ویژه در جریان رای اعتماد به وزیر علوم مطرح شد، به خبرآنلاین گفت: فراکسیون امید تابعی از جریان اصلاح طلبی است. در مورد وزیر علوم جریان اصلاحات نظر واحد نداشت و بخشی از آن و شخصیت های شناخته شده از غلامی حمایت کردند. در مقابل بخشی از تشکل های دانشجویی به طور ویژه با ایشان مخالف بودند. ما تلاش کردیم گفت و گوهایی با دانشجویان داشته باشیم اما این منجر به رضایت آنها نشد.

او با بیان اینکه اینطور نبود که فراکسیون امید منفعل عمل کند، گفت: دو نظر موافق و مخالف در فراکسیون وجود داشت که هر کدام به عنوان نظر نهایی مطرح می شد، تبعاتی را به دنبال داشت. بنابراین اعلام نظر نمایندگان را آزاد گذاشتند. این موضوع در تمام تشکل های سیاسی مرسوم است. مضاف بر اینکه این موضوع ربطی به وزن کشی های فراکسیونی نداشت. چرا که صرفا آرا موافق به به فراکسیون های غیر امید ختم نشد و نظرهای مخالف تنها در امید نبود.

مازنی گفت: متاسفانه ما اصلاح طلبان به جای اینکه مشکلات را به صورت چهره به چهره حل کنیم، آن را به رسانه ها می کشانیم و در زمین رقیب بازی می کنیم.

نقاط قوت فراکسیون دیده نشد

وقتی انتقادات به فراکسیون مطرح شد، درد دل بهرام پارسایی به عنوان سخنگوی فراکسیون امید نیز باز شد و گفت: فراکسیون نقاط قوت زیادی دارد و لازم است در کنار نقاط ضعف، به نقاط قوت هم اشاره شود. برای مثال حضور اصلاح طلبان در هیات های نظارت بر انتخابات شوراها از موفقیت هایی بود که توسط فراکسیون امید رقم زده شد. اگر امروز شوراهای شهر در کلان شهرها را اصلاح طلبان تشکیل داده اند، در نتیجه اقدامات فراکسیون امید مجلس بوده است. لذا اینکه فقط صدای انتقاد به گوش می رسد، منصفانه نیست. ایراداتی وجود دارد که نمی توان آنها را نادیده گرفت اما نباید این همه هجمه به فراکسیون شود که گویی تاکنون هیچ اقدام مثبتی انجام نشده است.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.